Αφορμή λαβόντος από τις περιοδείες μου στα δάση του Ν. Ηλείας και ειδικότερα στα πευκοδάση και στα αείφυλλα πλατύφυλλα σε χαμηλά υψόμετρα, παρατηρώντας τις αγριελιές, που κάποιες είχαν υψηλή καρποφορία και έχοντας πάντα κατά νου την Δασοπονία των πολλαπλών σκοπών, έλαβα το ερέθισμα να προχωρήσω σε παραπέρα έρευνα.
Αφού έλαβα συντεταγμένες σε διάφορα σημεία της περιοχής (Αλποχώρι – Φραγκαπήδημα – Κορυφή) εξέτασα διαχρονικά σειρά αεροφωτογραφιών (1945, 1960, 1972, 1988, 1996, 2007) προκειμένου να αποκλείσω τις περιπτώσεις παλιών εγκαταλειμμένων αγρών.
Του Παναγιώτη Κορισιάνου
Δ/ντή Δασών Ν. Ηλείας
Σε αρμονική συνεργασία με τον εκλεκτό συνάδελφο, κ. Βασίλη Γιακουμή, επισκέφθηκα και άλλες περιοχές, όπως το Δάσος του Καϊάφα, Λαπίθα, λίμνη Καϊάφα.
Μελετώντας ξανά την Δασική Βοτανική του αξιότιμου Καθηγητή της Δασολογίας Νικ. Αθανασιάδη καθώς και άλλα στοιχεία που συνέλεξα από το διαδίκτυο, ειδικά στη περιοχή της Ιταλίας Τρεντίνο, σε συνδυασμό με συνομιλίες ηλικιωμένων ανθρώπων σε χωριά που μάζευαν παλιά αγριελιές διότι δεν είχαν ελαιόδεντρα στο κτήμα τους καθώς και την επί πολλά χρόνια εμπειρία μου, η Αγριελιά (Olea sylvestris) είναι αυτοφυές είδος και συγκροτεί με άλλα είδη όπως σχίνος, κουμαριά, πουρνάρι, το δάσος των αείφυλλων πλατύφυλλων.
Βεβαίως, ναι μεν υπήρχαν αυτοφυείς Αγριελιές, όμως οι ενστάσεις μου οι επιστημονικές πηγαίνουν πιο πέρα, αν πρόκειται για το προγονικό είδος την Αγριελιά ή έχουν επικρατήσει φυσικά μεταλλαγμένοι αυτοφυείς πληθυσμοί της ελιάς.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα τόσο με τον καθηγητή κ. Τσαυτάρη όσο και με τον συνάδελφο δασολόγο κ. Ντούλη Ανδρέα, που υπηρετεί στο Ινστιτούτο ελαίας στο Ηράκλειο Κρήτης, με διαβεβαίωσαν ότι με μοριακή ταυτοποίηση (ανάλυση DNA) μπορούμε να έχουμε τα αποτελέσματα.
Όμως υπάρχει κάποιο κοστολόγιο το οποίο θα μπορούσε να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα για χρηματοδότηση. Δεδομένου από έρευνα αγοράς που έκανα ότι η Παγκόσμια αγορά αναζητά νέες γεύσεις και νέα καινοτόμα προϊόντα και έχοντας υπ όψιν ότι τα βότανα της φύσης αποτελούν ένα ανεκτίμητο και αναξιοποίητο πλούτο στα Δάση και πεισμένος από τα φοιτητικά μου χρόνια ότι Δασοπονία δεν είναι μόνο ξυλοπονία, αλλά πολυάριθμα προϊόντα, ξεκίνησα το νέο μου εγχείρημα. Αφού εντόπισα από τις περιοδείες μου τις πιο παραγωγικές αγριελιές μέσα στα Δάση των αείφυλλων πλατύφυλλων, έφτιαξα ένα συνεργείο στις 10/11/2017 και ξεκίνησα την συγκομιδή των καρπών της Αγριελιάς.
Η έκθλιψη των καρπών έγινε σε ελαιοτριβείο της τοπικής Κοινότητας Μυρτιάς του Δήμου Πύργου την ίδια ημέρα.
Σε συνεργασία με την Φαρμακευτική σχολή Αθηνών ( εργαστήριο φαρμακογνωσίας Καθ. κ. Σκαλτσογιάννη και Λέκτορα κ. Σταθόπουλο Παν/τη) έστειλα δείγμα Αγριελαίου για ανάλυση για τις περιεκτικότητες των πολυφαινολών όπως ελαιασίνη, ελαιοκανθάλη, ελαιοπρωτείνη, προκειμένου να δούμε τα στάνταρ και εάν καλύπτει τον Ευρωπαϊκό ισχυρισμό υγείας και εφόσον τον πληροί μετά να γίνει πιστοποίηση από τις υπάρχουσες εταιρείες πιστοποίησης, όπως η εταιρεία TUV AUSTRIA HELLAS.Tα εργαστηριακά αποτελέσματα στην Φαρμακευτική σχολή Αθηνών ήσαν πολύ καλά (όπως και άλλα δείγματα που είχαν μεγαλύτερα ποσοστά σε πολυφαινολες) και παραθέτω παρακάτω, άρα μπορούμε να μιλάμε για ένα νέο Δασικό Προϊόν το Αγριέλαιο. Το επόμενό μας βήμα είναι σε συνεργασία με τον καθηγητή του εργαστηρίου Δασικής Γενετικής, Αποστ. Σκαλτσογιάννη, να γίνει επιλογή 2-3 γενοτύπων Αγριελιάς και να δοθούν στο φυτώριο για παραγωγή. Με γνώμονα την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας από την δομική κρίση του συστήματος φρονούμε ότι η παραγωγή καινοτόμων προϊόντων με εξαγωγικό προσανατολισμό είναι αναγκαία όσο ποτέ, οπότε στη φαρέτρα της δασικής οικονομίας μπαίνει ένα νέο δασικό προϊόν το ΑΓΡΙΕΛΑΙΟ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Στα πλαίσια της αειφορίας των Δασών μπορούμε να κάνουμε Αναδασώσεις σε διάκενα αείφυλλων πλατύφυλλων με πιστοποιημένο γενετικό υλικό αγριελιάς και η συγκομιδή να γίνεται, όπως και με την ρητίνη, από ομάδες παραγωγών είτε συνεταιρισμών, είτε μεμονωμένων αγροτών κατόπιν αδείας του αρμόδιου Δασαρχείου. Επίσης θαυμάσια μπορεί να ενταχθεί σε ιδιωτικές αγροτικές εκτάσεις με επιδότηση των Νέων αγροτών στο πρόγραμμα «Δάσωση γεωργικών εκτάσεων».
Τέλος, η συνεργασία όλων είναι απαραίτητη όπως Δασική Υπηρεσία, φαρμακευτικές σχολές, φαρμακευτικές εταιρείες, αγρότες, ομάδες παραγωγών, η σύσταση σε επίπεδο κάθε νομού ομάδας γεωτεχνικών αυτοτελούς δράσης (δασολόγοι, γεωπόνοι, κτηνίατροι) που θα εδρεύει, μάλλον, στη περιφερειακή Διοίκηση και θα ασχολείται αποκλειστικά με την εμπορία και την εξεύρεση αγορών και ειδικά με εξαγωγές, θα βοηθήσουν σημαντικά την προώθηση καινοτόμων προϊόντων κομβικό σημείο αδυναμίας των αγροτών.
