Οι συμμορίες και το οργανωμένο έγκλημα δίνουν εύκολες αλλά πολύ επικίνδυνες διεξόδους. Και υπάρχουν σημεία του πλανήτη, είτε μιλάμε για ολόκληρες χώρες είτε για απλές συνοικίες που το να εμπλακείς με μία συμμορία μπορεί να αποτελεί και επαγγελματική εξέλιξη. Όχι στην κατεύθυνση του επαγγελματικού προσανατολισμού που θα έδινε ένα σχολείο πάντως.
Μπορεί για χρόνια οι εμπλεκόμενοι σε παράνομες δραστηριότητες να ζουν άνετα αλλά οι πιθανότητες να την βγάλουν καθαρή είναι απειροελάχιστες. Η τύχη τους είναι ή σε κάποιο τάφο είτε πίσω από τα κάγκελα. Όσοι και όσες λοιπόν δεν έχουν ζητήματα ηθικής φύσης και το εύκολο αλλά ματωμένο χρήμα είναι η κινητήρια δύναμή τους στρέφονται με διάφορους τρόπους στις συμμορίες ή αποτελούν το εύκολο θύμα για αυτές.
Οι χώρες της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής κρατάνε τα πρωτεία στην παγκόσμια οικονομική κλίμακα. Το Μεξικό ωστόσο, αν δεν έχει ήδη λάβει την πρωτιά, χτυπά με μεγάλα ποσοστά επιτυχίας την «πόρτα» της πρώτης θέσης ως ο παγκόσμιος βασιλιάς του εγκλήματος. Από τα δίχτυα των γκάνγκστερ δεν έχει γλιτώσει κανείς. Πολιτικοί, δικαστές, δημόσιοι λειτουργοί, καλλιτέχνες, αθλητές έχουν μπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο στόχαστρο.
Τα νούμερα βαριάς εγκληματικότητας στο Μεξικό ζαλίζουν. Οι συμμορίες μπορεί να είναι και περισσότερες από οργανώσεις πολιτικής ή κοινωνικής φύσης στη χώρα.
Από το 2006, σε όλο το Μεξικό έχουν καταγραφεί περισσότερες από 170.000 δολοφονίες και περίπου 28.000 άνθρωποι είναι αγνοούμενοι.
Σύμφωνα με τις αρχές του Μεξικό 7.667 άνθρωποι δολοφονήθηκαν τους τρεις πρώτους μήνες του νέου έτους, αριθμός αυξημένος κατά 20% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017.
Η κλιμάκωση της βίας καταγράφεται με φόντο τον πολλαπλασιασμό κυρίως που διακινούν ναρκωτικά. Ωστόσο η βία συνδέεται και με τη νέα εγκληματική μόδα (μεταξύ άλλων), αυτή των απαγωγών.
Τον Ιανουάριο του 2018 οι αρχές καταμέτρησαν 2.549 φόνους και τον Φεβρουάριο 2.389. Τον Μάρτιο, καταγράφηκαν 2.729 ανθρωποκτονίες. Ενώ οι ανακαλύψεις μυστικών ομαδικών τάφων είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο στα ΜΜΕ.
Κανείς δεν νιώθει ασφαλής βγαίνοντας από το σπίτι του όταν δεν είναι καθόλου βέβαιος αν θα επιστρέψει σε αυτό. Από το 2007 μέχρι το 2013 υπήρξε μία αύξηση 200% στις απαγωγές!
Τα λύτρα φαίνεται πως έχουν γλυκάνει τους μαφιόζους. Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2018 είχαν καταγραφεί 400 απαγωγές.
Η μπάλα λατρεύεται στο Μεξικό. Ίσως είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να χτυπήσει στα ίσια το οργανωμένο έγκλημα. Προφανώς ο χώρος του ποδοσφαίρου δεν έχει μείνει απροσπέλαστος από τις συμμορίες και τα καρτέλ.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις βαρόνων του εγκλήματος που είχαν εμπλοκή με ποδοσφαιρικά σωματεία ώστε να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερο κοινωνικό έρεισμα αλλά και να ξεπλύνουν κάποια από τα χρήματα που έβγαζαν με τις άλλες τους δραστηριότητες. Οι περιπτώσεις του Εσκομπάς και της Ατλέτικο Νασιονάλ αλλά και της Αμέρικα ντε Κάλι με το ομώνυμο καρτέλ είναι χαρακτηριστικές.
Ούτε οι αθλητές έμειναν ανεπηρέαστοι από αυτή τη μάστιγα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα όμως είναι ο τερματοφύλακας Όσκαρ Ορτίθ που έφτασε να φοράει τα γάντια της Εθνικής Μεξικού και σήμερα βρίσκεται στη φυλακή για συμμετοχή σε κύκλωμα απαγωγών!
Αν και από τα τέλη των 90s ξεκίνησε σημαντική καριέρα φορώντας τα γάντια του τερματοφύλακα, από μικρός απέκτησε το παρατσούκλι «Παπουτσωμένος Γάτος» λόγω των χαρακτηριστικών του προσώπου του.
