Διαγνώστηκε με πρόβλημα από μικρή ηλικία – Έχει φωτογραφίσει την Amy Winehouse, τον Tony Blair, τη βασίλισσα της Αγγλίας, την πριγκίπισσα Νταϊάνα, το Michael Jackson και τον Elton John – Η ζωή του θα γίνει ταινία με τίτλο: «Through My Lenses»
Πολλοί άνθρωποι έχουν δει το έργο του στον βρετανικό και διεθνή Τύπο όλα αυτά τα χρόνια, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι ο David Katz, ο φωτογράφος που κρύβεται πίσω από πολλές εντυπωσιακές φωτογραφίες είναι… τυφλός.
Ο David Katz έγινε ένας από τους κορυφαίους αθλητικούς φωτογράφους στη χώρα του όταν ήταν 20 ετών, ενώ παράλληλα συνήθιζε να απαθανατίζει πολλά διάσημα πρόσωπα των τελευταίων τριών δεκαετιών, όπως τη βασίλισσα της Αγγλίας, την πριγκίπισσα Νταϊάνα, το Michael Jackson και τον Elton John.
Η καριέρα του ξεκίνησε από την εφημερίδα Daily Mail το 1985 και αργότερα έγινε ο επίσημος φωτογράφος καμπάνιας για τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ Benjamin Netanyahu.
Μία από τις πιο γνωστές του φωτογραφίες ήταν η Sheila Nicholls, που έτρεχε στο Lord Cricket Ground στις 29 Μαΐου 1989, η οποία και έγινε πρωτοσέλιδο στη Mail την επόμενη κιόλας μέρα.
Το αξιοσημείωτο στην όλη ιστορία είναι ότι ούτε οι αναγνώστες ούτε οι συνάδελφοί του αλλά ούτε καν και οι προϊστάμενοί του δεν είχαν καταλάβει το πρόβλημα που αντιμετώπιζε στην όρασή του.
Ο 51χρονος ταλαντούχος φωτογράφος αποφάσισε να το κρατήσει κρυφό από όλους… μέχρι σήμερα.
Ο David Katz, μιλά αποκλειστικά στη MailOnline για την αξιοθαύμαστη πορεία της ζωής του, η οποία σύντομα θα κυκλοφορήσει και ως ταινία με τίτλο «Through My Lenses».
Σε ηλικία τριών μηνών, ο Katz διαγνώστηκε με οφθαλμική αλβινισμό, μια γενετική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη χρωματισμού στην ίριδα.
Αυτό προκαλεί σοβαρή εξασθένιση της ευκρίνειας της όρασης και προβλήματα με τη στερεοσκοπική όραση, την αντίληψη δηλαδή του βάθους σ’ ένα χώρο.
Επίσης, πάσχει από αστιγματισμό (θολή όραση), νυσταγμός (ακούσια κίνηση των ματιών) και στρωμισμός (απόκλιση οφθαλμού που επηρεάζει την ισορροπία).
Αλλά, πώς μ’ όλα αυτά, ο ίδιος κατάφερε να αποκρύψει την κατάστασή του;
Ο Katz αναφέρει ότι η αγάπη των γονιών του ήταν αυτή που το έκανε να επιτύχει το φαινομενικά αδύνατο. Στα 15 του πήρα μία φωτογραφική μηχανή και άρχισε να τραβάει διάφορες φωτογραφίες, τις οποίες δεν παρέλειψε να τις δείξει στους γονείς του.
Ο ίδιος ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Ο πατέρας μου ήταν πραγματικά εντυπωσιασμένος και μου είπε ότι είχα ένα καλό “μάτι” και το ταλέντο για αυτό, ενώ η μητέρα μου, η Anita, πάντα με ενθάρρυνε να μην αισθάνομαι ποτέ άσχημα για την αναπηρία μου. «Μου είπε: “‘Δεν υπάρχει η λέξη “δεν μπορώ””».
Στα 16 του, αγόρασε μία πιο επαγγελματική φωτογραφική μηχανή και συνέχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία ως χόμπι.
Ο ίδιος δηλώνει:
«Μόλις έπιασα την πρώτη φωτογραφική στα χέρια μου, δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα. Φωτογράφησα κυριολεκτικά τα πάντα, από ράβδους ρούχων μέχρι περιστέρια στον κήπο».
Αργότερα, ο Katz, καταφέρνει με τη βοήθεια ενός εκδότη περιοδικών ποδοσφαίρου, να αναλάβει τη μετάδοση ενός αγώνα της Άρσεναλ ως επαγγελματίας φωτογράφος για λογαριασμό της Daily Mail.
Κάποια στιγμή κουράστηκε από το αθλητικό φωτορεπορτάζ και τότε άρχισε να χτυπά τις πόρτες των βρετανικών εφημερίδων.
Ο Katz κατάφερε να δουλέψει στη Daily Mail για τέσσερα χρόνια, ενώ στη συνέχεια δούλεψε στο Daily Mirror μεταξύ 1989 και 1993.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να απαθανατίσει πολλά αθλητικά αστέρια όπως οι Gary Linekar, Ian Botham, Paul Gasgoine και Wayne Rooney, ενώ παράλληλα φωτογράφιζε και άλλα διάσημα πρόσωπα του πολιτικού χώρου αλλά και καλλιτέχνες, όπως την Amy Winehouse, τον Tony Blair, τη βασίλισσα της Αγγλίας, την πριγκίπισσα Ντιάνα, το Michael Jackson και τον Elton John.
Ωστόσο, παρά τη σκληρή του δουλειά, κανένας από τους φίλους του ή συνεργάτες του, δεν είχε ιδέα για την την τύφλωσή του.
Ο ίδιος υποστηρίζει: «Μπορώ να δω μόνο στο 1D» και προσθέτει:
«Δεν είμαι τελείως τυφλός, μπορώ να διακρίνω σχήματα. Αγωνίζομαι με την αντίληψη του βάθους και αυτό είναι μια πρόκληση».
Ο ίδιος ομολόγησε ότι δεν παραδέχτηκε ποτέ την αναπηρία του, επειδή θα έχανε πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες.
Ο Katz εξήγησε:
«Ο ανταγωνισμός σε μια βιομηχανία όπως αυτή είναι φημισμένος» και κατέληξε:
«Φοβόμουν ότι οι συνάδερφοί μου θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τύφλωσή μου εναντίον μου».
