Οι Έλληνες είμαστε μακαρονάδες. Αυτή είναι μια διαπίστωση που οι Έλληνες την ξέρουν καλά αφού η συνολική αγορά της βιομηχανίας ζυμαρικών στην Ελλάδα, υπολογίζεται στα 170 εκατ. ευρώ ετησίως και η παραγωγή τους είναι 110.000 τόννοι. Μάλιστα από αυτούς το 30% εξάγεται σε πολλές χώρες.
Αν δει κανείς τα στοιχεία του World Pasta Organization θα διαπιστώσει ότι η η Ιταλία βρίσκεται στην κορυφή της κατανάλωσης ζυμαρικών, με 28 κιλά κατά κεφαλή ετησίως, ακολουθούν η Βενεζουέλα και η Τυνησία, ενώ στην τέταρτη θέση συναντάμε την Ελλάδα, με 10 κιλά κατά κεφαλή το χρόνο.
Η ιστορία της μακαρονάδας στην Ελλάδα είναι μεγάλη και δεν άργησε να γνωρίσει την ανάπτυξη – μέσω της βιομηχανίας. Η αρχή έγινε το 1824 στο Ναύπλιο. Μέχρι τότε οι Έλληνες ήξεραν τα ζυμαρικά που έφτιαχναν μόνοι στα σπίτια τους. Τις περιβόητες χυλοπίτες. Το 1824 έγινε το πρώτο βήμα για να αλλάξει η αγορά και στην πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους λειτούργησε η πρώτη «Φάμπρικα Μακαρονιών» όπως χαρακτηριστικά την αποκαλούσαν οι Ναυπλιώτες.
Σύντομα δημιουργήθηκαν και άλλες μικρές βιομηχανίες ζυμαρικών κυρίως από ιδιοκτήτες αλευρόμυλων, ενώ τα περιβόητα μακαρόνια «Μέλισσα» έμελλε να πρωταγωνιστήσουν.
Η αρχή για τα μακαρόνια «Μέλισσα» έγινε σε ένα χωριό της Αρκαδίας. Τότε που η οικογένεια Κίκιζα, ξεκίνησε την εμπορική της ιστορία από το Ελαιοχώριο.
Ο Αλέξανδρος Κίκιζας, ένα από τα 12 παιδιά του Γιώργου και της Κανέλλας γεννιέται το 1913. Το 1920 οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του ανοίγουν ένα κατάστημα με «εδώδιμα-αποικιακά» δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού τους. «Εδώδιμα αποικιακά» έγραφαν στις επιγραφές τους, για να εξωραΐσουν τη επιχείρησή τους οι παλιοί μπακάληδες… Το κατάστημα πηγαίνει πολύ καλά και σύντομα αποφασίζουν να επεκτείνουν την δουλειά τους.
Το 1925 ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια Αθανάσιος φεύγει για την Αθήνα και ανοίγει κατάστημα τροφίμων στην οδό Λένορμαν και Παλαμηδίου στο Μεταξουργείο.
Τότε αρχίζουν να έρχονται στην Αθήνα τα αδέλφια του. Το 1931 ανεβαίνει και ο Αλέξανδρος. Εγκαθίστανται στην οδό Παλαμηδίου σε ένα νεοκλασσικό σπίτι της περιοχής και σύντομα όλη η οικογένεια μετακομίζει στην Αθήνα.
Το μπακάλικο απασχολεί πάνω από 35 υπαλλήλους και έχει δύο ταμεία με τις πρώτες ταμειακές μηχανές της εποχής. Οι Αθηναίοι ανακαλύπτουν ότι «στου Κίκιζα» βρίσκεις πολλά προϊόντα και η φήμη του είναι τόσο μεγάλη που δίνει το όνομά του στη γειτονιά.
«Η γειτονιά του Κίκιζα» έγινε στη δεκαετία του 60 και τραγούδι από τον Γιώργο Ζαμπέτα. Η επιχείρηση προχωράει και η οικογένεια Κίκιζα είναι γνωστή στην Αθήνα για το επιχειρηματικό της δαιμόνιο.
Τότε ξεκίνησε και η πρώτη τους σχέση με τα μακαρόνια. Αναθέτουν στο μακαρονοποιείο «Δήμητρα» να φτιάξει ζυμαρικά με την φίρμα τους. Το 1938 συνεταιρίζονται με τη «Δήμητρα» και ο νεαρός Αλέξανδρος αναλαμβάνει την διεύθυνση του μακαρονοποιείου. Στη διάρκεια της Κατοχής το κατάστημα υπολειτουργεί και μετά τον πόλεμο τα αδέλφια αποφασίζουν να χωρίσουν τις δραστηριότητές τους. Ο Αθανάσιος ανέλαβε τον Κυλινδρόμυλο και το χονδρεμπόριο τροφίμων, ο Δημήτριος το κατάστημα και το ποτοποιείο.
Το 1947 ο Αλέξανδρος με τον αδελφό του Γρηγόρη ιδρύουν μια μονάδα παραγωγής μακαρονιών στην Λεωφ. Κηφισού στην Αθήνα με την επωνυμία «ΒΕΖΑΚ» (Βιομηχανία Εκλεκτών Ζυμαρικών Αδελφών Κίκιζα).
