Π.Δ. 79/2017 για τη λειτουργία Νηπιαγωγείων και Δημοτικών – Ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών!!
Κατακαλόκαιρο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ νομοθέτησε το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) 79/2017 για τη λειτουργία των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών σε αντικατάσταση των Π.Δ. 200 και 201, που ίσχυαν από το 1998.
Η κριτική στο Π.Δ. και οι εκτιμήσεις για το ρόλο που έρχεται να παίξει και το συγκεκριμένο νομοθέτημα δεν είναι μια απαρίθμηση θετικών και αρνητικών σημείων (όπως επιχειρείται από μια σειρά συνδικαλιστικές δυνάμεις). Δεν μπορεί να παραβλέπει το συνολικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί σήμερα το σχολείο. Δεν μπορεί να παραβλέπει:
Τις κατευθύνσεις της ΕΕ, των εκθέσεων του ΟΟΣΑ και οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, όπως αυτές ψηφίστηκαν με το 3ο μνημόνιο και όλους τους μετέπειτα αντιλαϊκούς νόμους και συμπυκνώνονται στις λέξεις: εξορθολογισμός, εξοικονόμηση, αυτονομία, αξιολόγηση, κινητικότητα, ευελιξία, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, δεξιότητες, ιδιωτικοποιήσεις. Τη δέσμευση της κυβέρνησης να υλοποιήσει όλα τα παραπάνω μπροστά και στο άνοιγμα της 3η αξιολόγησης.
Το νομοθετικό πλαίσιο για τις αναδιαρθρώσεις στο αστικό κράτος, ώστε να γίνει πιο ευέλικτο και πιο αποτελεσματικό στην εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων.
Το νόμο για την αξιολόγηση στο Δημόσιο, που προβλέπει αξιολόγηση όλων και μέσω αυτής παράταση της ελαστικής εργασίας, στασιμότητα, κινητικότητα, μειώσεις μισθών αλλά και απολύσεις!
Τον αντιδραστικό Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα και το Καθηκοντολόγιο, που απαιτούν όχι μόνο συμμόρφωση των ίδιων των εκπαιδευτικών αλλά και να διδάσκουν στους μαθητές τους υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική και τους νόμους της, που τα δίνουν όλα στο κεφάλαιο αρπάζοντάς τους ακόμα και τη μπουκιά από το στόμα!
Το αντιδραστικό περιεχόμενο του σημερινού σχολείου, όπου βασιλεύει η αντιεπιστημονικότητα και η παραχάραξη της ιστορίας του λαού μας και των άλλων λαών.
Στο έδαφος αυτής της πραγματικότητας, η οποία καθορίζει σε γενικές γραμμές την καθημερινότητα στο σχολείο, το Π.Δ. 79 έρχεται να επεκτείνει, να συμπυκνώσει, να νομιμοποιήσει και να μονιμοποιήσει τις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Πιο συγκεκριμένα το Π.Δ. 79:
Μονιμοποιεί τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές που προωθήθηκαν με τις νομοθετικές ρυθμίσεις των δυόμισι τελευταίων χρόνων στην Προσχολική Αγωγή (25άρια τμήματα, διπλασιασμός από 7 σε 14 του ελάχιστου αριθμού για σχηματισμό τμήματος, μετατροπή του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου σε προαιρετικό, αύξηση ωραρίου κ.ά.).
Συνεχίζει ν΄ αφήνει προαιρετική τη φοίτηση των παιδιών της πρώτης νηπιακής ηλικίας (4-5 ετών) στην Προσχολική Αγωγή.
Μονιμοποιεί τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές στο Δημοτικό με τον λεγόμενο Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού. Το «ενιαίο σχολείο» σε όλη τη χώρα, για 4/θ σχολεία και πάνω, που ισχυρίζεται ότι δημιουργεί η κυβέρνηση, δεν είναι ούτε ενιαίο ούτε καλύπτει τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών. Άλλωστε πώς μπορεί να είναι ενιαίο, όταν διαμορφώνει το πρόγραμμά του με όσους εκπαιδευτικούς «περισσεύουν»! Το σχολείο αυτό είναι συνέχεια και επέκταση των σχολείων ΕΑΕΠ των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Είναι ένα σχολείο που η πείρα από τον ένα χρόνο λειτουργίας του δείχνει ότι: «εξοικονόμησε» χιλιάδες εκπαιδευτικούς, υποβάθμισε περισσότερο το ολοήμερο, αύξησε την κινητικότητα των ειδικοτήτων από σχολείο σε σχολείο.
