Πέρασε κιόλας ένας χρόνος απο όταν έφυγε απο τον μάταιο τούτο κόσμο ο Πέτρος Αλιβιζάτος. Αδυνατείς να το πιστέψεις. Ο πάντα χαμογελαστός και αεικίνητος Πέτρος με το απίστευτο χιούμορ του, τα αθώα πειράγματα του, τις πλάκες των φίλων του και τις δικές του, την αστείρευτη αγάπη του για το νησί του, την ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ.
Ένας απο τους τελευταίους ευπατρίδηδες της πολιτικής. Πολιτικός μιας άλλης εποχής που ήδη την αναζητούμε. Πολιτικός με ήθος, εντιμότητα, ανιδιοτέλεια, που συγχωρούσε τα πάντα με απίστευτη ευκολία. Με άποψη για τα θέματα του πολιτισμού, του τουρισμού, των υποδομών των νησιών μας. Κοσμοπολίτης, με στέρεες φιλίες και πολιτικές προσεγγίσεις. Υποδειγματικός οικογενειάρχης, επιτυχημένος επιχειρηματίας, φανατικός Κεφαλονιτης. Δεν πήρε απο την ενασχόληση του με την πολιτική. Αντίθετα έδωσε. Μακριά απο υπερβολές και ψέμματα, θιασώτης της έντιμης προσέγγισης των πραγμάτων. Καθαρός στις συναλλαγές του και δοτικος στους γύρω του.
Τι σχέση μπορει να έχει η σημερινή Βουλή του Πολλακη ( …σας έχω), του Φωκα (…ήπια μια γκαζόζα), των κάθε λογής ακραίων και ανεπάγγελτων, με την πολιτική προσέγγιση των πραγμάτων απο τον Πέτρο.
Πέτρο απο εκεί ψηλά που μας αγναντεύεις να είσαι σίγουρος ότι άφησες εδω κάτω πολυ καθαρό το στίγμα σου. Χωρίς θολούρες και νόθευσεις. Μα κυρίως άφησες μια πολυ δεμένη οικογένεια. Να ξέρεις ότι μας λείπεις !
Ν.
