Όταν έρχεσαι από ένα άλλο μέρος να ενταχθείς σε μια κλειστότερη κοινωνία το πρώτο που ανακαλύπτεις είναι τα προβλήματά της.
Σιγά-σιγά όσο εντάσσεσαι στους ρυθμούς της αποτελείς πιθανώς και συ μέρρος των προβλημάτων της, ακόμη και άθελά σου. Για να τα διορθώσεις πρέπει να αυτοβελτιωθείς, μα και για να το καταφέρεις αυτό πρέπει να της προσφέρεις της κοινωνίας αν μπορείς βελτιώσεις και εκείνης.
Ένα είναι το σίγουρο: ότι αν δεν ανακαλύψεις προβλήματα στη νέα αυτή κοινωνία που επέλεξες να γίνεις μόνιμος κάτοικός της δεν έχεις εμβριθή ματιά απέναντί της ή κατάντησες αποκτηνωμένος και δεν σε αγγίζουν πια τα προβλήματα, τα αγνοείς. Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση, αλίμονο! Αν μια Κοινωνία που εντάχθηκες δεν έχει προβλήματα σημαίνει ότι είναι μια
ψόφια κοινωνία που ο κοινωνικός της ιστός βρίσκεται σε θλιβερή σήψη.
Ένα απ΄τα πρώτα προβλήματα που αντιμετωπίζεις πρώτα απ΄όλα ατομικά είναι η δυσφήμιση ή και η καλή εικόνα που πρέπει ή δεν πρέπει να δημιουργήσεις μα και να εξασφαλίσεις. Εδώ κάποιοι άνθρωποι τρέφονται από εικόνες και ιδέες ενώ άλλοι από φανταστική τους εικονοπλασία και ιδεοληψία για την ακρίβεια.
Με τον καιρό ανακαλύπτεις ότι το πρόβλημα της δυσφήμισης είναι κάτι που απασχολεί όλες τις κοινωνικές δομές και ως προς την Εικόνα και τη φήμη της Κεφαλονιάς της ίδιας προς τους
Τουρίστες απ΄τους οποίους σαφώς τρέφεται. Μόνιμη ανησυχία κάποιων που σπέρνουν ως φοβία στους γύρω τους.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι θάβοντας μυστικά, κακά νέα, κακά μαντάτα, ‘η προβλήματα θα εξαφανίσουν τη δυσοσμία που προηγείται της δυσφήμισης αλλά μάλλον έχουν πρόβλημα ατομικής ταυτότητας αυτοί, έλλειψη υγιούς αυτοπεποίθησης που έχουν επικαλύψει με υπέρμετρο ναρκισσισμό αυτοτιτλοφορούμενοι: Περήφανος Κεφαλονίτης, Περήφανος για το νησί μου, μα τελικά φτωχοί και δυστυχείς από ειλικρίνεια ως προς τον ίδιο τους τον εαυτό, ανασφαλείς για το που πατούν και που βρίσκονται και σαν άτομα.
Η Δυσφήμιση δεν προκύπτει από προβλήματα που γίνονται ορατά ώστε αν τα θάψεις να την εξαφανίσεις. Η δυσφήμιση πηγάζει αλλά και προκύπτει από κακόβουλους ανθρώπους διαμέσου του κουτσομπολιού. Ό,τι και να τους δώσεις αυτών των κουτσομπόληδων ως τροφή κακό σχόλιο θα κάνουν, ακόμη και για το καλύτερο νέο σου, ή νέο του νησιού. Είναι μίζεροι ψυχικά και στείροι και δεν μπορείς να τους αλλάξεις.
Μα κυρίως πρέπει να φροντίζεις να μην σε αλλάξουν εκείνοι και σε κάνουν σαν τα δικά τους
χάλια επειδή έχουν και το χαρακτηριστικό να παλεύουν με κολακείες να σε εξαγοράσουν για να σε χειρίζονται σαν μαριονέτα τους.
Εφόσον ήρθες λοιπόν στο νησί των λωτοφάγων φρόντισε να μην φας απ΄τον καρπό που θα σε ταίσουν εκεί κάποιοι ιθαγενείς, για να μην ξεχάσεις ποιος ήσουν πριν έρθεις στην Κεφαλονιά. Ένας άνθρωπος που ήξερε να αναγνωρίζει τα λάθη του, να τα αποδέχεται δημόσια, να παλεύει με το μυαλό του να τα λύσει για να μην στερέψει ποτέ αυτό από ιδέες και να παλεύει να προβληματιστούν οι γύρω του για να ενεργοποιηθεί και το δικό τους μυαλό, ότι κι αν πιστεύουν, ακόμη και σε όλα το αντίθετο.
Τώρα, όσον αφορά στη δυσφήμιση είτε την ατομική σου είτε του μέρους που ζεις, και τον μοναδικό τρόπο αντιμετώπισής της, ένας είναι αυτός:
να έχεις χεσμένους τους κουτσομπόληδες και να είσαι και να πράττεις ευσυνείδητα ως προς εσένα αυτό που Εσύ Είσαι. Τα κακοθαμμένα μυστικά βρυκολακιάζουν έτσι κι αλλιώς.
Όποιος αγαπά το μέρος του, του περισσεύει αγάπη και για όλα τα άλλα μέρη. Όποιος αγαπά τους λίγους φίλους του, του περισσεύει αγάπη και για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Περηφάνειες, ψωροπερηφάνειες δεν χρειάζεται, μπορεί να΄ναι σεμνός μα όχι σεμνότυφος μες στα λάθη του που τα βλέπει για να τα διορθώσει και με λίγη βοήθεια αν χρειαστεί. Αλλά κυρίως δεν χρειάζεται να είναι περήφανος που είναι Κεφαλονίτης, ή Έλληνας, ή οτιδήποτε, αρκεί να μη δίνει μεγάλη αξία σε ανθρώπους ανάξιους λόγου κα σημασίας.
Μαρία Μαγουλά
εικαστικός
Τα λέτε πολύ σωστά!! Υπάρχει όμως ένα αλλά. Πως να ζήσω σε μια κοινωνία όταν δεν θέλουν να σου δώσουν ακόμα και σπίτι για να μείνεις. Ψάχνω καιρό να νοικιάσω και οι τιμές ή τα πράγματα που ζητούν σε κάνουν να φύγεις με μετάθεση σε άλλο μέρος!!