Για ένα πράγμα είμαι απόλυτα σίγουρος σε αυτές τις εκλογές, ο κόσμος θα φτύσει όλους εκείνους τους υποψήφιους που μας έχουν γίνει στενός κορσές και δεν λένε να ξεκολλήσουν από πάνω μας.
Τους έχει σιχαθεί η ψυχή μας, σαν τα τσιμπούρια δεν μας αφήνουν ούτε στιγμή σε ησυχία.
Για καφέ πας ,νάτοι πάνω από το κεφάλι σου, στο δρόμο περπατάς, νάτοι μπροστά σου, στο σπίτι σου είσαι, νάτοι στην πόρτα σου, σε άλλο σπίτι είσαι, ντριν το τηλέφωνο.
Σαν τους γύπες από πάνω, με εκείνο το δήθεν όλο ενδιαφέρον ύφος τους, τόσο ψεύτικο και γλοιώδες που σου προκαλεί αναγούλα.
Επιστρατεύουν ότι δικαιολογίες μπορείς να φανταστείτε προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη στήριξη. Κι έρχονται και ξανάρχονται, στο λένε και στο ξαναλένε, μη τυχόν και το ξεχάσεις.
Έχω έναν, που πρέπει να μου έχει πει ίσαμε είκοσι φορές πως πρέπει να τον ψηφίσω.
Αν είσαι άτυχος και τους χρωστάς καμιά υποχρέωση ή εκδούλευση, μαύρο φίδι που σε έφαγε, σε βαθμό που να βλαστημάς την ώρα και την στιγμή που σε εξυπηρέτησαν.
Ρε άνθρωποι, το ξέρουμε ότι κατεβαίνετε κι αν θέλουμε να σας ψηφίσουμε θα το κάνουμε, είναι ανάγκη να μας τριβελάτε το μυαλό νύχτα μέρα, καταντήσατε αηδία πια.
Ενώ είναι κάτι άλλοι ωραίοι τύποι και τύπισες, που σου ανακοινώνουν την υποψηφιότητά τους, σου λένε αν θέλεις δώστους ένα ψήφο και πάει τέλειωσε, ούτε κουβέντα ξανά.
Μαυρίστε πατριώτες τους άλλους και ψηφίστε ανθρώπους αξιοπρεπείς και διακριτικούς που σας κοιτάζουν με καθαρό βλέμμα, δεν σας ασκούν ψυχολογική βία και δεν σας γίνονται τσιμπούρι.
Από υποψήφιους ,νάναι καλά το μοναστήρι που λέμε, ο τόπος γεμάτος… σωστή κρίση χρειάζεται, τίποτα άλλο.
Αριστοφάνης ο νεότερος
