Τα ανεξήγητα φαινόμενα στο Σανατόριο της Πάρνηθας (video)

Ίσως κανένα άλλο σύγχρονο ερείπιο της Αττικής δεν στέκει πιο εμβληματικά από το (πρώην) ξενοδοχείο “Ξενία” της Πάρνηθας. Ένα παράδοξο, ογκώδες πολυόροφο εγκαταλειμένο κτίσμα στέκει σήμερα σε μια πλαγιά της Πάρνηθας. Δίπλα του σώθηκαν μερικά στρέμματα ελάτων, με το σύνολο της περιοχής γύρω του να προβάλλει γυμνό, καμμένο, εφιαλτικό.

Στη θέση του κτιρίου αυτού κάποτε υπήρξε ένα σανατόριο. Όπως γράφει η Αιμιλία Αθανασίου, το Σανατόριο Πάρνηθας, ιδρύεται και ξεκινά τη λειτουργία του το 1914, ως ορεινό αντιφυματικό περίπτερο-θεραπευτήριο του Ευαγγελισμού. Το 1934, ανοικοδομείται εκ νέου με την επωνυμία Νοσοκομείο Γεωργίου Σταύρου & Γεωργίου Φουγκ.

Το πολύ καλό κλίμα του βουνού ήταν ιδανικό για τη θεραπεία της ασθένειας αυτής. Το νέο κτίριο θεμελιώνεται το Σεπτέμβριο του 1934, ενώ η λειτουργία του ξεκινά σταδιακά από τον Αύγουστο του 1935. Η αρχιτεκτονική μελέτη και η επίβλεψη της κατασκευής του γίνεται από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Α. Αντωνιάδη (1890-1977).

Η ανέγερση του νέου κτιρίου πραγματοποιείται σε έκταση 2000 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας του Σανατορίου. Το νέο κτίριο θα λειτουργήσει ως σανατόριο έως το 1960, με μια διακοπή από τον Οκτώβριο του 1942 έως το 1946, λόγω του πολέμου.

Στη συνέχεια μετατρέπεται σε ξενοδοχείο Ξενία, σε συνδυασμό με Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων οπότε και το κτίριο υπέστη αρκετές τροποποιήσεις. Σήμερα το κτίριο είναι εγκαταλελειμμένο σε ερειπιώδη κατάσταση, ενώ η διαχείριση του έχει περιέλθει στην Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε. Η αρχιτεκτονική κτιρίου κινείται ανάμεσα σε μια ελληνικήεκδοχή ενός art deco στυλ και σε ένα εκκολαπτόμενο μοντερνισμό, στα σπάργανά του. Στις 24/3/1961 αποφασίσθηκε το σανατόριο να αγορασθεί από τον Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) για την κατασκευή ξενοδοχείου 400 δωματίων Β ή Γ κατηγορίας.

Στις αρχές του ’50 ο νεοσύστατος Ε.Ο.Τ. ξεκινά το πρόγραμμα των Ξενία, στο πλαίσιο της προσπάθειας ανάπτυξης του τουρισμού και τη δημιουργία “πρότυπων ξενοδοχειακών μονάδων” υψηλών προδιαγραφών για τους ιδιώτες επιχειρηματίες, που θα προσελκύσουν επισκέπτες από όλον τον κόσμο σε ενδιαφέροντες τόπους με ελλιπή ή ανύπαρκτη μέχρι τότε υποδομή.

Ειδική μέριμνα δίνεται ώστε τα οικόπεδα που επιλέγονται για την ανοικοδόμηση των Ξενία να βρίσκονται στο καλύτερο σημείο του κάθε τόπου με κριτήρια τη θέα, τον σωστό προσανατολισμό, την προσβασιμότητα και τη μορφολογία του εδάφους. Τα Ξενία απευθύνονται στους τουρίστες, τους διερχόμενους οδικώς, την τοπική κοινωνία ως χώροι κοσμικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, γίνονται τόποι συνάντησης των κατοίκων με τους φιλοξενούμενούς τους.

Τα πρόσφατα χρόνια το ερείπιο του Ξενία Πάρνηθας φιλοξενούσε συχνά συγκεντρώσεις αναρχικών-αντιεξουσιαστών και αυτό αντανακλάται συχνά σε συνθήματα που βλέπουμε ακόμη στους τοίχους. Τον Ιούλιο του 2010 βόμβα έσκασε μέσα στους χώρους του. Ο συλληφθέντας ήταν υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής στο νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Τα σημάδια της έκρηξης και της πυρκαγιάς που έχει καταστρέψει μέρος αυτού του σύγχρονου ερειπίου είναι ορατά κυρίως στα δύο χαμηλότερα επίπεδα. Οι τελευταίοι όροφοι σώζονται σε εντυπωσιακή κατάσταση, με την εξαίρεση του πλιάτσικου που το έχει αδειάσει απ’ οποιοδήποτε κινητό αντικείμενο και τα πυκνά graffiti που καλύπτουν μεγάλο μέρος του.

Ο επισκέπτης, όποια ώρα κι αν το επισκεφτεί, συναντάει τα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας, αν όχι την ίδια την ανθρώπινη παρουσία. Λάτρεις του occult και κυνηγοί φαντασμάτων το επισκέπτονται συχνά για “έρευνες” και το διαδίκτυο βρίθει τέτοιων αναφορών (για την ακρίβεια πολύ περισσότερων από οποιαδήποτε αναφορά της αρχιτεκτονικής του αξίας).

Παλιότερα στο σανατόριο υπήρχε ένα κοριτσάκι το οποίο, στα τελευταία του πλέον από τη φυματίωση, δεν μπορούσε να πιει ούτε μια στάλα νερό. Ζήτησε, λοιπόν, από κάποιον νοσοκόμο να τη συνοδέψει πάνω στην Πηγή της Κυράς, που βρίσκεται στο τελευταίο καταφύγιο της Πάρνηθας, το Φλαμπούρι. Τελικά το κοριτσάκι δεν πρόλαβε να πάει πάνω, ξεψύχησε στο δρόμο. Από τότε λέγεται πως διάφοροι περαστικοί που περνούν από το Ξενία βλέπουν ένα ασπροφορεμένο κοριτσάκι να τους λέει να τη συνοδέψουνε πάνω, στην Πηγή της Κυράς.

Στο πρώτο υπόγειο του κτιρίου κυκλοφορεί ένας «μουστακαλής» που εμφανίζεται κι εξαφανίζεται ξαφνικά, αμίλητος και απόμακρος. Το υπόγειο, ακόμα και με καύσωνα είναι δροσερό, λόγω των ρευμάτων αέρα στο σημείο και τα σπασμένα παράθυρα. Το σκοτεινό περιβάλλον και η δροσιά σου προκαλούν ανατριχίλες, ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα τις φήμες για φαντάσματα [τα φαντάσματα υποτίθεται ότι είναι παγωμένα]. Ένας μουστακαλής μέσα στην ερημιά και την ώρα της ανατριχίλας, σίγουρα προκαλεί μεταφυσικούς συνειρμούς.