Μια διαφορετική άποψη για τις εξορύξεις..

Η ενέργεια που παράγει μια χώρα, είναι ο βασικός μοχλός ανάπτυξής της. Το κόστος της απαιτούμενης ενέργειας είναι ο καθοριστικός παράγοντας που διαμορφώνει τις τιμές των παραγόμενων βιομηχανικών και όχι μόνο προϊόντων, καθώς και αυτά που πληρώνουν οι απλοί καταναλωτές.

Η Ελλάδα, έχει βρεθεί σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση εξαιτίας των τρόπων παραγωγής ενέργειας: Μεγάλο μέρος παράγεται από καύση λιγνίτη με τεράστια πρόστιμα να πληρώνονται για αυτό, δεν διαθέτει πυρηνικά εργοστάσια, ενώ πολύ μικρό ποσοστό της παραγόμενης ενέργειας έρχεται από ανανεώσιμες πηγές – ακόμα και αυτό όμως πληρώνεται πανάκριβα εξαιτίας των «κινήτρων» που κατά καιρούς δόθηκαν για την στρεβλή ανάπτυξη τέτοιων πηγών.

Χρόνια πριν, όταν οι Ευρωπαίοι αλλά και πολλές ασιατικές χώρες χρησιμοποίησαν πυρηνική ενέργεια για να αναπτυχθούν – και το πέτυχαν – εμείς είμαστε στη φάση «όχι στα πυρηνικά». Χρόνια μετά, η ευκαιρία για άντληση πετρελαίου από όπου υπάρχει στην επικράτεια, σκοντάφτει μεταξύ άλλων στις αντιδράσεις των οικολόγων, των σεισμοκινδυνολόγων ακόμα και κάποιων επιχειρηματιών με τουριστικές επιχειρήσεις. Όταν μιλάμε για ανεμογεννήτριες, εμφανίζονται κάποιοι άλλοι που δεν τις θέλουν με τίποτα στην περιοχή τους. Τα φωτοηλεκτρικά πάνελ πάλι, αλλοιώνουν το τοπίο και είναι και τα ακριβότερα. Μένουμε λοιπόν στα λιγνιτωρυχεία με τα πρόστιμα και την απίστευτη μόλυνση, το εισαγόμενο πετρέλαιο, το εισαγόμενο ρεύμα (από τα «κακά» πυρηνικά της Βουλγαρίας) και την κακιά μας τη μοίρα.

Για κάθε πράγμα υπάρχει και ο αντίλογος φυσικά: Για τα πυρηνικά υπάρχει το Τσέρνομπιλ, το ατύχημα παλαιότερα στο Three Mile Island και πιο πρόσφατα τη Φουκουσίμα. Πράγματι, ειδικά το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ ήταν το χειρότερο στην ανθρώπινη ιστορία και είχε τεράστιες συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές και περιβάλλον. Το ατύχημα στο Three Mile Island είχε ελάχιστες απώλειες τελικά – περισσότερο ήταν η τρομάρα που λένε. Για τη Φουκουσίμα, το ατύχημα ήρθε μετά από σεισμό 9 Richter και τσουνάμι με κύματα που έφθασαν σε ύψος τα 40 μέτρα!!!! . Σκοτώθηκαν περίπου 20.000 άνθρωποι και άλλοι 120.000 έχασαν σπίτια και περιουσίες. Σε σχέση με τον πληθυσμό, είναι σαν να έχασαν τη ζωή τους 1800 άνθρωποι στην Ελλάδα (όσοι περίπου σκοτώνονται σε τροχαία ατυχήματα σε ένα χρόνο). Βέβαια, στο αντίστοιχο τσουνάμι στην Ινδονησία, οι νεκροί έφτασαν τις 250.000 χωρίς να υπάρχουν πυρηνικά…  Να λάβετε υπόψη σας ότι οι αντιδραστήρες ήταν (οι πιο νέοι, αυτοί της Φουκουσίμα) τριάντα ετών τουλάχιστον. Ακριβώς αυτά τα τρία ατυχήματα δείχνουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι τελικά εξαιρετικά ασφαλής , εφόσον τηρούνται οι προδιαγραφές και τα μέτρα ασφαλείας, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί στα 70 χρόνια που οι αντιδραστήρες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας!

Όλες οι οικονομικά ισχυρές χώρες – πλην εκείνων της Αραβικής Χερσονήσου με τα πετρέλαια – στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν την ανάπτυξή τους σε τέτοιους αντιδραστήρες. Εμείς μείναμε περήφανοι, αποπυρηνικοποιημένοι και πάμπτωχοι: Οι άνθρωποι που αυτοκτόνησαν μέσα σε 10 χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης είναι περισσότεροι από τις πιθανές απώλειες από ένα πιθανό (;;;) ατύχημα επιπέδου Φουκουσίμα. Να λάβετε υπόψη σας επίσης, ότι η Ιαπωνία με το 30% των ενεργειακών αναγκών της να καλύπτεται από πυρηνική ενέργεια, μείωσε κατά 23% τις εκπομπές των αερίων που εντείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Εμείς πάλι, πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα γιατί δεν το καταφέρνουμε.

