Τα 5.000.000€ που ήρθαν από την Περιφέρεια Αττικής και οι υποσχέσεις των δημοτικών αρχόντων για την αναγέννηση του Ληξουρίου, δημιουργούν κάποιες ελπίδες πως κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο σε αυτό το κομμάτι της Κεφαλονιάς που λέγεται Παλική. Βέβαια, υποσχέσεις έχουν δοθεί άφθονες στα τρία χρόνια που έχουν περάσει από τους σεισμούς που κατέστρεψαν την περιοχή – εκείνη την περιοχή που οι δημοτικοί άρχοντες γυρνούσαν από κανάλι σε κανάλι περήφανοι λέγοντας το κλασικό : «Το Ληξούρι και η Παλική άντεξαν το σεισμό». Από ότι αποδείχθηκε, οι υποδομές του Ληξουρίου δεν άντεξαν το σεισμό, ούτε η Παλική την αδιαφορία των υπευθύνων.
Έχουν περάσει τριάμισι χρόνια και τα έργα που ολοκληρώθηκαν στην Παλική, συνοψίζονται στα εξής δύο: Η αποκατάσταση των ζημιών του οδοστρώματος στον πεζόδρομο και η παραλιακή οδός (εντάξει, με εξαίρεση τα φώτα που εκκρεμούν). Κατά τα άλλα, έχουν γίνει διάφορες – και πολλές – παρεμβάσεις σε τμήματα του οδικού δικτύου, χωρίς όμως να έχουν τελειώσει τα έργα ή να έχει αποκατασταθεί όπως πρέπει το δίκτυο. Το γεφύρι των στεναγμών στα Κουβαλάτα με την στοιχειωμένη άσπρη μπουλντόζα, το χωμάτινο κομμάτι στο δρόμο προς Αγία Θέκλη, το άλλο τραυματισμένο γεφύρι στο δρόμο προς Χαβδάτα, ακόμα και το λιμάνι, είναι χαρακτηριστικά αυτού που ο απλός κόσμος λέει «μισές δουλειές».
Και, για να μην ξεχνιόμαστε, το νερό στο Ληξούρι δεν είναι πλέον πόσιμο, αλλά για κάποιο λόγο εξακολουθεί να χρεώνεται πανάκριβα τόσο η ύδρευση όσο (και πολύ περισσότερο) η αποχέτευση.
Διαβάζω για τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχει βάλει η Δημοτική Αρχή: Το σχολείο της Αγίας Θέκλης και το Μαντζαβινάτειο νοσοκομείο είναι στην κορυφή, το παλαιό δημαρχείο και το θέατρο στη συνέχεια. Ελπίζω τα πράγματα να εξελιχθούν λίγο διαφορετικά. Βλέπετε, πιστεύω πως το βασικό κριτήριο για το τι πρέπει πρώτα να αποκατασταθεί, είναι το πόσους από τους ανθρώπους που ζουν στην Παλική αφορούν τα έργα, σε σχέση πάντα με το κόστος τους. Είναι λοιπόν γεγονός πως αν πρόκειται να φτιάξουμε κάτι που αφορά τα σχολεία, η προτεραιότητα θα έπρεπε να δοθεί σε όσα εξυπηρετούν τους περισσότερους μαθητές: 2ο Δημοτικό σχολείο ή μηχανουργείο στα ΕΠΑΛ , για παράδειγμα, αφού τα χρήματα που απαιτούνται για καθένα από αυτά, είναι της ίδιας περίπου τάξης μεγέθους με εκείνα για το σχολείο της Αγίας Θέκλης.
Το νοσοκομείο, αφορά όλη την Παλική και σίγουρα είναι πρώτη προτεραιότητα – όμως λειτουργεί κανονικά, οπότε ίσως να μην είναι άμεση ανάγκη να διατεθούν και εκεί τα χρήματα !
Από την άλλη μεριά, το θέατρο είναι επίσης κάτι που αφορά όλους τους πολίτες, (μικρούς και μεγάλους!) και η αποκατάσταση του θα αλλάξει εντελώς την ψυχολογία των κατοίκων όλης της Παλικής.
Όσο για το παλαιό Δημαρχείο, η επισκευή του θα έχει ανάλογο αντίκτυπο με εκείνη την περίφημη αποκατάσταση της όψης του παλαιού 1ου Δημοτικού σχολείου, δηλαδή πρακτικά το απόλυτο τίποτα.
Βέβαια, οι παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις και είναι λογικό καθένας να έχει τη δική του οπτική για τέτοια θέματα. Θα ήθελα να προτείνω στους δημοτικούς συμβούλους και την δημοτική αρχή, πριν αποφασίσουν για το πώς θα διαθέσουν τα χρήματα, να προσπαθήσουν να μάθουν και τη γνώμη των κατοίκων της Παλικής – προσέξτε, όχι των «φορέων» , των site ή κάποιων επισήμων, των κατοίκων .
Και, ας προσπαθήσουν να κάνουν την ανατροπή: Να ολοκληρωθεί επιτέλους ένα έργο σωστά και μέσα στο συμφωνημένο χρονικό όριο!
Βασίλης Μπακούρος
