Ενημέρωση Δευτέρα 18 Μαρτίου 9:00: Ούτε φωνή ούτε ακρόαση ο κύριος Π.Π., που δεσμεύτηκε με το λόγο της τιμής του ότι θα σπεύσει να επανορθώσει τα κακώς κείμενα.
Προς τον κύριο Π.Π.: Εμείς φταίμε που δεν καλέσαμε επιτόπου ΕΚΑΒ και Αστυνομία να καταγραφεί επίσημα το συμβάν του Σαββάτου. Μάρτυρες όπως γνωρίζετε πολύ καλά, υπάρχουν. Ο άνθρωπός μας μετράει δυο εικοσιτετράωρα στο κρεβάτι με αφόρητους πόνους και στα δυο πόδια εξαιτίας της απροσεξίας σας. Λίγο με απασχολεί το άγχος σας από την πίεση που σας εξασκούν τα αφεντικά σας, πολύ μας έχετε ταλαιπωρήσει και εσείς και τα αφεντικά σας. Ωστόσο, ακόμα και τώρα, δεν έχω καμία εκδικητική διάθεση: ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΕΙ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΡΟΣΕΞΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΥ ΣΑΣ. 
 
Θα προχωρήσετε ΑΜΕΣΑ στην εφαρμογή των προβλεπόμενων της νομοθεσίας Σ.Α.Υ.  και Φ.Α.Υ. των δημοσίων έργων της χώρας, από σήμερα κιόλας. Αλλιώς αύριο το πρωί δεν έχω επιλογή παρά να απευθυνθώ στην Εισαγγελία.
Προς τα αφεντικά του κ. Π.Π. (εννοώ τον Κύριο του Έργου, δλδ. εν προκειμένω τον Δήμο Κεφαλονιάς): Αν έχετε σκοπό να απαντήσετε όπως και το 2016 με το γνωστό σας ύφος (ενδεικτικές εκφράσεις: “κακοήθειες” και “μικροπολιτικά συμφέροντα”) παρακαλώ να το κάνετε τεκμηριωμένα και στοιχειοθετημένα. Ενδεικτικά: “κυρία Θεοφιλάτου, σύμφωνα με την …….[παραπομπή]….. δημοσίευση είναι φανερό ότι εκπροσωπείτε αντίπαλα με εμάς συμφέροντα και ως εκ τούτου κρίνουμε ότι τα γραφόμενά σας εγείρουν ερωτήματα ως προς τη σκοπιμότητά τους”. Γενικόλογες αλαζονικές κατηγορίες σαν αυτές που έχετε μάθει να αναπαράγετε σε απάντηση κάθε κριτικής και ευθύνης που σας καταλογίζουν οι πολίτες ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΘΩ. Αν λοιπόν καταφέρετε να βρείτε κάποιον απώτερο σκοπό στις ενέργειές μου πέρα από την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΟΥ παρακαλώ να μου το γνωστοποιήσετε να το μάθω κι εγώ.

Πρόλογος

Προσπάθησα ειλικρινά να αποφύγω τη δημοσίευση… προσπάθησα να κάνω υπομονή (όπως πρώτος μου συνέστησε ο μηχανικός Κ.Χ.: τα ονόματα στη διάθεση κάθε επίσημου φορέα, δεν δημοσιεύω διατηρώντας ακόμα την πίστη ότι θα γίνουν έστω και τώρα τα αυτονόητα που θα περιγράψω πιο κάτω). Προσπάθησα να προσπεράσω το γεγονός ότι εδώ και 2 μήνες από όποιον δρόμο κι αν προσπαθήσω να προσπελάσω το κέντρο της πόλης μου για να πάω στη δουλειά μου, για να πάει ο πατέρας μου για ψώνια, να πάει η κόρη μου στο σχολείο, θα συναντήσω ανεκδιήγητες τριτοκοσμικές καταστάσεις που μόνο Ευρωπαϊκό εργοτάξιο δεν θυμίζουν. Τραυματίστηκε στο κεφάλι ο πατέρας μου στην οδό 21η Μαΐου: ευτυχώς το ξεπέρασε, ακύρωσα εγώ το ταξίδι μου προκειμένου να τον παρακολουθώ ένα μήνα να βεβαιωθώ ότι είναι καλά. Τραυματίστηκε η κόρη μου στη Ριζοσπαστών, τρέχαμε για αντιτετανικό, το προλάβαμε κι αυτό.

