Αμερική, 1930. Ο Γιώργος Σταθάκης, ήταν ένας Έλληνας μετανάστης που ζούσε μόνιμα στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης και δούλευε ως σεφ, αλλά φαίνεται πως αυτό δεν του ήταν αρκετό.
Έψαχνε διακαώς ένα τρόπο για να βρεθεί στο επίκεντρο και να τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Έτσι μία ωραία μέρα πήρε την γενναία αλλά κάπως τολμηρή απόφαση να πέσει στους καταρράκτες του Νιαγάρα κλεισμένος μέσα σε ένα βαρέλι.
Μάλιστα στο εγχείρημά του δεν σκόπευε να είναι μόνος. Πήρε μαζί του και την αγαπημένη του χελώνα, την οποία αποκαλούσε «Sonny».
Η ιδέα ήταν σχετικά απλή. Θα έφτιαχνε ένα ειδικό βαρέλι, θα έμπαινε μέσα και θα έπεφτε στους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Αυτό και μόνο το γεγονός ήταν ικανό να μαζέψει δημοσιογράφους αλλά και απλό κόσμο στο σημείο όπου θα λάμβανε χώρα. Άλλωστε οι καταρράκτες του Νιαγάρα προσέλκυαν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο και ανάμεσά τους ήταν και αρκετοί κασκαντέρ και μάγοι που ήθελαν να αποδείξουν ότι μπορούν να ξεγελάσουν τον θάνατο αφήνοντας τα ορμητικά νερά του Νιαγάρα να τους παρασύρουν.
Κάποιοι τα κατάφεραν, άλλοι πάλι όχι. Την ίδια ιδέα είχε και ο Γιώργος Σταθάκης (George Stathakis) εκείνη την ημέρα.
Μάλιστα πίστευε πως με τα έσοδα που θα του αποκόμιζε μια τόσο ριψοκίνδυνη πτώση θα μπορούσε να εκδώσει ένα βιβλίο πάνω στις μεταφυσικές εμπειρίες.
Έτσι, στις 5 Ιουλίου του 1930 ο 46χρονος άνδρας πραγματοποιεί το παράτολμο εγχείρημα. Ήταν το γεγονός της ημέρας που έγινε θέμα μέχρι και στους New York Times.
Το βαρέλι και η πτώση
Με τη βοήθεια κάποιων φίλων του, κατάφερε να φτιάξει ένα ειδικό βαρέλι από ξύλο και ατσάλι και παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών πως ήταν πολύ μεγάλο και βαρύ -ζύγιζε σχεδόν έναν τόνο- αποφάσισε να προχωρήσει κανονικά στην πτώση.
Στο ιδιαίτερα ανθεκτικό βαρέλι, ο ίδιος θα δένονταν πάνω σε ένα ειδικό στρώμα ελατηρίων προς αποφυγή κραδασμών.
Επίσης, ενώ υπήρχε χώρος για επιπλέον φιάλες οξυγόνου, ο τολμηρός Κρητικός σεφ πήρε μόνο μία. Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής, δεν είχε πρόβλημα να πεθάνει και να γίνει «θυσία» στην ομορφιά των καταρρακτών. Μπήκε, λοιπόν, μέσα, χαιρέτισε τους παρευρισκόμενους και οι βοηθοί του σφράγισαν το πορτάκι.
Μαζί του πήρε και το κατοικίδιό του, μια χελώνα με το όνομα Sonny, που, πάντα σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν 150 ετών.
Στις 2:30 το μεσημέρι του Σαββάτου, στις 5 Ιουλίου του 1930 το βαρέλι με τον Γιώργο Σταθάκη μέσα σε αυτό πέφτει στα ορμητικά νερά του Νιαγάρα. Πολύς κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα αυτήν την κατάδυση περιμένοντας την επανεμφάνισή του μετά την πτώση.
Καθώς τα ορμητικά νερά παρασύρουν το αυτοσχέδιο πλεούμενο του Σταθάκη στο χείλος του καταρράκτη, η αγωνία κορυφώνεται. Η πτώση είναι σφοδρή και διαρκεί μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα, ωστόσο, με την προσγείωση του βαρελιού συμβαίνει κάτι τραγικό. Παγιδεύεται πίσω από τους καταρράκτες καθιστώντας αδύνατο για τους βοηθούς του να πλησιάσουν και να τον απεγκλωβίσουν.
Ο ίδιος επιζεί της πτώσης, όμως, δεν μπορεί να ανοίξει το πορτάκι για να βγει έξω. Η μάχη με το ατσάλι και το χοντρό ξύλο είναι άνιση. Οκτώ ώρες μετά ο Γιώργος Σταθάκης πεθαίνει από ασφυξία.
Στα τελευταία δευτερόλεπτα του βίντεο φαίνεται η στιγμή που ο κόσμος ανοίγει το βαρέλι απεγκλωβίζοντας τη χελώνα που επιβίωσε. Ωστόσο, το σημείο που ανακαλύπτουν το σώμα του 46χρονου έχει κοπεί.
Σε ένα άλλο βίντεο ενός χρήστη του YouTube φαίνεται το εσωτερικό του βαρελιού που πλέον αποτελεί μέρος της έκθεσης Niagara Daredevil Exhibit. Οι γρατσουνιές στα τοιχώματα μαρτυρούν τη μάχη που έδωσε με τον θάνατο.
Το άδοξο τέλος από ασφυξία
Ο Σταθάκης βρέθηκε, αλλά ήταν νεκρός από ασφυξία. Η χελώνα του όμως παρέμενε ζωντανή.
Μία από τις βίδες της καταπακτής είχε χαλαρώσει, νερό είχε μπει στο βαρέλι, αλλά ο Σταθάκης είχε ήδη πνιγεί από την έλλειψη οξυγόνου και λόγω των ωρών που είχε μείνει μέσα στο βαρέλι.
Ένας εργαζόμενος στην βαρελοποιία «Buffalo», που είχε κατασκευάσει το βαρέλι είπε αργότερα στους δημοσιογράφους ότι προσπάθησαν να τον πείσουν να πάρει και άλλη μία φιάλη οξυγόνου αλλά ο ίδιος είπε πως ήταν μία ήταν αρκετή για τρεις ώρες.
«…Εάν δεν βγω σε τρεις ώρες τότε δεν θα υπάρχει λόγος να συνεχίσω να ζω έτσι κι αλλιώς» φαίνεται να είπε σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Λέγεται ότι ο Γιώργος Σταθάκης είχε -νωρίτερα- προφητεύσει το θάνατό του και είχε γράψει σε τοπική εφημερίδα ότι «ήταν έτοιμος να γίνει θυσία στο Νιαγάρα».
Περιέγραφε ένα κείμενο που είχε διαβάσει νέος και τέλειωνε λέγοντας: «Θεοί του Νιαγάρα να είστε προετοιμασμένοι στις 5 Ιουλίου να λάβετε τον πιστό σας ακόλουθο και λάτρη της ομορφιάς και του μυστηρίου σας. Και εάν με κρατήσετε αιχμάλωτο αιώνια δεχθείτε στην θυσία μου με την ελπίδα οι θεϊκές νύμφες να ραντίσουν τον τάφο μου με λουλούδια από τον κήπο του παλατιού σας».
Αξίζει να σημειωθεί ότι μία γυναίκα, η Αμερικανίδα δασκάλα Annie Edson Taylor ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έπεσε με τους καταρράκτες με βαρέλι και επέζησε.
Το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε στις 24 Οκτωβρίου του 1901 σε ηλικία 63 ετών.
