«Δείγμα γραφής»
Την Παρασκευή, 12/4/19, δημοσιεύτηκε το κείμενό μου «Η Λυδία λίθος» σε όλα τα ΜΜΕ της Κεφαλονιάς πλην αυτών που δεν το έλαβαν και του «inkefalonia.gr», που, παρότι το έλαβε, επέλεξε να μην το δημοσιεύσει. Αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει κάποιο τεχνικό πρόβλημα και εφόσον γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε μπει ακόμη στην 30ήμερη περίοδο των προεκλογικών περιορισμών, τότε εδώ έχουμε να κάνουμε με λογοκρισία.
Του Γιάννης Βαρούχας
Δυστυχώς, αυτό το περιστατικό δεν ήταν μεμονωμένο. Ενώ μου είχε γίνει πρόταση και απ’ τους δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς, που επίσης ανήκουν πλέον στον κ. Μιχαλάτο, να μιλήσω στις εκπομπές τους, για κάποιο λόγο αυτές οι προσκλήσεις παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες. Παράλληλα, το Σάββατο που μας πέρασε είχαμε την παρουσίαση ενός δημοτικού συνδυασμού στο Αργοστόλι, ο οποίος, απ’ ό,τι φάνηκε, άφησε ασυγκίνητο το «inkefalonia.gr» αφού δε δημοσίευσε τίποτα σχετικά. Το ίδιο συμβαίνει και με την υποψηφιότητα του Μάκη Φόρτε καθώς μέχρι και σήμερα, δέκα μέρες πριν από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, δεν έχει καλεστεί ή φιλοξενηθεί σε κανένα από τα ΜΜΕ που ελέγχονται από τον κ. Μιχαλάτο.
Κύριε Μιχαλάτε, επειδή ενδέχεται να βρεθούμε από κοινού στα έδρανα του νέου Δημοτικού Συμβουλίου που θα προκύψει τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, και επειδή είμαι υπέρ της συνεννόησης και της συνεργασίας ακόμη και με τους πολιτικούς μου αντιπάλους αν πρόκειται να βγει κάτι καλό, σας παροτρύνω να αλλάξετε τακτική και να στατήσετε να λογοκρίνετε τα κείμενα των πολιτικών σας αντιπάλων.
Αν διαφωνείτε με το περιεχόμενο των κειμένων μου, μπορείτε να αρθρώσετε το δικό σας λόγο και να υποστηρίξετε τα δικά σας πολιτικά επιχειρήματα. Αυτό είναι θεμιτό. Το να μου αφαιρείτε όμως το λόγο επειδή είστε ιδιοκτήτης μιας διόλου ευκαταφρόνητης μερίδας των ΜΜΕ των νησιών μας, είναι αθέμιτο και το καταθέτω προς σκέψη και προβληματισμό στους συμπολίτες μας.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί κάποιος στη δουλειά και στην καθημερινότητά του, είναι ένα «δείγμα γραφής» για τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργούσε αν βρισκόταν σε θέση ευθύνης…
Αργοστόλι, 16 Απρίλη 2019
Δυστυχώς τα SITE δεν αποτελούν ΜΜΕ, οπότε δεν υπάρχει για αυτά καμία έννοια “νομικής” λογοκρισίας. Όλα τα WEBSITE στην ουσία ιδιωτεύουν. Επίσης και στην προεκλογική περίοδο, ότι θέλουν μπορούν να κάνουν.
Όπως κάνουν ότι θέλουν και όλο τον χρόνο. Ασχέτως με τις καλές, τις κακές ή όποιες άλλες τίμιες ή όχι προθέσεις έχουν οι ιδιοκτήτες τους, παραμένουν ιδιωτικές πρωτοβουλίες.
Καταλαβαίνω τι θέλει να πει το άρθρο, αλλά και οι πολιτικοί του τόπου έχουν μερίδιο ευθύνης, όταν τους συμπεριφέρονται ως ΜΜΕ, την στιγμή που νομικά δεν είναι. Θελές τα, και παθές τα.
Αυτό αλλάζει αν μία σελίδα είναι προέκταση ενός ΜΜΕ, στον νομό μας ραδιοφωνικού σταθμού ή εφημερίδας. Αν και στην ιστοσελίδα μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, στην έντυπη ή ραδιοφωνική μορφή τους και κυρίως στην “προεκλογική περίοδο” υπάρχει και ο νόμος, το ΕΣΡ κ.τ.λ. που διασφαλίζουν τουλάχιστον μία πολυφωνία ή αλλιώς πρόστιμα. Ας ψάξει κάποιος τις κυρώσεις και θα καταλάβει. Οπότε ναι, μπορεί να σε κόψει μόνο από το ίντερνετ κάποιος, αλλά αν το κάνει ενώ σε έχει βγάλει στον αέρα ή στο έντυπο θα είναι προφανείς οι λόγοι.
Μέχρι να υπάρξει κάτι ανάλογο και για το διαδίκτυο, δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση και δεν μπορεί να νοηθεί πραγματικό ΜΜΕ μία ιστοσελίδα, αφού όλα επαφίενται στην ιδιοκτησία.
Δεν λέω ότι δεν γίνονται φιλότιμες και αξιόλογες προσπάθειες τοπικά και εθνικά, αλλά θα ήταν λίγο διαφορετικά αν υπήρχε και ο νομοθέτης.
Γενικά στον νομό έχουμε μαύυυρα μεσάνυχτα επί του θέματος δημοσιότητας. Οι πολίτες δικαιολογούνται να μην ξέρουν, αλλά τα πολιτικά πρόσωπα πολλές φορές κάνουν την πάπια… μέχρι να τους κλείσουν δημοκρατικά το στόμα οι ιστοσελιδο-άρχες (βλ. καναλάρχες).