Δημιουργεί ένα νέο μηχανισμό «διαχείρισης» του πλεονάζοντος μαθητικού πληθυσμού. Την ίδια στιγμή που διατηρεί το αντιπαιδαγωγικό όριο του μέγιστου αριθμού 25 μαθητών ανά τμήμα, για κάθε μαθητή πάνω από τους 25, ανά τμήμα, θα ενεργοποιείται η λειτουργία τριμελούς επιτροπής (η οποία θα αποτελείται από ένα σχολικό σύμβουλο, τον προϊστάμενο εκπαιδευτικών θεμάτων και ένα διευθυντή σχολείου/νηπιαγωγείου) η οποία σε συνεργασία με τον Διευθυντή Εκπαίδευσης θα έχουν στη ευθύνη τους τη μετακίνηση του μαθητή ή των μαθητών που «περισσεύουν» σε άλλο σχολείο όπου υπάρχουν «κενές» θέσεις. Ας υποθέσουμε ότι στο σχολείο Χ εγγράφονται στην Α’ τάξη του Δημοτικού 27 μαθητές και στο σχολείο Ψ εγγράφονται στην Α’ τάξη Δημοτικού 23 μαθητές. Ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου Χ δε θα μπορεί να «σπάσει» την Α’ τάξη σε 2 τμήματα αλλά θα πρέπει μέσω του μηχανισμού «διαχείρισης πλεοναζόντων μαθητών» να διώξει προς το σχολείο Ψ 2 μαθητές. Στυγνή προσπάθεια γενικευμένης αύξησης του αριθμού μαθητών ανά τάξη και «εξοικονόμησης» εκπαιδευτικών!!
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, στο πνεύμα της μεγαλύτερης ευελιξίας και κινητικότητας των μαθητών δίνει την αποκλειστική αρμοδιότητα για τον καθορισμό των ορίων των σχολικών περιφερειών στον Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, αντί να ιδρύσει Τμήματα Ένταξης σε όλα τα σχολεία, δημιουργεί σχολικές περιφέρειες των Τμημάτων Ένταξης (π.χ. σε μια ομάδα 5 σχολείων μόνο στο 1 θα υπάρχει Τμήμα Ένταξης) στα πλαίσια της μεγαλύτερης κινητικότητας μαθητών και εκπαιδευτικών διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση και ανταγωνισμό ανάμεσα στα σχολεία.
Με το άρθρο 11 για το ωρολόγιο πρόγραμμα και την κατανομή των τάξεων, όπου καθορίζονται οι τρόποι συμπλήρωσης του ωραρίου και των αναθέσεων μαθημάτων των ειδικοτήτων (π.χ. Αισθητική Αγωγή, Φυσική Αγωγή, Τ.Π.Ε), θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρχουν ελλείψεις και κενά τα οποία οι Σύλλογοι Διδασκόντων θα πρέπει να «διαχειρίζονται». Με την § 7 αναφέρεται: «σε περιπτώσεις μη κάλυψης των διδακτικών ωρών από εκπαιδευτικούς των αντίστοιχων κλάδων, τα διδακτικά αντικείμενα της Αισθητικής Αγωγής και της Φυσικής Αγωγής δύναται να ανατεθούν σε εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ 70 Δασκάλων». Στην § 12 αναφέρεται: «Έως ότου τοποθετηθεί στη σχολική μονάδα το σύνολο του προσωπικού…το πρόγραμμα αναμορφώνεται…με βάση το υποχρεωτικό διδακτικό ωράριο και τις διδακτικές ώρες των εκπαιδευτικών για τις οποίες έχουν τοποθετηθεί στη σχολική μονάδα». Θεωρείται δεδομένο δηλαδή ότι κάθε χρόνο θα υπάρχουν ελλείψεις, ότι δε θα είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί στο πόστο τους από την 1η Σεπτέμβρη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Μέσα στο Π.Δ. ομολογείται ότι οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, προφανώς όχι λόγω έκτακτων καταστάσεων αλλά εξαιτίας της χρόνιας αδιοριστίας, θα είναι μια πραγματικότητα με την οποία θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε!!
