Ο οικισμός απλώνεται σε μια έκταση 50 στρεμμάτων περίπου, αμφιθεατρικά με κύριο προσανατολισμό Βόρειο-Βορειοανατολικό. Εϊναι κτισμένος εκτός του άξονος του κύριου επαρχιακού δρόμου και η είοοδός του σε αυτόν πραγματοποιείται με δυο παρακαμπτήριους οδούς.

Τα Δρακοπουλάτα ανήκουν στην Δημοτική Ενότητα της Πυλάρου, βρίσκονται στις υπώρειες της Αγίας Δυνατής σε υψόμετρο 160 μέτρα από τη θάλασσα και απέχουν δυο χιλιόμετρα από την Αγία Ευφημία.

Σε όλη τη περιοχή δεν υπάρχουν καθόλου πηγές νερού ή πηγάδια, έτσι οι κάτοικοι κατασκεύαζαν δεξαμενές. Ηταν μια δαπανηρή κατασκευή γιατί σκαβόταν μέσα στο βράχο και στη συνέχεια γινόταν ένα επίχρισμα με άμμο και πορσελάνη για να εξασφαλιστεί η στεγανότητα.

Περιγραφή οικισμού

Ο κεντρικός δρόμος του οικισμού , μέσου πλάτους 3 μέτρων, είναι λιθόστρωτος εκτός από το σημείο που ο συμπαγής βράχος αποτελεί το οδόστρωμα. Μικρότεροι και πιο στενοί δρόμοι εξυπηρετούν τις ιδιοκτησίες. Αυτοί είναι χαραγμένοι κυρίως είστε σε αδιαμόρφωτο βράχο είτε σε βράχο διαμορφωμένο σε υποτυπώδεις βαθμίσεις.

Στην άκρη του οικισμού δίπλα από την εκκλησία υπάρχει ο μόνος κοινόχρηστος χώρος του, η πλατεία (χωροστασιό).

Τα περισσότερα σπίτια ήταν μικρά με περιορισμένο ελεύθερο  χώρο. Ηταν λιθόκτιστα, με δίρριχτες στέγες. Η τοποθέτηση των χτισμάτων στο χώρο, οι διαστάσεις τους, οι λιτές γραμμές , δημιουργούν μια εκπληκτική σύνθεση όγκων. Οι ιδιοκτησίες περιβάλλονται από υψηλούς μαντρότοιχους οι οποίοι εμποδίζουν τη θέα προς το δρόμο και τις ομορες ιδιοκτησίες.

Οι κάτοικοι ήταν κυρίως βοσκοί και οι γυναίκες ύφαιναν στον αργαλειό υφάσματα, χαλιά και άλλα για εγχώρια χρήση και μια ελάχιστη εξαγωγή.

Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε στην Αίγυπτο κυρίως όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο.

Ο οικισμός υπήρξε «αρχοντοχώρι» της Πυλάρου , καθαρό και νοικοκυρεμένο με ασβεστωμένους δρόμους. Είχε σχολείο και δυο παντοπωλεία. Το καλοκαίρι το χωριό γέμιζε από τους μετανάστες και τους ναυτικούς.

Πριν τους σεισμούς του  1953 είχε 114 κατοίκους και δυο εκκλησίες στις άκρες του χωριού.

Το χωριό εγκαταλείφθηκε σταδιακά. Από τους 114 κατοίκους το 1951, παρουσιάζει 60 το 1961 και 27 το 1971. Το 1981 προσαρτάται στην Κοινότητα Αγίας Ευφημίας και από τότε δεν εμφανίζεται πλέον ως οικισμός.

Ανάπτυξη

Μέρος του οικισμού έχει αναπαλαιωθεί, έχει αναστηλωθεί με τις ενέργειες του πρ. Δημάρχου Πυλάρου Μάρκου Κοτσιλίνη και την ένταξη σε χρηματοδότηση. Με τη δημιουργία του Καλλικρατικού Δήμου Κεφαλονιάς σταμάτησε κάθε προσπάθεια περαιτέρω ανάπτυξης του οικισμού σε συλλογικό επίπεδο. Ο εκσυγχρονισμός έχει προχωρήσει με ιδιωτική πρωτοβουλία των ιδιοκτητών των ακινήτων.

Πηγή : Εγκαταλελειμμένοι οικισμοί της Κεφαλονιάς

  • ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΜΗΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ —
  • Ιανουάριος 1996
  • Ομάδα Εργασίας
    • Ιωάννα Μελιδώνη, αρχιτέκτων μηχανικός
    • Ρεγγίνα Ραζή, αρχιτέκτων μηχανικός
    • Βασίλης Πινιατώρος, τοπογράφος μηχανικός
  • Οι φωτογραφίες είναι του Σπύρου Σακαλή , 2017.

 

Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

2 Σχόλια

  1. Auto einai ena mouseio !!!! Poly oraies fotos Makari na borouse na katharistei , eidika to litrouvio, kai na ginei prosvasimo !!! magnitis gia tourismo !!!!!

  2. […] Σίγουρα δεν θα είναι εύκολη υπόθεση η προστασία των προσεισμικών σπιτιών που έχουν απομείνει, αλλά δεν υπάρχει καν σχέδιο από κανένα δήμο. Μόνο ο Μάρκος Κοτσιλίνης ως δημαρχος Πυλάρου κατάφερε να προστατεύσει τα Δρακοπουλάτα, ένα ολόκληρο προσεισμικό χωριό.. ( Δείτε εδω το σχετικό ρεπορταζ για τα Δρακοπουλάτα). […]

Comments are closed.