Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ισχύουν τα μισά από όσα έχουν ειπωθεί για την ανάμειξη της Ρωσίας στις προηγούμενες εκλογές στις ΗΠΑ, μπορούμε να αντιληφθούμε τι μπορεί να συμβεί σε μια χώρα όπου ο νυν Πρόεδρος της Βουλής της Ταλάτ Τζαφέρι και ο τέως Πρόεδρος της Μπράνκο Τσερβεκόφσκι δεν βρήκαν τα ονόματα τους στους εκλογικούς καταλόγους προκειμένου να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Μετά το φιάσκο του χθεσινού δημοψηφίσματος η FYROM μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά στα οποία για να πλεύσει απαιτείται ένα πολιτικό σύστημα με ισχύ και κουλτούρα τουλάχιστον Γερμανίας. Ο ίδιος ο Δήμαρχος των Σκοπίων δήλωσε λίγες μέρες πριν από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ότι οι επιλογές είναι Βόρεια Μακεδονία ή Βόρεια Κορέα. Συνεπώς αυτογνωσία υπάρχει. Αυτό που δεν υπάρχει είναι η πολιτική ωριμότητα στην κοινωνία της FYROM για να γίνει αντιληπτό ότι τα Βαλκάνια του σήμερα δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τα Βαλκάνια των αρχών του 20ου αιώνα.
Γράφει ο Αριστοτέλης Μπατιστάτος
Μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ
Το διακύβευμα είναι η σταθερότητα στην περιοχή η οποία αποτελεί προαπαιτούμενο για την ευημερία όλων των λαών που συνυπάρχουν εκεί. Στο χθεσινό δημοψήφισμα επικράτησε η λογική των υπόγειων ρευμάτων με αποτέλεσμα την επόμενη μέρα το πολιτικό σύστημα της FYROM να παρουσιάζει παραλυτικά χαρακτηριστικά με άγνωστες συνέπειες. Η συμμετοχή ακόμη και στις Αλβανόφωνες περιοχές όπου η ψήφος κατά βάση θα ήταν θετική κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, γεγονός που καταδεικνύει ότι για άλλη μια φορά το κέντρο των Βαλκανίων έγινε σκακιέρα για ξεκαθάρισμα εθνοτικών διαφορών, το οποίο απέχει παρασάγγας από ένα modus Vivendi ειρήνης, ευημερίας και ανάπτυξης.
Απομένει να αποσαφηνιστεί αν στη συνέχεια της διαδικασίας και μέχρι την ψήφιση ή μη από τη Βουλή της συνταγματικής αναθεώρησης ο Χρίστιαν Μίτσκοτσκι θα εξακολουθήσει να παίζει το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου του Πούτιν και του Ερντογάν επιλέγοντας την μαξιμαλιστική και ακραία ρητορική. Ακόμη και στα χειρότερα της (όπως σήμερα) η Ε.Ε. δεν είναι Ρωσία πόσο μάλλον Τουρκία.
Η ιστορία θα κρίνει και θα αποδώσει τις ευθύνες σε αυτούς που πρέπει. Μέχρι όμως να συμβεί αυτό οι γείτονες μας θα επισκέπτονται όλο τον πλανήτη (και την Ελλάδα) με διαβατήριο που γράφει στο εξώφυλλο Republic of Macedonia. Μπορεί να μη θέλουμε να αποδεχθούμε την πραγματικότητα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτή δεν υπάρχει. Στα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια εξωτερικής πολιτικής και με τη συμβολή των γνωστών Μακεδονομάχων πολιτικών καριέρας, η Ελλάδα κατάφερε ως μη αναγνώριση να εννοεί την τοποθέτηση της σφραγίδας της Ελληνικής Δημοκρατίας επί λευκού φύλλου χάρτου και όχι απευθείας επί του διαβατηρίου (αυτό ισχύει εδώ και αρκετά χρόνια).
Θα πει κάποιος, ναι… αλλά το όφελος είναι ότι ανακόψαμε την ενταξιακή πορεία της FYROM στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Αυτό το έπραξαν χθες από μόνοι τους χωρίς να χρειάζονται τη δική μας συνδρομή.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα διαχρονικά, είναι όταν οι άριστοι της πατριδογνωσίας συγχέουν το προσωπικό όφελος με το δημόσιο.
