Συνεχίζουμε τις δημοσιεύσεις που αφορούν τους βιότοπους της Κεφαλονιάς σε αποκλειστική συνεργασία με δυο εξαιρετικούς επιστήμονες τον Δρ. Μιχαήλ Ξανθάκη, Συντονιστή του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου και τον Χρήστο Μαρούλη, Μηχανικό Αυτοματισμού & Φωτογράφο Άγριας Ζωής.
Με επιμονή και μεράκι αναζητούν, παρατηρούν, καταγράφουν και μελετούν τα παράξενα , πανέμορφα πλάσματα και φυτά που ζουν και αναπτύσσονται σε αυτούς και κάνουν το νησί μας πραγματικά μοναδικό και στην βιοποικιλοτητά του.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΞΑΝΘΑΚΗΣ : Είμαι Δασολόγος του Α.Π.Θ. με ειδίκευση στην Γεωπληροφορική από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και διδάκτωρ Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2012 ολοκλήρωσα και τις σπουδές Πληροφορικής του ΕΑΠ και από το 2011 εργάζομαι στο Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου αρχικά ως Υπεύθυνος Επόπτευσης/Φύλαξης και από το 2014 ως Συντονιστής. Έχω συγγράψει επιστημονικά άρθρα σχετικά με την εδαφική διάβρωση και την παρακολούθηση της βιοποικιλότητας σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Ασχολούμαι με την μελέτη και παρακολούθηση της Βιοποικιλότητας της Κεφαλονιάς με έμφαση στην Ορνιθοπανίδα και τις Πεταλούδες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΟΥΛΗΣ : Γεννήθηκα το 1971 στο Ληξούρι Κεφαλληνίας. Μεγάλωσα στο Περιστέρι Αττικής και σπούδασα Μηχανικός Αυτοματισμού στο Τ.Ε.Ι. Πειραιά. Εργάζομαι στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Ασπροπύργου, διδάσκοντας στα εργαστήρια ηλεκτρονικών υπολογιστών και προσομοιωτών της Σχολής Πλοιάρχων. Από το 2007 ασχολούμαι με τη λογοτεχνία συγγράφοντας διηγήματα και ποιήματα. Έργα μου έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Διηγήματα, ποιήματα, άρθρα και φωτογραφίες μου, έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά, εφημερίδες και ανθολογίες. Ασχολούμαι επίσης με τη μελέτη και παρατήρηση του έναστρου νυχτερινού ουρανού, την εξερεύνηση σπηλαίων και ορυχείων και με τον εντοπισμό και την καταγραφή της χερσαίας και θαλάσσιας βιοποικιλότητας.
Το πουλί των Χριστουγέννων..
Περπατώντας στο Αργοστόλι, στους κήπους των σπιτιών και τα άλση της πόλης, τις κρύες χριστουγεννιάτικες ημέρες, ένα στρουθιόμορφο μικροπούλι συντροφεύει την βόλτα μας. Ένα πουλί που δεν περνά ποτέ απαρατήρητο. Πάντα αναζητά εναγωνίως την τροφή του και σίγουρά όλοι μας έχουμε ακούσει το μελαγχολικό κελάηδημά του. Ο κοκκινολαίμης (Erithacus rubecula), όπως κάθε χρόνο, πιστός στο ραντεβού του έχει επιστρέψει – έρημος και μοναχός – στην Κεφαλονιά για να ξεχειμωνιάσει.
Αν θεωρήσουμε ότι τα χελιδόνια φέρνουν την άνοιξη, τότε οι κοκκινολαίμηδες ή τσιπουρογιάννηδες στα κεφαλλονίτικα, φέρνουν τον χειμώνα. Πρόκειται για ένα γκρίζο πουλί με ένα χαρακτηριστικό πορτοκαλοκόκκινο μπάλωμα στο στήθος του και μία χαρακτηριστική μελωδική φωνή. Το κελάηδημά του είναι τόσο μελωδικό που δίκαια έχει χαρακτηριστεί ως το αηδόνι του χειμώνα. Αυτές τις ημέρες σίγουρα θα τον ακούσουμε να καλωσορίζει τα Χριστούγεννα.
Μεταναστευτικό πουλί που έρχεται στην Κεφαλονιά τον Νοέμβριο για να ξεχειμωνιάσει και να βρίσκει ευκολότερα την τροφή του στο σχετικά ήπιο χειμώνα του νησιού. Επισκέπτεται μαζικά τα χωριά και την πόλεις του νησιού, που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο. Αργότερα τις πρώτες ζεστές ημέρες της άνοιξης θα αναχωρήσει για τις χώρες αναπαραγωγής του, ενώ λιγοστά άτομα θα παραμείνουν και στον Εθνικό Δρυμό Αίνου.
Για να μπορέσουν να επιβιώσουν το χειμώνα παραμένουν μοναχικοί, ώστε να μην χρειάζεται να μοιραστούν την τροφή τους με άλλα πτηνά. Μόλις έρθουν, οριοθετούν την επικράτεια τους, κελαηδώντας, ώστε να μην αφήσουν άλλο πτηνό να εισέλθει σε αυτήν. Η φωνή τους μπορεί να ακουστεί ακόμη και το βράδυ! Αυτό το μελωδικό κελάηδημα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία «απειλή» για τα άλλα πτηνά, να μην πλησιάσουν στην περιοχή του. Ακόμα και τα ζευγάρια που πέρασαν μαζί το καλοκαίρι, μπορεί να μαλώσουν, ώστε να επικρατήσουν σε μία περιοχή πλούσια σε τροφή.
Στην Ευρώπη, ο κοκκινολάιμης έχει συνδυαστεί με τον ερχομό των Χριστουγέννων. Κατά το 18ο αιώνα στη Βρετανία, οι ταχυδρόμοι μοίραζαν χριστουγεννιάτικες κάρτες φορώντας κόκκινα πουλόβερ και γι’ αυτό είχαν το παρατσούκλι κοκκινολαίμηδες!
Τον κοκκινολαίμη θα τον συναντήσουμε σε πολλά παιδικά βιβλία και παραμύθια, λαϊκές δοξασίες και παραδοσιακά τραγούδια, ενώ πολλά ποιήματα έχουν γραφτεί για το κελάηδημά του.
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη «ο Καλόγιαννος» (τοπική ονομασία για τον κοκκινολαίμη), ο οποίος γράφει χαρακτηριστικά: «Απέναντι των παραθύρων του εν Μαδουρή εξοχικού μου οίκου εγείρεται παμμεγέθης ελαία, ήτις είναι αληθής αγορά του λαού των Καλογιάννων. Εκεί συνέρχονται, ιδίως όταν επίκειται χειμών ή τρικυμία, και συναναστρέφονται μετ’ εμού και με ευφραίνουν διά των κελαδημάτων των. Χίλιες φορές μού διεσκέδασαν τα μαύρα νέφη της φαντασίας! Χίλιες φορές με παρηγόρησαν και μου εγλύκαναν τα κρυφά φαρμάκια της ψυχής!».
Σημείωση: Περισσότερες φωτογραφίες πουλιών της Κεφαλονιάς θα μπορέσετε να βρείτε στην ομάδα με τίτλο: Βιοποικιλότητα της Κεφαλονιάς στο Facebook στην διεύθυνση: https://www.facebook.com/groups/kefaloniabiodiversity/
