Ως πότε τα ταμπού υποταγής στο ιερό Κερκυραικό ψευδο-ακαδημαικό Απαρτχάιντ;
Του Νίκου Σολωμού ( πρώην Δημοτικού Συμβούλου, Ληξούρι Επαρχίας Πάλης , Κεφαλονιά)
Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων,
σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.
Φιλόστρατος, Τα ες τον Τυανέα Aπολλώνιον, VΙΙΙ, 7
- To 1985 δέν υπήρχε ουδεμία ακαδημαική (ούτε εθνική αναπτυξιακή) αναγκαιότητα να δημιουργηθεί νέο πανεπιστήμιο με έδρα την Κέρκυρα, με τόσο στενή γεωγραφική εγγύτητα στο παλαιότερο και εδραίο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Οι «νέες» σχολές του (Μετάφρασης και Διερμηνείας, Βιβλιοθηκονομίας κλπ) θα έπρεπε να εμπλουτίοουν το παρακείμενο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ομως έγινε. Και μάλιστα χωρίς διασπορά στην Επτάνησο. Με πολιτική απόφαση ΠΑΣΟΚ. Εγινε για την ιερά «τοπικότητα» της Κέρκυρας. Στο βορειοδυτικότερο άκρο της Ελλάδος.
- Το 2000 δέν υπήρχε καμμία ακαδημαική αναγκαιότητα να φυτευθεί ακόμα ένα τμήμα Πληροφορικής στην Κέρκυρα, αφού τόσα πολλά υπήρχαν ήδη ανα την Ελλάδα και πολύ περισσότερο υφίστατο από το 1990 στο παρακείμενο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής. Ομως έγινε. Με πολιτική απόφαση ΠΑΣΟΚ. Με το μανδύα της «ανάπτυξης της ΠΙΝ και της …εξειδίκευσης στην υποστήριξη πολιτισμού ! Για την ιερά «τοπικότητα « της Κέρκυρας. Το τί κάνει έκτοτε είναι άλλη ιστορία…
- Το 2004, δέν υπήρχε καμμία ακαδημαική αναγκαιότητα να ιδρυθεί και νέο Τμήμα τεχνών Ηχου και Εικόνας στο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας για να δράσει ανταγωνιστικά πρός το προυπάρχον ΤΗΜΟ (συσταθέντος πρό του 2000). Αποτέλεσε την αιτία αποσπάσεως διαθεσίμων κονδυλίων του Υπουργείου που θα δίνονταν για την συμπλήρωση του έμψυχου δυναμικού ΔΕΠ του ΤΗΜΟ στο Ληξούρι.
Ομως ιδρύθηκε. Με πολιτική απόφαση ΠΑΣΟΚ. Για την ιερά «τοπικότητα» της Κέρκυρας και για την εξυπηρέτηση κάποιων φιλοδοξιών δυσαρεστημένων άλλων τμημάτων.
- Στη συνέχεια το Πανεπιστήμιο Κέρκυρας υποστηρίχθηκε οικονομικά αφειδώς από την ΠΙΝ αναλίσκοντας πόρους για ανακυκλούμενα και επαναπροωθούμενα εργολαβικά και αντιακαδημαικά «εργα» δικής του εμπνεύσεως, νοθεύοντας τον ορθολογισμό των παρακειμένων κέντρων αποφάσεων της ΠΙΝ και διαιωνίζοντας την συγκριτική υπανάπτυξη της υπόλοιπης Επτανήσου. Πώς έγιναν αυτά: Mε πολιτικές αποφάσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Πάντα για την ιερά «τοπικότητα της Κέρκυρας.
- Το 2017 δέν υπάρχει καμμία ακαδημαική αναγκαιότητα ώστε να μήν συγχωνευτεί το Πανεπιστήμιο Κέρκυρας με το εδραίο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ώστε να απελευθερώσει τους εντέχνως και επιτηδείως δεσμευόμενους πόρους της ΠΙΝ, ώστε να αφιερωθούν σε μή πανεπιστημιακές ανάγκες. Γιατί δέν συγχωνεύεται ώστε να γίνει και γενναία οικονομία κλίμακος; Για την ιερά «τοπικότητα» της Κέρκυρας.
- Το 2017 δέν υπάρχει καμμία ακαδημαική αναγκαιότητα να διαλυθεί το ΤΗΜΟ για να ενισχυθεί και να σταθεροποιηθεί ένα τμήμα του Πανεπιστημίου Κέρκυρας απαλλασσόμενο απο τον κεφαλληνιακό ανταγωνιστή του , αντί να ενισχυθεί το ΤΗΜΟ με απορρόφηση του τμήματος της Κέρκυρας . Γιατί μεθοδεύεται κάτι τέτοιο και σπό τον ΣΥΡΙΖΑ; Για την ιερά «τοπικότητα» της Κέρκυρας.
