Είναι απόλυτα λογικό πριν από τις όποιες εκλογές να διασταυρώνονται τα ξίφη των εμπλεκομένων υποψηφίων κι οι ίδιοι με τους υποστηρικτές τους να αντιπαρατίθενται τόσο σε πολιτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Οι μικρές κοινωνίες ευνοούν ιδιαίτερα το δεύτερο και η συζήτηση δεν επικεντρώνεται στα ουσιώδη αλλά σε κουτσομπολιά και αλληλοκατηγορίες.
Μια τέτοια κατάσταση αντιμετωπίζουμε στο Αργοστόλι που αντί να μας ενδιαφέρει το ποιος είναι ο καταλληλότερος δήμαρχος για να τον εμπιστευτούμε και να τον στηρίξουμε, αναλωνόμαστε στο ποιος και γιατί τον υποστηρίζει ή στο ποιος πάει με ποιον και γιατί.
Εκείνο που επιβάλλεται είναι με νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό να αναρωτηθούμε “τι έγινε στο νησί μας τα προηγούμενα οκτώ περίπου χρόνια;”
Ποιοι είχαν τις τύχες μας στα χέρια τους και πως τις διαχειρίστηκαν;
Πόσο ικανοποιημένοι μείναμε από το αποτέλεσμα;
Ποιες οι παρεμβάσεις κι ο ρόλος της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο και
τέλος πως πρέπει να μας βρει η επόμενη μέρα των εκλογών;
Όταν απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα τότε θα προχωρήσουμε στα πρόσωπα που διεκδικούν την ψήφο μας.
Εκεί επιβάλλεται εκ νέου να μην αποφασίσουμε εν θερμώ διότι όπως όλοι γνωρίζουμε μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Τι σημασία έχει για τον πολίτη αν ο υποψήφιος κατεβαίνει ή όχι με την όποια κομματική στήριξη πίσω του, στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος άνθρωπος θεωρούμε ότι είναι ο πλέον κατάλληλος ;
Πότε μας απασχόλησε κάτι τέτοιο στην μικρή μας πόλη για να το αναγάγουμε σε μείζον ζήτημα τώρα;
Η ιστορία του τόπου έχει δείξει ότι στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης εκλέγαμε ανθρώπους που είχαν την στήριξη πολιτών από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους.
Στις προεκλογικές συγκεντρώσεις ήμασταν δίπλα-δίπλα με συμπολίτες μας που τίποτα δεν μας έδενε πολιτικά εκτός του ότι υποστηρίζαμε τον ίδιο άνθρωπο που θεωρούσαμε ότι μπορεί να νοικοκυρέψει και να αναπτύξει το νησί μας, το χωριό μας…
Και με αυτή την στάση πορευτήκαμε πάρα πολλά χρόνια διότι την τοπική κοινωνία δεν την ενδιαφέρει η κομματική σφραγίδα που ακολουθεί ή όχι κάποιον υποψήφιο.
Την ενδιαφέρει αυτός ο εκλεχτός να είναι καθαρός, να μην υπάρχει κανείς να του προσάψει το παραμικρό, να έχει τις γνώσεις για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της εποχής, να αγαπάει αποδεδειγμένα τον τόπο του και να είναι άνθρωπος του δούναι κι όχι του λαβείν.
Εν κατακλείδι, αν κάποιοι νοιώθουν ευχαριστημένοι από την νυν δημοτική αρχή, δεν έχουν να κάνουν τίποτα άλλο από το να την ξαναψηφίσουν.
Όσοι όμως δεν είναι ευχαριστημένοι και επιθυμούν να απαλλαγούν το γρηγορότερο δυνατόν τότε πρέπει να στραφούν σε άλλα πρόσωπα και να επικεντρωθούν στο εξής ερώτημα: Ποιος είναι από όλους ο πλέον κατάλληλος που μπορεί να βγει μπροστά και να αγωνιστεί για την χαμένη μας τιμή;;;
Ο Ψηφοφόρος
—
Το εξώφυλλο ειναι απο τη θεατρική παράσταση “Η χαμένη τιμή της Καταρίνας Μπλουμ” από την Ομάδα Ubuntu.
[…] Ποιος θα σώσει την χαμένη μας τιμή??? […]