“Η παραλία να λειτουργήσει εδώ και τώρα με ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρότυπα”
Με την ελπίδα ότι πολύ σύντομα η πιο διάσημη παραλία του πλανήτη, το Ναυάγιο, θα λειτουργήσει ξανά ως ένας οργανωμένος, αξιοπρεπής και ευρωπαϊκών προδιαγραφών επισκέψιμος προορισμός, αποτέλεσε θέμα συζήτησης στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Ενα θέμα, που θα έπρεπε να έχει λυθεί οριστικά, πριν από δεκαετίες, μπαίνει και πάλι στην διελκυστίνδα τοποθετήσεων και απόψεων “ανειδίκευτων ειδικών” με φόντο τα μικροσυμφέροντα και τις ψήφους των αυτόχθονων μικροπωλητών και των πολιτών του μεροκάματου από τις βάρκες.
Ο Καθηγητής Λέκκας, είπε το αυτονόητο και αναμενόμενο, αλλά και πολλές αλήθειες για το πώς φτάσαμε η κατολίσθηση των βράχων να αποτελέσει το “κερασάκι στην τούρτα” που ανέδειξε την διαχρονική αδιαφορία της αυτοδιοίκησης, του κράτους και των πολιτών στην προστασία και παγκόσμια ανάδειξη μιας μοναδικής και απόκοσμης ομορφιάς παραλίας.
Για άλλη μια φορά, με την λογική και νοοτροπία “διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλον” αρκεστήκαμε σε διαπιστώσεις όχι όμως και ουσιαστικές προτάσεις αλλαγής πλεύσης – πλην εκείνων των επιστημονικών – προφανώς από το φόβο ότι, για μια ακόμη φορά οι αποφάσεις θα μείνουν “κίτρινο γράμμα στο συρτάρι”.
Ματαιότης συναντήσεων… τα πάντα ματαιότης. Και το χειρότερο, όταν στις τοποθετήσεις τους αναλίσκονται σε μνημόσυνα με κροκοδείλια δάκρυα για αυτά που δεν έγιναν τόσα χρόνια… για τα χρήματα που πήγαν στράφι σε μελέτες… και τόσα ακόμα.
Φορέας διαχείρισης παραλίας Ναυαγίου
Στα “ψιλά” πέρασε, αν και τέθηκε στο τραπέζι η πρόταση για δημιουργία ενός Φορέα Διαχείρισης της περιοχής, με συγκεκριμένο σχέδιο και οργανόγραμμα για να βάλει τάξη στην γενικότερη αταξία που επικρατεί στην παραλία και στο πλάτωμα.
Ενός Φορέα, που θα λειτουργεί ανταποδοτικά με ενδεικτικό αντίτιμο από τις επισκέψεις στο Ναυάγιο, τα οποία θα διατίθενται για να υπάρχει φύλαξη, ναυαγοσώστες, προστασία, να συντηρείται ο χώρος και να έχει εμφάνιση πολιτισμένου σημείου, να υπάρχουν άτομα τα οποία θα παρέχουν υπηρεσίες, πληροφορίες και μάλιστα σε πολλές γλώσσες, να δημιουργηθεί σταθμός πρώτων βοηθειών, τουαλέτες, να μπει τάξη στην αγκυροβόληση και στην προσέγγιση, προστασία στο σκαρί του “Παναγιώτη” και απαγόρευση στο να φεύγει καθένας με μια φλούδα από το σκουριασμένο σκαρί και ένα μπουκάλι άμμο ως σουβενίρ, να υπάρξει σοβαρή παρέμβαση πολιτισμένης εικόνας και υπηρεσιών στην πάνω πλατεία, οργανόγραμμα και προστασία του επισκέπτη, εξέδρα με προδιαγραφές… Απλά, αυτονόητα, λογικά.
Τάξη και οργάνωση που με μελέτη φέρουσας ικανότητας θα αποφέρει δεκαπλάσια οφέλη, στη Ζάκυνθο, στις τοπικές κοινωνίες, στους ενασχολούμενους και σε όλους όσους ζουν άμεσα και έμμεσα από τον παγκοσμίως διάσημο προορισμό.
