Η προγεννητική έκθεση στην παρακεταμόλη ενδεχομένως να αυξάνει τον κίνδυνο απόκτησης απογόνου με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) καθώς και διαταραχές του φάσματος του αυτισμού, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο JAMA Psychiatry.
Πρόκειται για έρευνα που πραγματοποιήθηκε από επιστημονική ομάδα της Σχολής Δημόσιας Υγείας Bloomberg του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, με επικεφαλής την Δρ. Xiaobing Wang.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από τη μελέτη Boston Birth Cohort, μια μακροχρόνια μελέτη για τους παράγοντες που επιδρούν στην εγκυμοσύνη και την ανάπτυξη του παιδιού.
Στο πλαίσιο της έρευνας είχαν συλλεχθεί δείγματα αίματος από τον ομφάλιο λώρο από 996 γεννήσεις και σε αυτά είχαν μετρηθεί τα επίπεδα της παρακεταμόλης και δύο υπο-προϊόντων της σε κάθε δείγμα.
Μέχρι τα παιδιά να φτάσουν την ηλικία των 8,9 ετών, το 25,8% αυτών είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ, το 6,6% με αυτισμό και το 4,2% και με τις δύο διαταραχές.
Οι επιστήμονες ταξινόμησαν την ποσότητα της παρακεταμόλης και των υπο-προϊόντων της στα δείγματα σε τρίτα, από το χαμηλότερο προς το υψηλότερα. Συγκριτικά με το χαμηλότερο τρίτο, το ενδιάμεσο τρίτο έκθεσης σχετίστηκε με 2,26 φορές μεγαλύτερου κινδύνου ΔΕΠΥ. Το υψηλότερο τρίτο έκθεσης σχετίστηκε με 2,86 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο. Ομοίως, ο κίνδυνος αυτισμού ήταν υψηλότερος σε όσα παιδιά είχαν καταταγεί στο ενδιάμεσο τρίτο (2,14 φορές) και στο υψηλότερο (3,62 φορές).
Οι ειδικοί καταλήγουν λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η μελέτη τους ενισχύσει παλαιότερα στοιχεία που συσχετίζουν την παρακεταμόλη και την ενδομήτρια έκθεση των παιδιών σε αυτήν με αυξημένο κίνδυνο μετέπειτα εκδήλωσης ΔΕΠΥ και αυτισμού.