Περιορίστηκα στην κοινοποίηση στο Facebook προκειμένου να επισημάνω τους κινδύνους στους συμπολίτες μου, μη έχοντας την παραμικρή διάθεση να ασχοληθώ πάλι με την παντελή αδιαφορία του Δήμου Κεφαλονιάς για την ασφάλεια και υγεία των δημοτών του όταν εκτελεί δημόσια έργα με “””Ευρωπαϊκή πνοή””” (sic). Λέω “πάλι” γιατί το 2016 ένα μήνα ασχολήθηκα με το εργοτάξιο της πλατείας, μόνη και γραφική να φωτογραφίζω και να δημοσιεύω τα σπειρώματα βιδών και τις λαιμητόμους/ματίσεις λαμαρινών της “””προστατευτικής περίφραξης””” να είναι εκτεθειμένα στους πεζούς, με ορατό τον κίνδυνο σοβαρότατων τραυματισμών. Λοιδωρήθηκα και κατηγορήθηκα για “μικροπολιτικά συμφέροντα” γιατί μέχρι εκεί και μόνο φτάνει το μυαλό τους, μόνο έτσι ξέρουν να απαντούν σε καταγγελίες πολιτών. Λες και έδωσα ποτέ το δικαίωμα, λες και είδαν ποτέ το όνομά μου σε οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο οποιασδήποτε παράταξης, λες και διαπίστωσαν ποτέ το οποιοδήποτε προσωπικό ή οικογενειακό συμφέρον ώστε να το ερμηνεύσουν οι φωστήρες αυτοί ότι ισοδυναμεί με συναλλαγή με τους πολιτικούς αντιπάλους τους.
Τώρα λοιπόν, εν έτει 2019 και ενώ έχει τριτώσει το κακό με νέο σημερινό τραυματισμό στην οικογένειά μου, το να παραμείνω σιωπηλή είναι σαν να παραδέχομαι ότι έχουν δίκιο οι τύποι αυτοί. Γι’αυτό λοιπόν, ό,τι ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ οι οποιοιδήποτε αρμόδιοι φορείς για τον έλεγχο των (ανύπαρκτων) μέτρων Ασφάλειας & Υγείας του εργοταξίου, ό,τι ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ η κοινή λογική και ο στοιχειώδης σεβασμός στον πολίτη… θα το κάνω μόνη μου. Και πάλι.

Περιστατικό 1: 7 Ιανουαρίου 2019, 88χρονος στο πεζοδρόμιο δίπλα στο εργοτάξιο της 21ης Μαΐου, πτώση και τραυματισμός στο κεφάλι. 

Δείτε λίγο τη διαδρομή του για να πάει στο θέλημά του:

“απαγορευτικό” κάγκελο, δίχτυ περίφραξης γύρω από τα μπάζα αλλά και ένας χωμάτινος διάδρομος για το “πεζοδρόμιο” απέναντι…
τι να συμπεράνει ο πεζός; του έχει προταθεί ασφαλής εναλλακτική διαδρομή; Προχωράει και ο Θεός βοηθός…
προσπερνάει και τα ανισόπεδα εμπόδια “χώμα – πεζοδρόμιο”…
Φτάνει απέναντι…
περνάει και την (προϋπάρχουσα) “ράμπα”…
Και εδώ πέφτει.
Τα αίματα υπάρχουν και την επόμενη μέρα.


