Μερικές φορές η ίδια η ζωή σου στέλνει ένα τυχαίο μήνυμα με
αγγελιοφόρο που εμφανίζεται όχι μπροστά σου σαν να΄πεσε με αλεξίπτωτο
θεικό απ΄τον ουρανό, αλλά δίπλα σου αρκεί βέβαια να μην είσαι
αδιάφορος και να το παρατηρήσεις. Αυτοί οι αγγελιοφόροι μπορεί να
ντυμένοι με μπούργκα, αν είναι γυναίκες, οπότε αν είσαι άντρας που
παρατηρείς μόνο ότι σε έλκει σεξουαλικά στο δρόμο που περπατάς, δεν
υπάρχει περίπτωση να τους δεις. Αν είσαι γυναίκα που παρατηρείς μόνο
τα ρούχα μόδας που θέλεις και συ να φορέσεις πάλι ίσως δεν τους
παρατηρήσεις.
Μια μέρα πριν πολύ καιρό στην αθήνα πήγα να κάνω κάτι εξετάσεις στο
γενικό κρατικό και όπως καθόμουν σε ένα παγκάκι, να ροκανίσω χρόνο από
την ατέλειωτη ουρά κάποιας γραφειοκρατικής διαδικασίας, παρατήρησα μια
γυναίκα που καθόταν ήδη στο παγκάκι με βλέμμα που κοιτούσε στο κενό.
Δεν μίλαγε Ελληνικά αλλά με δυσκολία της απέσπασα λίγες κοινές
αγγλικές λέξεις για να καταλάβω γιατί κοιτούσε σε κενό με τρόμο
ζωγραφισμένο στον τρόπο που είχε μαζέψει στο σώμα της, σχεδόν
αγκάλιαζε τον εαυτό της μια μια ροπή να συρρικνωθεί σε εμβριακή στάση.
Περίμενε τον διερμηνέα για να καταλήξει σε κάποιον Ειδικό επειδή
σφύριζαν εικόνες καταστροφής ακόμη μες στα αφτιά της απ΄την Πόλη της
που εγκατέλειψε σε πανικό. Φωτιές, πυρά, μεγάλα κτίσματα που κατέρρεαν
όχι από σεισμό αλλά από βόμβες, και εκείνη ολομόναχη να τρέχει σε ένα
κενό που δεν την περίμενε κανείς για να νιώθει ελπίδα μπας και σωθεί.
Ρώτησα το όνομά της και μου απάντησε: Huda. ΧΟΥΝΤΑ.
Ήταν μια νέα γυναίκα Πρόσφυγας από τη Συρία.
Η ζωή σου δίνει ειρωνικά μηνύματα ή κάνει μαύρο χιούμορ με τις ιδέες
που κουβαλάς άθελά σου από βόμβες που σε τρομοκρατούν ή σε δυσφορούν,
διαμέσω της καθημερινής σου παιδείας σου από μια τηλεόραση. Αυτό σου
συμβαίνει από παιδί για να σου χτίσει Παιδεία η Κοινωνία στην οποία
μέσα θα ζήσεις, θα εμπιστευτείς, θα κρίνεις σαν ΘΕΟΣ Τιμωρός στο
Κοφτήριο ενός Παραδείσου ή Κόλασης, το καλό από το κακό για να
επιτρέψεις την είσοδο της ιδέας που διαμόρφωσες στο ένα ή στο άλλο
στρατόπεδο. Η τρομαγμένη εκείνη νέα γυναίκα κουβαλούσε ένα όνομα που
σε όποιον κι αν το έλεγε εδώ στην Ελλάδα θα τρόμαζε η ίδια τον
απέναντι, θα ένιωθε κάτι αποκρουστικό να αναδύεται σαν ύποπτη μυρωδιά
που τον δυσφορεί, μια ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΙΑ, ένα σχήμα ΟΞΥΜΩΡΟ σε μια και
μόνο ΛΕΞΗ ΒΟΜΒΑ.
Δεν υπάρχει καλό και κακό. Δεν υπάρχουν εκείνα τα στρατόπεδα του ΝΟΥ
που πρέπει ή να κάψεις έναν άνθρωπο τιμωρητικά ή να του προσφέρεις
ευτυχία για να τον επιβραβεύσεις.
