Το λιώσιμο των καλυμμάτων πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής εκτός του ότι θα αυξήσει το επίπεδο των ωκεανών ενδέχεται επίσης να προκαλέσει τις επόμενες δεκαετίες περισσότερα ακραία φαινόμενα και να αποσταθεροποιήσει το κλίμα σε κάποιες περιοχές, προειδοποιούν οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε χθες Τετάρτη στο επιστημονικό περιοδικό Nature, οι δισεκατομμύρια τόνοι νερού που θα προκύψουν από το λιώσιμο των κρηπίδων πάγου, κυρίως στη Γροιλανδία, κινδυνεύουν να αποδυναμώσουν τα ρεύματα των ωκεανών τα οποία τώρα μεταφέρουν το κρύο νερό προς τα νότια βυθίζοντάς τα στον Ατλαντικό, ενώ παράλληλα σπρώχνουν τα τροπικά νερά προς τα βόρεια πιο κοντά στην επιφάνεια.
Γνωστό ως Μεσημβρινή Ανατροπή Κυκλοφορίας του Ατλαντικού (AMOC), αυτό το φαινόμενο διαδραματίζει ζωτικής σημασίας ρόλο στο κλιματικό σύστημα και βοηθά στη διατήρηση κάποιας ζέστης στο βόρειο ημισφαίριο. «Σύμφωνα με τα μοντέλα μας το λιώσιμο των καλυμμάτων πάγου θα προκαλέσει σημαντικές διαταραχές στα ρεύματα των ωκεανών και θα αλλάξει τα επίπεδα ζέστης σε όλο τον πλανήτη», εξηγεί ο βασικός συντάκτης της έρευνας, ο Νίκολας Γκόουλετζ, του Κέντρου Έρευνας Ανταρκτικής του Πανεπιστημίου Βικτόρια στο Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας.
Πολλές έρευνες έχουν γίνει για την ταχύτητα με την οποία λιώνουν οι κρηπίδες πάγου εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, όμως δεν υπάρχουν τόσες για τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα νερά ενδέχεται να επηρεάσουν το ίδιο το κλίμα. «Οι αλλαγές που παρατηρούμε σε μεγάλη κλίματα στις προσομοιώσεις μας δείχνουν ένα κλίμα πιο χαοτικό, με πιο πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα, πιο συχνούς και έντονους καύσωνες», επεσήμανε η Νατάλια Γκόμεζ, του πανεπιστημίου ΜακΓκίλ του Καναδά.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα «το νερό που θα προκύψει από το λιώσιμο των καλυμμάτων πάγου της Γροιλανδίας θα επηρεάσει αισθητά το AMOC», το οποίο ήδη παρουσιάζει σημάδια επιβράδυνσης. Τα συμπεράσματα των ερευνητών βασίζονται σε λεπτομερείς προσομοιώσεις και στην παρατήρηση από το 2010 μέσω δορυφόρων των αλλαγών στα καλύμματα πάγου.
Μεταξύ των πιο πιθανών επιπτώσεων από την αποδυνάμωση του ατλαντικού ρεύματος είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα στην Αρκτική, τον ανατολικό Καναδά και την Κεντρική Αμερική, και αντίθετα η μείωσή της στη δυτική Ευρώπη.
Οι κρηπίδες πάγου της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας, που μπορεί να φτάνουν σε πάχος έως και 3 χιλιόμετρα, περιέχουν περισσότερα από τα δύο τρίτα του γλυκού νερού του πλανήτη, ποσότητα αρκετή για να προκαλέσει την άνοδο της επιφάνειας των ωκεανών κατά 58 και 7 μέτρα αντίστοιχα, αν λιώσουν εντελώς.
