Οι αλλαγές στη ζωή μας είναι χιλιάδες. Αλλαγές σπιτιών, αλλαγές σχέσεων, αλλαγές φίλων. Αλλαγές ακόμα και πόλης, ακόμα πιο δύσκολα και χώρας. Αλλαγές για σπουδές, σε μια άλλη πόλη, για δουλειά σε μια άλλη χώρα, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ηλικία, μα αυτό δεν έχει καμία σημασία. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των αλλαγών αφήνουμε πίσω μας φίλους, οικογένεια, συντρόφους και γενικά αγαπημένα μας πρόσωπα που αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς μας και πλέον θα τους αντικαταστήσουν άλλοι.
Δάκρυα σε αεροδρόμια και σταθμούς, βαλίτσες και πακέτα γεμάτα με πράγματα κι αναμνήσεις, φωτογραφίες με αφιερώσεις κι ένα φιλί αποχαιρετισμού, είναι όλα αυτά που ακολουθούν τις αλλαγές αυτές στη ζωή σου. Είναι όλες οι εικόνες που θυμάσαι κάθε φορά που σκέφτεσαι την ημέρα που άφησες πίσω τους ανθρώπους σου κι έφυγες για μια νέα αρχή, μια καλύτερη δουλειά και μια διαφορετική πορεία.
Τι γίνεται όμως όταν εκτός από όλα τα παραπάνω αφήνεις κι ένα κομμάτι του εαυτού σου και συγκεκριμένα το σύντροφό σου; Τι γίνεται όταν αποφασίζεις να συνεχίσεις την σχέση σου με αντίπαλο την απόσταση; Τι γίνεται όταν η κατάσταση αυτή γι’ άλλους αποτελεί κομμάτι της σχέσης τους -τόλμησαν να χτίσουν δηλαδή μια σχέση μέσω της απόστασης- ενώ άλλοι από μια ουσιαστική καθημερινότητα με το σύντροφό τους, οδηγήθηκαν στο να παίρνουν κουράγιο και να μοιράζονται εμπειρίες μέσω Skype, μετρώντας αντίστροφα για την επόμενή τους συνάντηση;
Το σημαντικό είναι η ποιότητα σ’ αυτές τις σχέσεις. Η απόσταση κάποιες φορές δένει τους ανθρώπους αλλά τις περισσότερες φορές τους απομακρύνει και τους δημιουργεί προβλήματα. Το μυστικό βέβαια είναι η εμπιστοσύνη. Ειδικά όταν μιλάμε για μια σχέση εξ’ αποστάσεως, είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Εάν βέβαια υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης από τη μεριά του ενός συντρόφου, τότε αυτό πολλές φορές οδηγεί σε καθημερινές συγκρούσεις και τσακωμούς.
Το χειρότερο είναι όταν οι δυο σύντροφοι έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής και καθημερινότητας. Διαφορετικά ωράρια δουλειάς, διαφορετικά προγράμματα σχολής, διαφορετικές απαιτήσεις κι ο χρόνος καθημερινής επικοινωνίας είναι ελάχιστος ή και κάποιες μέρες ανύπαρκτος. Έτσι πολλές φορές δεν ξέρεις τι κάνει ο σύντροφός σου μετά τη δουλειά, μετά τη σχολή. Δεν ξέρεις με ποιόν θα βγει, πού θα πάει και ποιον θα κοιτάξει αλλά κι αν θα είναι σε θέση μετά να γυρίσει μόνος του στο σπίτι. Όλα αυτά δημιουργούν την ανάγκη για συχνότερη επικοινωνία, για συχνότερη ανταλλαγή κουβέντας και συζήτησης για την καθημερινότητα. Κι όσο δεν ξέρεις τι κάνει, πού βγαίνει, με ποιους, αλλά και τι πίνει, τότε οι τσακωμοί βγαίνουν στην επιφάνεια.
Πόσες φορές τα καθημερινά ξεσπάσματα γίνονται αντιληπτά σε τρίτους όπως είναι οι διπλανοί ένοικοι στην πολυκατοικία, οι οποίοι άκουσαν τις δυνατές φωνές σας μέσω Skype? Πόσες φορές ο γείτονας σου χτύπησε την πόρτα να δει αν είσαι καλά επειδή σε άκουγε να κλαις, λόγω του ότι μάλωσες με το σύντροφό σου; Πόσες φορές στη δουλειά σου δεν ήσουν ο εαυτός σου γιατί η σκέψη σου έτρεχε αλλού;
Πάντα όμως κάποιος θα επιμένει και θα υπομένει. Θα είναι μονίμως σε μια αναμονή επικοινωνίας και συνάντησης. Όλη η νέα του ζωή είναι σε μια παύση κι εξαρτάται από το σύντροφό του. Αφήνει τη νέα του παρέα να βγει και μένει σπίτι για ένα τηλεφώνημα. Χάνει ώρες για δέκα λεπτά. Νιώθει εγκλωβισμένος μέσα του μ’ ένα σκοινί που τον κρατάει δεμένο πίσω. Το πίσω αυτό που άφησε και τώρα προσπαθεί να παλέψει για να μην τον αφήσει αυτό.
Κι αν η απόσταση είναι τόσο μακρινή, αν έχεις αφήσει το σύντροφό σου χιλιόμετρα μακριά και δεν μπορείς να πάρεις ένα λεωφορείο ή ένα τρένο και σε δυο ώρες να είσαι κοντά του και χρειάζεσαι ώρες για να φτάσεις ή ακόμα κι αεροπλάνο, τότε όλες οι διαφωνίες, οι τσακωμοί και η απόσταση συνεργάζονται εναντίον σου. Και η σχέση αυτή ίσως δεν καταλήξει πουθενά, ίσως απλά καταλήξει.
Αυτό θα σε κυνηγάει για το επόμενο διάστημα. Μέχρι να σταθείς στα πόδια σου στη νέα σου αρχή που τότε θα έχει σκουριάσει και θα καταλάβεις πόσες ευκαιρίες, πόσες στιγμές και πόσους ανθρώπους έχασες από δίπλα σου. Μέχρι να βρεις τον αντικαταστάτη αυτόν που θα σε βοηθήσει να επαναφέρεις τον εαυτό που έχασες. Μη φοβηθείς να παλέψεις με την απόσταση. Οι άνθρωποι είμαστε πιο δυνατοί από κάποια χιλιόμετρα. Μα καμιά φορά, τα χιλιόμετρα κερδίζουν στα σημεία.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