- Το 2017 δέν υπάρχει καμμία βαθύτερα ακαδημαική αναγκαιότητα δυσφημήσεως, εξουθενώσεως και οριζόντιας καταργήσεως της τεχνολογικής εκπαιδεύσεως στην Ελλάδα πρός όφελος θεωρητικολογούντων αποφοίτων πανεπιστημίων. Γιατί γίνεται αυτό; για να εξυπηρετηθούν τα πρόχειρα και λανθασμένα σχέδια της Ε.Ε για τη χώρα μας, για την εδραίωση της ενιαίας αγοραίας αντίληψης των πάντων, για τα στενά επαγγελματικά δικαιώματα των μέν κατα των δέ και, τέλος, για ισοπεδωτικές επιταγές των μνημονίων τις επιπτώσεις των οποίων οι πολιτικά «δικτυωμένοι» (Πανεπιστήμιο Κέρκυρας) μετακυλούν από θέση ισχύος στους πολιτικά ξεχασμένους και εφησυχασμένους (ΤΕΙ Ιονίων Νήσων) αφού έχουν προσεταιριστεί (διείσδυση στη Διοίκηση, υποσχέσεις, μετατάξεις, βολέματα), μερικούς από αυτούς ώστε να υπονομεύσουν εκ των έσω το οικοδόμημα και να καταρρεύσει εύκολα, αποφεύγοντας τις αντιστάσεις.
Το Σάββατο στο περιφερειακό συμβούλιο θα ακουστούν πολλά, σημαντικά, αλλά πτερόεντα έπεα, κορώνες και ρητορείες. Το συγκεκριμένο θέμα δέν είναι κάν ακαδημαικό αλλά αντίθετα είναι τόσο τοπικό για μάς όσο ήταν και είναι για την Κέρκυρα.
Ο κ. Γαβρόγλου πρέπει να καταλάβει ότι δέν μπορεί να υποστηρίζει ένα ακαδημαικό απαρτχάιντ στην Κέρκυρα, που κοιτάζει αφ’ υψηλού τον ακαδημαικό χώρο και τις προσπάθειες του επτανησιακού νότου, όπως οι Μπόερς κοίταζαν τους έγχρωμους όταν ανέβαιναν στο ίδιο λεωφορείο.
Το ΤΗΜΟ είναι προοπτικά καλύτερο από το παρεμφερές της Κέρκυρας, έχει ανώτερη δυναμική και έδειξε τί μπορεί να κάνει με ελάχιστα χρήματα, σκεφτείτε πόσο πολύ θα αναδειχθεί εάν χρηματοδοτηθεί ορθολογικά σε θέσεις ΔΕΠ (που ακατάπαυστα χαρίζονται στην Κέρκυρα). Το ΤΗΜΟ στο Ληξούρι είναι αρχαιότερο, είναι αμιγώς τεχνολογικό, σε θεματολογικές περιοχές που παράγεται νέα γνώση και θα γίνει ακόμα πιό δυναμικό όταν διοικητικά πάψει να αδικείται.
Η απόφαση είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ, τοπική και όχι ακαδημαική. Αν ο κ. Γαβρόγλου στηρίξει τα εκεί πανεπιστημιακά κατεστημένα ήτοι την «τοπικότητα» της Κέρκυρας και αδικήσει εκμηδενίζοντας την συνέχιση της πνευματικής παράδοσης στο Ληξούρι, το πολιτικό αίτημα πρέπει να μετασχηματιστεί είτε σε αυτοτέλεια με έδρα την Κεφαλονιά είτε σε συνένωση του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και του ΤΕΙ Πατρών με αμοιβαίο σεβασμό και έδρα όπου συμφωνήσουν οι δύο εταίροι. Το δέ Πανεπιστήμιο Κέρκυρας ας εφαρμόσει το ίδιο απαρτχάιντ και την αλαζονεία με την οποία μεταχειρίστηκε τα μέλη ΔΕΠ του ΤΗΜΟ, στην διαβούλευση απορρόφησής του ιδίου από το Πανεπιστήμιο Ηπείρου στα Ιωάννινα.
Αν ο κ. Γαβρόγλου και όσοι εμπλέκονται δέν αποδώσουν δίκαιο και κρυφτούν πίσω από προσχήματα, τότε οι πολιτικές ευθύνες είναι μέγιστες και τα συσσωρευόμενα εκλογικά νέφη για την προκλητική αφελή προσήλωση σε δήθεν ακαδημαικές -αλλά στην πραγματικότητα τοπικές Κερκυραικές- διακρίσεις, έρχονται όπως πάντα από τα Δυτικά. Αλλά είναι κατάμαυρα και η βίαιη καταιγίδα θα πλήξει εαυτούς και αλλήλους, τοπικά και μή τοπικά. Αραγε, των προσιόντων αισθάνεται ο Υπουργός Παιδείας και οι τοπικοί άρχοντες;
Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται.
Η ακοή αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.
Κ. Καβάφης (Ποιήματα 1897-1933)