Τον βοηθούν οι περαστικοί να σηκωθεί, του σκουπίζουν τα αίματα από το κεφάλι, και έρχεται σπίτι ο πατέρας μου. Μόλις τον βλέπω παθαίνω σοκ και ακυρώνω επιτόπου το ταξίδι που είχα κλείσει για τον επόμενο μήνα προκειμένου να επισκεφτώ τη μεγάλη μου κόρη στην Αγγλία. Παρακολουθώ καθημερινά για συμπτώματα διάσεισης, ευτυχώς δεν εξελίχθηκε ο τραυματισμός αν και μαύρισαν τα μάτια του από κάτω, πιθανώς να ράγισε τη μύτη του. Δεν δίνω σημασία, ευτυχώς τη γλιτώσαμε, δημοσιεύω ωστόσο στο προσωπικό μου λογαριασμό Facebook για να επιστήσω την προσοχή στους φίλους μου να προσέχουν τους ηλικιωμένους τους.

Περιστατικό 2: 23 Φεβρουαρίου 2019, 11χρονη στο εργοτάξιο της Ριζοσπαστών, τραυματισμός στο πόδι από σκουριασμένο πλέγμα οπλισμού.

Ένα συνονθύλευμα από χώμα, μπάζα, καλώδια, σχάρες, σωλήνες, σίδερα και οπλισμούς η Λεωφόρος Ριζοσπαστών από Μομφεράτου μέχρι πλατεία. Η μικρή μου κόρη πηγαίνει στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου. Στην επιστροφή από το σχολείο – ώρα 15:00 σχολάει από το ολοήμερο – σκίζει το πόδι της στο σκουριασμένο πλέγμα οπλισμού που έχουν αφήσει το συνεργείο και ο επιβλέπων μηχανικός στη μέση του δρόμου, ελεύθερο και εκτεθειμένο στον κάθε περαστικό. Η μικρή ξέρει ότι σκουριασμένο σίδερο = κίνδυνος τετάνου. Δεν ανησύχησα αμέσως, αφενός επειδή θεώρησα ότι υπερβάλλει, αφετέρου θεώρησα αδιανόητο να κείται ολόκληρος οπλισμός στη μέση του δρόμου. Το απόγευμα που πήγαμε στο φαρμακείο να κάνει αναμνηστική δόση του αντιτετανικού εμβολίου κατόπιν συνεννόησης με την παιδίατρο, είδα ότι όντως εκεί ήταν το πλέγμα! Είχε όμως νυχτώσει και δεν μπορούσα να το βγάλω φωτογραφία. Πήγα την άλλη μέρα το πρωί: ήταν ακόμα εκεί. Στο εργοτάξιο βρήκα τον υπεύθυνο του έργου Κ.Χ., ο οποίος μου συνέστησε “να κάνω υπομονή μερικές μέρες ακόμη” και να είμαι ευχαριστημένη αφού “το σπίτι μου είναι μέσα στην περιοχή όπου δεν θα υπάρχουν πλέον ενάερια καλώδια” (μάλλον έχουν μάθει ότι οι μαλαγανιές και το άχαρο καλαμπούρι βοηθάνε στο να “καλοπιάνουν” τους πολίτες) Στην παρατήρησή μου ότι “ΑΝ η μικρή δεν ήξερε για τον κίνδυνο τετάνου… ΑΝ εγώ δεν ήξερα και/ή δεν έδινα σημασία, τι θα γινόταν;;;” δεν είχε κάτι να απαντήσει.

Λεωφόρος Ριζοσπαστών… να υποθέσω ότι η δεμένη πλαστική σακούλα είναι το “ευρωπαϊκό μέτρο ασφάλειας” του εργοταξίου;
Εδώ το πλέγμα…
Εδώ το τραύμα.

Όμως συνέβη και το άλλο: οι εργάτες με επέπληξαν που αφήνω το παιδί να περνάει μέσα από το εργοτάξιο!!!!

 Για να δούμε όμως τους γύρω δρόμους, γιατί εγώ παίζει να είμαι αναίσθητη μάνα – και κόρη μην πω! – που αφήνω τους ανθρώπους μου να περνάνε μέσα από το εργοτάξιο!