Η καριέρα του είχε ανοδική πορεία και περιλάμβανε τις εξής ομάδες: Μοντερέι (1997-’01, 2002-’03, 2009-’10), Σελάγια (2001-’02), Νεκάξα (2003, 2008), Γιαγκουάρες (2004-’07), Ατλάντε (2009). Με τους Γιαγκουάρες των Τσιάπας έκανε την καλύτερη περίοδό του, αλλά νωρίτερα το 2002 είχε αγωνιστεί με την Εθνική Μεξικού στο Golden Cup, ενώ με την Μοντερέι το 2009 κατέκτησε το πρωτάθλημα.
Μετά το πρωτάθλημα του 2009 με τη Μοντερέι ο Ορτίθ καταλαμβάνει τους τίτλους και των μίντια καθώς οι φήμες για εξάρτησή του από την κοκαΐνη φουντώνουν. Γενικά ο «Γάτος» δεν ήταν και το καλύτερο παιδί καθώς εντός αγωνιστικών χώρων είχε έρθει στα χέρια αρκετές φορές με αντιπάλους του. Συμπεριφορά που του κόστιζε τιμωρίες και αποκλεισμούς. Συνθήκη σπάνια για τη θέση του τερματοφύλακα.
Το Μάιο του 2010 ωστόσο ξεκίνησε η ελεύθερη πτώση του. Πιάστηκε «ντοπέ» για χρήση στεροειδών αναβολικών και του επιβλήθηκε διετής ποινή αποκλεισμού από κάθε αθλητική διοργάνωση. Αυτό ήταν όμως πταίσμα μπροστά σε όσα θα ακολουθούσαν.
Η εξάρτησή του από την κοκαΐνη τον έκανε ευάλωτο σε κάθε είδους εγκληματία. Και όταν έφτασε στο σημείο να χρωστά αρκετά λεφτά για να μπορεί να ανταπεξέλθει στην εξάρτησή του τότε ήταν και η στιγμή που περίμεναν οι μαφιόζοι του Καρτέλ του Κόλπου.
Το 2012 η οικογένειά του τον δήλωσε εξαφανισμένο αλλά οι φήμες που τον ήθελαν να διαφεύγει της σύλληψης από την αστυνομία έδιναν και έπαιρναν. Όπως αποκαλύφθηκε σύντομα ο Ορτίθ ήταν σε κατ’ οίκον καθώς η αστυνομία τον είχε συλλάβει μετά από μαρτυρίες εις βάρος του για συμμετοχή σε απαγωγές.
Στη δίκη που ακολούθησε οι λεπτομέρειες συντάραξαν την ποδοσφαιρική κοινότητα και όχι μόνο. Ο πρώην διεθνής γκολκίπερ κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με συμμορία υπεύθυνη για τουλάχιστον 20 απαγωγές. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο πρώην σύζυγος της Μεξικάνας ποπ σταρ, Γκλόρια Τρέβι το 2011.
Μάλιστα ο ρόλος του Ορτίθ στο κύκλωμα ήταν επιτελικός. Παρακολουθούσε και εντόπιζε εν δυνάμει στόχους. Από τα λύτρα που θα λάμβανε η συμμορία εκείνος θα έπαιρνε το 10%.
Φυλακίστηκε στα 36 του και παρέμεινε στις φυλακές Καντερέιτα. Έχει εκτίσει 7 χρόνια φυλάκισης. Ο ίδιος πολλές φορές έχει ανακοινώσει στα ΜΜΕ ότι λόγω της κατάστασής του είναι κοντά στην αυτοκτονία.
Οι δικαστικές αρχές του ανακοίνωσαν την ποινή του στις 8 Ιανουαρίου του 2019 σε 75 χρόνια φυλάκισης. Την ποινή του θα την εκτίσει στις φυλακές Cereso de Cadereyta όπου και είχε τραυματιστεί εν μέσω εξέγερσης των κρατουμένων το 2017
Οι συμμορίες απαγωγών στο Μεξικό είχαν στραμμένα τα μάτια τους παντού. Σε οποιονδήποτε στόχο ήταν τόσο ευκατάστατος ώστε τα λύτρα να δοθούν σχετικά εύκολα.
Άνθρωποι του ποδοσφαίρου λοιπόν δεν ξέφυγαν από αυτή τη μάστιγα.
Το 1999, ο πατέρας του τότε τερματοφύλακα της Εθνικής Μεξικού Χόρχε Κάμπος, είχε πέσει θύμα απαγωγής και απελευθερώθηκε μόνο όταν ο γιος του πλήρωσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό.
Λίγα χρόνια αργότερα το 2005, είχε απαχθεί στην πόλη του Μεξικού ο τότε προπονητής της Κρουζ Αζούλ Ρουμπέν Ομάρ Ρομάνο από ενόπλους, επιστρέφοντας στο σπίτι του μετά την προπόνηση. Έμεινε στα χέρια των απαγωγέων για 65 μέρες και απελευθερώθηκε από τις ομοσπονδιακές αρχές σώος και αβλαβής.
Το 2016 ωστόσο μία είδηση έκανε γκελ και στα ελληνικά ΜΜΕ καθώς πληροφορίες από το Μεξικό έκαναν λόγω για απαγωγή του πρώην (πλέον) επιθετικού του Ολυμπιακού, Άλαν Πουλίδο.
Ο πρώην φορ του Ολυμπιακού απελευθερώθηκε χωρίς να χρειαστεί να δοθούν τα λύτρα ενώ οι μετέπειτα έρευνες αποκάλυψαν ότι ο εγκέφαλος της απαγωγής του ήταν ο σύζυγος μιας ξαδέρφης του Πουλίδο.
