Δραματικές διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο της πειρατείας στο Κόλπο της Γουινέας στη δυτική Αφρική εκεί που τα πετρελαϊκά συμφέροντα είναι ισχυρά και τα παιχνίδια ισορροπίας τρόμου είναι σκληρά.
Γράφει ο Μηνάς Τσαμόπουλος
Σύμφωνα με την έρευνα της «Risk Intelligence» που δημοσιεύθηκε στις αρχές του 2020, στην ευρύτερη περιοχή της Γουινέας, το 2019 καταγράφηκαν 100 περιστατικά εκ των οποίων το 1/3 αφορούσε δεξαμενόπλοια όλων των τύπων.
Το 2016 μόλις τέσσερις ναυτικοί απήχθησαν από πειρατές. Ο αριθμός τους πολλαπλασιάστηκε το 2018-2019 με τις διαπραγματεύσεις να γίνονται πιο σκληρές διάρκειας 6-8 εβδομάδων αντί για 2-4 το 2016 και τα λύτρα υψηλότερα. Οι απαχθέντες φυλακίζονται σε ειδικά διαμορφωμένο στρατόπεδο στη ζούγκλα.
Μόνο τον περασμένο Δεκέμβριο σημειώθηκαν τρεις μεγάλες επιθέσεις στις οποίες οι πειρατές πήραν ως ομήρους 19, 20 και 8 ναυτικούς αντίστοιχα. Σύνολο 47 ναυτικοί. Σύμφωνα με την έρευνα η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια.
Από τον περασμένο Νοέμβριο τρία ελληνικά και ελληνικών συμφερόντων πλοία, του Θανάση Μαρτίνου, της Αγγελικής Φράγκου και του Σπύρου Καρνέση έπεσαν θύμα πειρατών.
Τα επίπεδα της απειλής διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή. Βίαιες είναι οι επιθέσεις που στόχο έχουν την απαγωγή ναυτικών για λύτρα. Οι επιθέσεις αυτές γίνονται σε περιοχές κοντά στο Δέλτα του Νίγηρα ή και σε γειτονικές πλέον χώρες.
Οι συμμορίες πειρατών που δρουν στο Δέλτα του Νίγηρα δεν έχουν συγκεκριμένου τύπου πλοία ως στόχους αλλά εκ του αποτελέσματος τα δεξαμενόπλοια είναι περισσότερα.
Λόγω χαμηλού ύψους και περιορισμένης ταχύτητας τα product δεξαμενόπλοια δηλαδή δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν παράγωγα του πετρελαίου, είναι πιο εύκολα προσβάσιμα ενώ στην εξίσωση μπαίνουν και τα δεξαμενόπλοια μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου-LNG.
Οι πειρατές επιλέγουν να επιτεθούν την εποχή της ξηρασίας του Νίγηρα, μεταξύ Απριλίου και Μαΐου. Επιλέγουν δε ο καιρός να είναι καλός ώστε να κινηθούν με ταχύπλοα σκάφη σε μακρινές από την ακτή αποστάσεις.
Δεν έχουν συγκεκριμένες ώρες που πραγματοποιούν τα ρεσάλτα τους, είτε πρωί είτε βράδυ. Όμως βάσει στατιστικών οι βραδινές επιθέσεις με στόχο την απαγωγή είναι πιο αποτελεσματικές σε ποσοστό 75%. Οι πρωινές είναι αποτελεσματικές κατά 25%, μία στις τέσσερις δηλαδή. Αυτό οφείλεται στο ότι τα μέλη του πληρώματος εντοπίζουν τις πρωινές ώρες πιο εύκολα και από μακρινή απόσταση τους επιτιθέμενους με αποτέλεσμα να αυξάνει η ταχύτητα του πλοίου-στόχου και να έχει μεγαλύτερη ευχέρεια ελιγμών.
Η απόφαση της κυβέρνησης της Νιγηρία να αυξήσει την ετοιμότητα κυρίως του Πολεμικού Ναυτικού της έχει ως αποτέλεσμα οι πειρατές να μην μένουν πολύ ώρα πάνω στο πλοίο. Πολλές φορές οι απαγωγείς τρέπονται σε φυγή όταν βλέπουν πολεμικό σκάφος να πλησιάζει. Βέβαια πριν από περίπου 20 ημέρες τέσσερα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού της Νιγηρίας σκοτώθηκαν και τρία μέλη του πληρώματος, δύο Ρώσοι και ένας Ινδός, ενός βαθυκόρου-πλοίου απήχθησαν σε επίθεση πειρατών. Η βία κλιμακώνεται επικίνδυνα.
Όταν οι πειρατές παίρνουν πολλά μέλη του πληρώματος ως ομήρους αυτομάτως μεγαλώνουν και οι κίνδυνοι τόσο για τους εναπομείναντες ναυτικούς που βρίσκονται υπό την επήρεια του σοκ από την επίθεση ή είναι τραυματισμένοι, όσο και για την ασφάλεια του πλοίου το οποίο δεν μπορεί να κυβερνηθεί λόγω λειψανδρίας