Αρκούμαστε να αναλισκόμαστε στο μεγάλο “πόλεμο” για το ποιος θα ηγηθεί αυτού του Φορέα Διαχείρισης. Η Ευρώπη, το Κράτος, ο ΕΟΤ, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, ο Δήμος Ζακύνθου, ΣΔΙΤ (συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα);
Εύκολα, κάθε αιρετός και κάθε θεοσεβούμενος εκπρόσωπος φορέα, μπορεί να ισχυριστεί πως κεφαλή πρέπει να τοποθετηθεί ο Δήμος… η περιφέρεια, ενα ίδρυμα ή άλλο…. όμως με μαθητική ακρίβεια, η όλη προσπάθεια θα πέσει στο κενό εξαιτίας ατέρμονων συζητήσεων, γραφειοκρατίας, διορισμών δημόσιων υπαλλήλων και σαφώς μικροπολιτικής και συμφερόντων, που έχουν να κάνουν με πολύ μικρά οικονομικά οφέλη, σε σχέση με αυτά που πραγματικά μπορεί να προσφέρει το Ναυάγιο, αν και εφόσον λειτουργούσε οργανωμένα.
Δεν έχει γίνει τίποτα ποτέ
Τα τελευταία χρόνια θρηνήσαμε ανθρώπους που έπεσαν από τα βράχια για μια selfie, το σκαρί είναι ένα μάτσο σκουριασμένα σίδερα χωρίς φροντίδα, συντήρηση και κανόνες προφύλαξης…. η παραλία δεν έχει στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας, κ.α.
Στοιχεία που συντελούν πως, εάν είχε το σθένος ο Δήμος (κατά περιόδους δημάρχοι και αιρετοί), θα μπορούσε να είχε λάβει μέτρα και να προχωρήσει έστω σε στοιχειώδεις παρεμβάσεις. Έστω σε έναν ουσιώδη διάλογο με τους επιχειρηματίες που ζουν και εξελίσσονται, άμεσα από το Ναυάγιο.
Σαφώς ο Δήμος έχει, και πρέπει να έχει, λόγο σε αυτό το νέο εγχείρημα, αλλά συμμετέχοντας και όχι ως επικεφαλής, καθόσον κάτι τέτοιο θα επιφέρει περισσότερα πλήγματα, μοιράζοντας χάρες, μοιράσματα, ελαστικότητα, ρουσφέτια, αναθέσεις, προσλήψεις, μή τήρηση αξιολόγησης ικανότητας και αποτελέσματος προσωπικού και κάνοντας “στραβά μάτια” στη λογική της ψηφοθηρίας. Υπό ένα τέτοιο καθεστώς, δεν πρόκειται να ελεγχθεί τίποτα αξιοκρατικά και με σεβασμό στην οργάνωση και τον επισκέπτη.
Το Ναυάγιο μπορεί να φέρει 300% νέα τουριστική δυναμική
Είναι βέβαιο, πως η περιοχή χρειάζεται μια σοβαρή μελέτη ευρωπαϊκού επιπέδου, ως προς την διαχείριση, ποιότητα, ασφάλεια και συντήρησης της.
Μελέτη φέρουσας ικανότητας και παράλληλα αξιοποίηση της επικοινωνίας των δισεκατομμυρίων προβολών παγκοσμίως.
Μια σύγχρονη μελέτη αξιοποίησης θα απογειώσει τη Ζάκυνθο σε νούμερα πάνω από 300% που κανείς δεν μπορεί σήμερα να πιστέψει. Έχουμε την καλύτερη παραλία του πλανήτη στις ακτές του νησιού μας και δεν την αξιοποιούμε… ούτε τη φροντίζουμε… Δουλεύει από μόνη της… μόνο ο τυχαίος επισκέπτης την αξιοποιεί, την ευχαριστιέται και την προβάλει… Και πάνω στην αδιαφορία, ένας απρόσμενος θάνατος μπορεί να την εξαφανίσει από το χάρτη…
Αν “δεν σπάσεις αυγά… δεν κάνεις ομελέτα” και είναι κρίμα και άδικο, αφού βρισκόμαστε εν τη γενέσει μιας άλλης μεγάλης ευκαιρίας για restart, να μην αναγνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο επιβάλει τη λογική συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Εκείνο που αποδεικνύεται περίτρανα κάθε φορά, είναι πως το νησί μας σε βασικούς τομείς υποδομών βάζει “αυτογκόλ” που το φέρνουν αγκομαχώντας ολοένα και πιο κοντά στο γκρεμό. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ποτέ δεν υπήρξε συλλογικό πνεύμα σχεδιασμού των υποδομών και της ανάπτυξης του τόπου και πολύ περισσότερο αντιμετώπισης των προβλημάτων. Έστω και την τελευταία ώρα, να συνεννοηθούμε, να συνεργαστούμε, να πείσουμε, να αναλάβουμε δράση για την επίλυση των τεράστιων προβλημάτων του τόπου, διαφορετικά θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις οποιουδήποτε.
Άλλο οι προθέσεις και άλλο η αποτελεσματικότητα!
Το πρώτο εκφράζει επιθυμία, το δεύτερο είναι το ζητούμενο!
Σπ. Καμπιώτης
Β. Μούτσιος