Τότε λειτουργούσαν στην Ελλάδα 120 εργοστάσια Ζυμαρικών τοπικής εμβέλειας.
Το 1954 ο Γρηγόρης Κίκιζας αποχωρεί και η εταιρεία περνάει ολοκληρωτικά στα χέρια του Αλέξανδρου, που της δίνει την σημερινή επωνυμία «Μέλισσα», έχοντας στο μυαλό του το σύμβολο της εργατικότητας. Το 1956 αρχίζει ο εκσυγχρονισμός της εταιρείας αγοράζεται η πρώτη αυτόματη πρέσα και το 1959 η νέα υπερσύγχρονη αυτόματη γραμμή παραγωγής και ξήρανσης ζυμαρικών.
Τα δε εργοστάσια Ζυμαρικών έχουν μείνει πλέον τριάντα στην Ελλάδα και η ανοδική πορεία της εταιρείας ενθαρρύνει τον Αλέξανδρο Κίκιζα να εγκαταστήσει και νέες γραμμές παραγωγής. Ήδη η ετήσια παραγωγή έχει φθάσει στους 6.000 τόνους και η εταιρεία κατατάσσεται ανάμεσα στις πρώτες φίρμες ζυμαρικών. Το 1965 ο Αλέξανδρος Κίκιζας πεθαίνει και το εργοστάσιο αναλαμβάνει η σύζυγός του Κωνσταντίνα Κίκιζα, ενώ το 1972 κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στο εξωτερικό και εξάγει τους πρώτους 32 τόνους στην Αμερική.
Το 1973 ιδρύεται νέος Κυλινδρόμυλος άλεσης σκληρού σίτου στη Λάρισα που παράγει σιμιγδάλι ειδικά για το εργοστάσιο ζυμαρικών. Το 1975 αναλαμβάνει την επιχείρηση ο Γεώργιος Κίκιζας, γιος του Αλεξάνδρου και της Κωνσταντίνας. Η εταιρεία έχει σταθεροποιηθεί στις πρώτες θέσεις του κλάδου, ο οποίος αριθμεί τώρα πλέον 12 εταιρίες. Το 1977 η Μέλισσα εξαγοράζει την Θεσσαλική μακαρονοποιϊα Ντεβέτα και η ετήσια παραγωγή της ξεπερνά τους 8.000 τόνους.
Το 1980 δημιουργείται ένα νέο καθετοποιημένο συγκρότημα παραγωγής στην Λάρισα, δυναμικότητας 20.000 τόνων ετησίως.
Την δεκαετία του ’80 ο Γεώργιος Κίκιζας συνεταιρίζεται με την μεγάλη εταιρία τροφίμων STAR Prodotti Alimentari και μαζί της εξαγοράζει το εργοστάσιο ΠΕΛΑΡΓΟΣ στην Ηλεία. Έτσι δημιουργείται η μεγάλη επιτυχία των τοματικών προϊόντων Pummaro που κατακτούν την πρώτη θέση στην αγορά. Παράλληλα η εταιρία συνεργάζεται για μια δεκαετία με την Ιταλική εταιρία Barilla διανέμοντας προϊόντα της στην Ελληνική αγορά.
Η δεκαετία του 1990 έχει επέκταση στο εξωτερικό αυξάνοντας τις εξαγωγές της σε πολλές χώρες. Στην Πολωνία ιδρύει η θυγατρική ATLANTA και στην Ελλάδα είναι η πρώτη πλέον σε παραγωγή Βιομηχανία Ζυμαρικών φθάνοντας τους 40.000 τόνους ετησίως.
Το 1999 μετά από πρόταση της UNILEVER, το σήμα PUMMARO πωλείται σε αυτήν και η εταιρία λανσάρει νέα τοματικά προϊόντα με την φίρμα PRIMO GUSTO.
Την δεκαετία του 2000 η εταιρεία επιδίδεται σε ένα μπαράζ εξαγορών. Συγκεκριμένα προχωράει με εξαγορές των εταιριών «Ζυμαρικά ΣΤΕΛΛΑ Α.Ε.», «Παραδοσιακά Ζυμαρικά ΒΛΑΧΑ Α.Ε.», «Γλυκά ΚΑΖΙΝΟ Α.Ε.», «Ζυμαρικά ΑΒΕΖ Α.Ε.».
Σήμερα η εταιρεία έχει προσωπικό 210 ατόμων, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες εταιρίες τροφίμων στην Ελλάδα και έχει παρουσία σε περισσότερες από 35 χώρες.
Στις αγορές της Κύπρου, της Βουλγαρίας και της Αλβανίας η παρουσία είναι σημαντική με μερίδια αγοράς που κυμαίνονται από 15% έως και 25%, ενώ τα προϊόντα της εταιρίας ταξιδεύουν επίσης σε Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Ουκρανία, Αυστραλία, Καναδά, ΗΠΑ, Εσθονία, Αραβικά Εμιράτα, Νότιο Αφρική, Γερμανία, Αιθιοπία, Ολλανδία, Σουηδία, Ζιμπάμπουε, Σλοβακία, Σκόπια, Αρμενία, Τσεχία, Αυστρία και Κονγκό.