Αυτό είναι το στενό ακριβώς παράλληλο με το σπίτι μας… ΣΚΑΜΜΕΝΟ.
Πάμε στην επόμενη παράλληλο: 21η Μαΐου, ΣΚΑΜΜΕΝΗ.
Επόμενη: ΣΚΑΜΜΕΝΗ
Σημειωτέον ότι όποιον από τις παραπάνω δρόμους και να επιλέξει κάποιος ερχόμενος από πλατεία για να πάει στο σπίτι μας, τη Ριζοσπαστών δεν τη γλιτώνει ούτως ή άλλως, από τη στιγμή που το “στενό του Premier” όπως δείχνω στην πρώτη από αυτή τη σειρά εικόνων, είναι ακόμα χειρότερα σκαμμένο ΚΑΙ αυτό, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με όλα τα άλλα!
Συμπέρασμα: Με drone, ελικόπτερο ή φτερά νεράιδας μπορεί το παιδί να φτάσει ασφαλές στο σπίτι του χωρίς να διασχίσει εργοτάξιο.

Δημοσίευσα τις φωτογραφίες στο Facebook, επιστώντας την προσοχή των συμπολιτών στους κινδύνους που διατρέχουν ΚΑΙ τα παιδιά τους.

Περιστατικό 3: 16 Μαρτίου 2019, 58χρονος στο στενό κάτω από τον Αρχάγγελο, τραυματισμός και στα δυο πόδια κατόπιν πτώσης οφειλόμενης σε απροσεξία του εργοδηγού.

Νομίσαμε ότι τα έργα θα αρχίσουν να τελειώνουν σιγά σιγά… στη Ριζοσπαστών πλέον περνάνε πλακάκια, αν εξαιρέσεις τα μη-περιφραγμένα χαντάκια ανά διαστήματα είναι ας πούμε σχετικά βατή η διαδρομή μέχρι το σπίτι.

Γελαστήκαμε. Διότι προχτές άρχισαν να σκάβουν ΚΑΙ μπροστά ακριβώς από την είσοδο της εκκλησίας!

Για τους πρώτους Χαιρετισμούς οι πιστοί περπάτησαν νύχτα πάνω σε αυτά τα χαλάσματα για να λειτουργηθούν. Αλλά μόνο εγώ φωνάζω για τα κακώς κείμενα.