Ενισχύεται ο ρόλος του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης. Δίνονται νέες αρμοδιότητες στους Διευθυντές Εκπαίδευσης (π.χ. καθορισμός ορίων σχολικών περιφερειών), στους Διευθυντές των σχολείων (π.χ. ευθύνη για τη σύνταξη του ωρολογίου προγράμματος) αλλά και στους Σχολικούς Συμβούλους (που θα εμπλέκονται περισσότερο στη λειτουργία του σχολείου). Παρόλα αυτά κι ενώ ακόμα και η θεματολογία των συνεδριάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων συνεχίζει να κινείται στα ασφυκτικά πλαίσια του νομοθετικού πλαισίου, η κυβέρνηση αναμασά τα περί ενίσχυσης του Συλλόγου Διδασκόντων!!
Παρά τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε γύρω από τον τρόπο επιλογής των σημαιοφόρων στη Στ΄ Δημοτικού, με την εισαγωγή της κλήρωσης αντί του βαθμού και την όλη αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση με τη Ν.Δ., παραμένει άθικτο το περιεχόμενο των σχολικών εορτών το οποίο είναι μακριά από τη γνώση και ανάδειξη της πραγματικής ιστορίας του τόπου μας και των αγώνων του λαού μας. Παραμένει επίσης σε ισχύ και ενισχύεται όλο το αναχρονιστικό πλαίσιο που εκπορεύεται από τη σύνδεση κράτους – εκπαίδευσης και εκκλησίας (π.χ. υποχρεωτική προσευχή, εκκλησιασμός κ.ά.). Είναι ευθύνη του κάθε εκπαιδευτικού να διδάσκει την ιστορική αλήθεια, να αντιπαλεύει μαχητικά τον εθνικισμό αλλά και το κοσμοπολιτισμό, που καλλιεργεί η κυρίαρχη πολιτική με σκοπό να αναπαράγει και να διαιωνίζει την ιδεολογία και την κυριαρχία της.
Το Π.Δ. 79 έρχεται 19 χρόνια μετά τα Π.Δ. 200 και 201. Μια σειρά εκσυγχρονισμοί που περιλαμβάνονται (π.χ. ενιαίο Π.Δ. για Δημοτικά και Νηπιαγωγεία) δεν αλλάζουν τη φυσιογνωμία του και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν άλλοθι για τη συνολική αντιδραστική του κατεύθυνση.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, φίλοι γονείς,
Το Π.Δ. 79 είναι κομμάτι των γενικότερων αναδιαρθρώσεων στην οικονομία και την κοινωνία και συμπυκνώνει την αντιεκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων. Χρέος μας είναι να μην κάνουμε βήμα πίσω από την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα της εποχής μας για ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας και των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Αυτό απαιτεί αγώνες σε σύγκρουση με την ΕΕ, το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του!
Ταυτόχρονα με το αίτημα για απόσυρση του Π.Δ. 79 δυναμώνουμε την πάλη μας. Διεκδικούμε Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Ενιαίο 12χρονο Σχολείο, ώστε όλα τα παιδιά ως τα 18 τους χρόνια να διαπαιδαγωγούνται και να μορφώνονται για να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Καλούμε τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών, τους Συλλόγους Διδασκόντων αλλά και κάθε εκπαιδευτικό, να οργανώσουν την πάλη από τα κάτω, να διεκδικήσουν το δικαίωμα κάθε παιδιού να γραφτεί στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό της περιοχής του και να διασφαλιστεί το δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού να εργάζεται ως παιδαγωγός και να μην γίνεται λάστιχο.
Αύγουστος 2017
