Αντιγράφουμε απο το facebook του Χρήστου Σκληρού (Ιθακη)
21 η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967
Πέμπτη βράδυ 20 Απριλίου 1967. Η μάνα μας από το χωράφι κουρασμένη προσπαθεί να <<μαζέψει>> το φτωχικό μας σπίτι, να φροντίσει τον δίχρονο Γιαννάκη μας ,και να μαγειρέψει ότι υπάρχει. Ο πατέρας μας με το κάρο του γυρίζει στο σπίτι ενωρίτερα από τη συνηθισμένη του ώρα, κατάκοπος κι αυτός και το άλογό του ,ο Μπέμπης.
Το σπίτι μας μικρό, ένας χώρος για κουζίνα και ένας για τον ύπνο. Χρόνια δύσκολα μα εμείς γευόμασταν τις χαρές της παρέας, του σχολείου, της γειτονιάς και τη θαλπωρή της οικογένειας. Σχολείο πρωί και απόγευμα ,πετροπόλεμος ,μπάμ-μπάμ και κυνηγητό εκεί που σήμερα είναι η <<πολυκατοικία>> του Σταθάτου, μπάλα στο γηπεδάκι στο Λαγκάδι κάτω από το Γαρδελάκι. Φτώχεια έως πολλή φτώχεια μα οι πολλές παιδικές φωνές χρωμάτιζαν τη ζωή της γειτονιάς με τα χρώματα της αισιοδοξίας.
Ο πατέρας μας με τον Νίκο μας συγύρισαν τον Μπέμπη μας και καθίσαμε για φαγητό. Σχεδόν ψιθυριστά μας είπε πως απόψε θα κοιμηθεί στη κουζίνα και όχι μαζί μας. Μου φάνηκε παράξενο αλλά δεν ρώτησα γιατί. Στη παιδική μου ψυχή κάτι σκιρτούσε μα δε μπορούσα να καταλάβω αυτό που θα ακολουθούσε. Η μάνα μας έβαλε στο <<υπνοδωμάτιο>> να διαβάσουμε και να κοιμηθούμε.
Αργά τη νύχτα χτύπησε η πόρτα του σπιτιού μας. Ξύπνησα και ακούω <<Σπύρο πάμε>>. <<Είμαι έτοιμος παιδιά>> ακούω τη φωνή του πατέρα μας. Δυο χωροφύλακες ,ο Βασίλης και ο Σπύρος ήταν στην εξώπορτα! Το κλάμα μου βουβό και παρηγοριά η αγκαλιά της μάνας.
Δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες για όσα ακολούθησαν τα επόμενα επτά χρόνια. Δεν θα σταθώ στο πως επηρέασαν τη ζωή μου, τη ψυχή μου και τις απόψεις μου για τη πολιτική όλα αυτά που βίωσα στη παιδική μου ηλικία. Θα αναφέρω μόνο θέσεις του για τη ζωή και τη πολιτική που μας κληροδότησε ο πατέρας μας ως απαύγασμα της πολυτάραχης ζωής του:
-Το καλύτερο πολίτευμα είναι η Δημοκρατία, αυτή η Αστική δημοκρατία με τα ελαττώματά της και τις αδυναμίες της.
-Ο Εμφύλιος πόλεμος είναι ο φρικτότερος των πολέμων.
-Μη διακρίνετε ποτέ τους ανθρώπους ανάλογα με το τι κόμμα ακολουθούν, ποιόν Θεό πιστεύουν ή πόσα χρήματα έχουν. Καλοί και κακοί άνθρωποι υπάρχουν παντού και δεν φορούν ταμπέλα.
-Να φροντίζετε να είσαστε χρήσιμοι στη κοινωνία.
Με αφορμή τη σημερινή μέρα μου ήρθαν στη μνήμη όλα αυτά. Πέρασαν πολλές δεκαετίες για να κατασιγάσουν τα πάθη του εμφυλίου πολέμου. Κάθε προσπάθεια να αναστηθούν η φρασεολογία και οι εκατέρωθεν εμμονές του, είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Γιατί αν δεν αποτύχει, το τίμημα για τη κοινωνία θα είναι οδυνηρό.