Πλέον έχει γίνει κωμική η κατάσταση… τι άλλο θα δούμε πια! Μέχρι που Σάββατο 16/3/19 στις 8:40 το πρωί χτυπάνε επίμονα το κουδούνι για να μετακινήσουμε το αυτοκίνητο γιατί θα σκάψουν ΚΑΙ το δρόμο ΚΑΤΩ από τον Αρχάγγελο! Πάει ο μπαμπάς της μικρής να μετακινήσει το αυτοκίνητο – για ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ κατεβαίνει στο δρόμο!!! – τελειώνει, ετοιμάζεται να φύγει, στέκεται λίγο να κουβεντιάσει με τον εργάτη… και ο εργοδηγός του έργου Π.Π. φεύγοντας βιαστικός με το αυτοκίνητό του με την όπισθεν τον ρίχνει κάτω και πατάει με τη ρόδα το πόδι του (η πρώτη σκέψη: ΚΙ ΑΝ ΉΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ;;;;) Δεν ήμουν μπροστά στο συμβάν, όταν όμως ενημερώθηκα πήγα και βρήκα τον εργοδηγό. Κλασική αντιμετώπιση στην αρχή, να κάνει τον ανήξερο και μετά να ισχυρίζεται ότι φταίει ο πεζός!!!! Το άκουσα κι αυτό, οδηγός που πορεύεται με όπισθεν, και μάλιστα σε άδειο δρόμο, και μάλιστα με ταχύτητα, να χρεώνει τον πεζό !!!! Ακολούθησε έντονος διάλογος, κατάλαβε ότι δεν αστειεύομαι καθόλου και ότι γνωρίζω περί κανονισμών ασφάλειας τεχνικών έργων, οι οποίοι δεν έχουν τηρηθεί στο ελάχιστο σε κανένα απολύτως σημείο ολόκληρου του εργοταξίου. Μας πήγε στο νοσοκομείο, βγήκαν ακτινογραφίες, είπε η ειδικευόμενη ότι καλό θα ήταν να τον δουν και οι ορθοπαιδικοί λόγω ιστορικού, ο άνθρωπος πονάει και στα δυο γόνατα από την πτώση καθώς και στο δεξί πέλμα που πατήθηκε από τη ρόδα και δεν έχει επιλογή από το να κάνει υπομονή μέχρι να τον ξαναδουν οι γιατροί. Ο εργοδηγός είπε ότι τη Δευτέρα το πρωί θα έχω αντίγραφο του Σχεδίου Ασφαλειας του έργου και ότι θα αρχίσουν οι εργασίες εγκατάστασης των προβλεπόμενων μέτρων. ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΑΓΧΩΜΕΝΟΙ – ΕΡΓΟΔΗΓΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ – ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΠΕΙΔΗ ΣΑΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΟΙ “ΑΠΟ ΠΑΝΩ”. ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΚΟΜΑ! Αρκετά ανεχτήκαμε, αρκετά σιωπήσαμε!!! Μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες θα σπεύσετε να οριοθετήσετε ασφαλείς εναλλακτικές διαδρομές για τους πεζούς σε κάθε σημείο του εργοταξίου στο οποίο υπάρχουν κατοικίες, επιχειρήσεις και υπηρεσίες. Δηλαδή ΠΑΝΤΟΥ, εφόσον πρόκειται για κομβική περιοχή του αστικού ιστού της πόλης. Και αν αυτό σας δυσκολεύει επειδή σας πιέζουν οι οποιεσδήποτε προθεσμίες έχετε βάλει σκοπό να προλάβετε, ας φροντίζατε από την αρχή του έργου να είχε γίνει σωστός προγραμματισμός που να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες διαβίωσης των κατοίκων. Τρεις τραυματισμοί – που θα μπορούσαν να είχαν πολύ χειρότερη εξέλιξη, και που ο ένας μάλιστα δεν γνωρίζουμε ακόμα τι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα έχει σε έναν ήδη επιβαρημένο ορθοπαιδικά άνθρωπο – είναι ήδη ΠΟΛΛΟΙ για να μείνω στη σιωπή. Δεν χρειάζεται να συμβεί ακόμα χειρότερος προκειμένου να κινητοποιηθείτε έστω και τώρα για αυτά που θεωρούνται αυτονόητα σε οποιοδήποτε πολιτισμένο τόπο.

Η ανάρτηση αυτή γράφτηκε Σάββατο προς Κυριακή ξημερώματα και την κρατάω στο Πρόχειρο μέχρι το πρωί της Δευτέρας 18/3. Αν διαπιστώσω ότι δεν έχει γίνει καμία ενέργεια, η πρώτη μου κίνηση θα είναι η δημοσίευση στο μπλογκ μου και άμεση προώθηση στα τοπικά ΜΜΕ. Αν και πάλι ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ – δηλαδή ΔΕΥΤΕΡΑ 18/3 – διαπιστώσω ότι δεν έχουν ξεκινήσει εργασίες σήμανσης κινδύνων ΚΑΙ χάραξης των προβλεπόμενων εναλλακτικών ασφαλών διαδρομών για τους κατοίκους της περιοχής, δεν έχω επιλογή παρά να απευθυνθώ στα νομικά αρμόδια όργανα, μαζί με τους τυχόν συμπολίτες που θα διαπιστώσω ότι νιώθουν την ίδια αγανάκτηση και ανησυχία με μένα. Αν δεν βρω κανέναν, θα προχωρήσω μόνη μου. Το μόνο βέβαιο είναι πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΑΝΕΧΤΩ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑΣ ΕΧΩ ΑΝΕΧΤΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΑΣ.

Πιστεύω να έγινα κατανοητή. Αναμένω τις ενέργειές σας.

Μ. Θεοφιλάτου
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Τ.Υ. / Καθηγήτρια Πληροφορικής
Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Σχετικά άρθραΠερισσότερα από τον ίδιο συντάκτη