Αν δεν αλληλεπιδράσεις από κοντά με ένα ΑΤΟΜΟ δεν μπορείς ποτέ να
ξέρεις αν σου βγάζει τον καλύτερο ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΡΩΤΑ ΑΠ΄ΟΛΑ Εαυτό. Μέσα
σου κατοικεί λαθραία από παιδί ένας Φασίστας που εισέβαλε σαν ΛΕΞΗ
ΒΟΜΒΑ από την τηλεόραση που αθώα κοιτούσες που πρέπει να τον σκοτώσεις
ο ίδιος μεγαλώνοντας. Αν του επιτρέψεις να σε κατοικεί ακόμη και να
μην πιστεύεις στον Φασισμό ή Ρατσισμό μια μέρα θα πιάσεις τον εαυτό
σου επ΄αυτοφώρο ότι αν και δεν είσαι Φασίστας-Ρατσιστής σκέφτηκες με
ένα ερέθισμα που πήγαν να σε θρέψουν από την τηλεόραση ή από μια
εφημερίδα Φασιστικά ή Ρατσιστικά ο ίδιος.
Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στον Πλανήτη που να μην σκεφτεί
ρατσιστικά ή να μην φερθεί φασιστικά σε κάποιον, κάτι, ενώ δεν είναι
ΛΕΞΗ ΒΟΜΒΑ, Ταμπέλα απωθητική Κόλασης ή Ταμπέλα Αγιοποιημένη
Παραδείσου, σαν να λέμε ΑΝΤΙ-φασίστας ή Φασίστας.
Πρέπει να σκοτώσεις τον δαίμονα που κατοικεί μέσα σου από παιδί, από
τη μέρα που άνοιξες πρώτη φορά τηλεόραση.
Αγαπάς τα κατοικίδια, λατρεύεις τις γάτες, όπου βλέπεις να κακοποιούν
ζώο μια ανθρώπινη κτηνωδία, αντιδρά το ΕΙΝΑΙ ΣΟΥ. Όμως ο ίδιος μια
στιγμή της δικής σου ζωής ΣΤΕΙΡΩΣΕΣ δίχως να ρωτήσεις το δικό σου
κατοικίδιο, και έκανες ο ίδιος κάτι Φασιστικό στην άλλη Ύπαρξη. Σε
αυτό το παράδειγμα της ΓΑΤΑΣ φαίνεται ότι έχεις ο ίδιος Βομβαρδιστεί
με ΛΕΞΕΙΣ ΒΟΜΒΕΣ που έθρεψαν έναν λαθραίο δαίμονα μέσα σου και πρέπει
να τον σκοτώσεις. Η ΧΟΥΝΤΑ μια ΛΕΞΗ κατοικεί λαθραία μέσα σου και δεν
το πήρες είδηση. Το παρατηρείς μόνο στους ΑΛΛΟΥΣ αλλά ποτέ στον εαυτό
σου. Τον εαυτό σου τον θεωρείς ΤΕΛΕΙΟ εκ προοιμίου και ΚΡΙΤΗ των ΆΛΛΩΝ
ΜΟΝΟ και ΘΕΟ ΤΙΜΩΡΟ ΤΟΥΣ.
Δεν θα το καταφέρεις ΠΟΤΕ αν δεν έχεις ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ να γυρνάς πάντα να
κοιτάς τα ίχνη που αφήνεις πίσω σου και που είναι σαν πατημασίες μιας
ΣΚΙΑΣ που σε κυνηγά ενώ είναι ΑΟΡΑΤΗ. Μην Τρομοκρατηθείς, απλά σκότωσέ
την. Πάντα να έχεις τη συνείδηση ότι δεν είσαι Τέλειος και έχεις πολύ
δρόμο μπροστά σου ως το τέλος της ζωής σου να παλέψεις μπας και
κατακτήσεις εκείνη τη μικρή σοφία να γίνεις έστω Ακριβοδίκαιος με τους
Άλλους διορθώνοντας τον Εαυτό σου την κάθε σου στιγμή.
Μαρία Μαγουλά
εικαστικός