Σήμερα, είμαστε σε μια φάση όπου οι Κύπριοι έχουν δώσει άδεια για γεωτρήσεις μέχρι και στην κρεβατοκάμαρα του Προέδρου τους, ρισκάροντας την ίδια τους την ύπαρξη ως ανεξάρτητης χώρας. Οι Τούρκοι τις διεκδικούν και τρυπάνε όπου βρουν, διακινδυνεύοντας ακόμα και μια ένοπλη σύρραξη ή τις σχέσεις τους με την Ευρώπη. Οι Άγγλοι, οι Νορβηγοί, οι Αμερικανοί και πολλοί άλλοι – ακόμα και ο Μαδούρο – έχουν γεωτρήσεις οπουδήποτε μπόρεσαν να βρουν πετρέλαιο. Εμείς έχουμε εδώ και σαράντα χρόνια το κοίτασμα του Πρίνου, χωρίς να έχει προκληθεί καμιά μόλυνση ή άλλου είδους ζημιά. Όμως, εμείς εδώ στα Ιόνια νησιά, πάντα στην πρωτοπορία, είμαστε και πάλι ενάντια στις εξορύξεις, γιατί θα φέρουν σεισμούς, οικολογικές καταστροφές, στείρωση στους χορτοφάγους καρχαρίες και ίσως ακόμα να εξαφανιστούν και οι νυχτερίδες από το Μύρτο.

Άντε, ας αφήσουμε το πετρέλαιο. Πάμε στις ανεμογεννήτριες. Καλές είναι, αλλά δεν τις θέλουμε κοντά στο χωριό μας γιατί ο θόρυβος που κάνουν στην ερημιά τρομάζει τα πουλιά που μπορεί να περάσουν, τις σαύρες στα βράχια και αλλοιώνουν τη γεύση στα φύκια που θα είχαμε για σούσι. Άσε που είναι γκρίζα διαφήμιση για την Mercedes με τους έλικες να σχηματίζουν το αστέρι της μάρκας.

Και να οι δημόσιες συνάξεις για να μη γίνει τίποτα, να οι συναυλίες και τα ηρωϊκά της δεκαετίας 1975-1985, συνεπικουρούμενα από τους έμμισθους υπαλλήλους των «οικολογικών οργανώσεων». Θυμήθηκα, το 2011 που κάποιοι στην Κεφαλονιά μάζευαν υπογραφές για να κλείσουν τα εργοστάσια στη Φουκουσίμα. Τι κρίμα που οι Γιαπωνέζοι της Πρεσβείας δεν έδωσαν την απαιτούμενη σημασία στις υπογραφές. Αλήθεια, γνωρίζετε ποιοι είναι οι μεγάλοι χορηγοί των οικολογικών οργανώσεων που δρουν σε παγκόσμιο επίπεδο; Η Exxon, η Mobil και η Total. Το γιατί, να το σκεφτείτε μόνοι σας.

Το κερασάκι στην τούρτα, ο ανεκδιήγητος Βαρουφάκης: «Να σταματήσουν άμεσα όλες οι εξορύξεις. Ότι βρίσκεται μέσα στη Γη, να μείνει μέσα στη Γη» είπε ο τρισμέγιστος, με τα πέτα από το σινιέ σακάκι του να τρέμουν από ιερή αγανάκτηση και το i-phone X (φτιαγμένο στην Κίνα από παράγωγα πετρελαίου, με τσιπάκια από εργοστάσιο που τροφοδοτείται  με φτηνό πυρηνικό ρεύμα και παιδιά στη γραμμή παραγωγής) να δονείται στην τσέπη του συναισθανόμενο τη συγκινησιακή φόρτιση του κατόχου του.

Για να συνοψίσω: Οι γεωτρήσεις στο Ιόνιο, ακόμα και σύμφωνα με τους πλέον απαισιόδοξους, μπορεί να προκαλέσουν κάποιο σεισμό με πιθανότητα όση περίπου και εκείνης ενός αεροπορικού ατυχήματος. Το ποιος θα καρπωθεί τα κέρδη είναι μια άλλη κουβέντα, αλλά το να λέμε όχι στις εξορύξεις, όχι στις ανεμογεννήτριες , όχι σε οτιδήποτε θα μπορούσε να αναβαθμίσει ενεργειακά αυτό τον δύσμοιρο τόπο που καλλιεργεί χάρη σε κάποιους τις αγκυλώσεις του περασμένου αιώνα, είναι πραγματικά κρίμα: Για τον τόπο, για τη νοημοσύνη μας, για τα παιδιά μας!

Βασίλης Μπακούρος