Γιόρτασε το γραφικό εκκλησάκι τσ’ Υπαπαντής στην Πεσσάδα

1. Συνεπληρωθησαν τεσσαρακοντα ημερες μετα την εορτη της κατα σαρκα θειας γεννησεως του Κυριου και σημερα τιμουμε το γεγονος της εν τω Ναω Υπαντης του και υποδοχης του απο τον γεροντα λευιτη αγιο Συμεων τον θεοδοχο. Εορταζουμε σημερον το γεγονος της Υπαπαντης του Κυριου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου.Αλλα φετος ειναι και διπλη εορτη γιατι συμπιπτει ημερα Κυριακη κατα την οποια εορταζουμε παντα το γεγονος της Αναστασεως του Κυριου μας. Υπαπαντη και Ανασταση δηλ. δυο γεγονοτα σπουδαια συναντωνται σημερον. Ο Κυριος που σαν σημερα κατα την εν τω Ναω υποδοχη Του γνωστοποιει την ενσαρκο παρουσια Του( και ο Λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν Αυτου, δοξαν ως Μονογενους παρα Πατρος, πληρης Χαριτος και αληθειας) ειναι Αυτος ο Ιδιος που σαν σημερα παλιν καταπατει τον θανατο και καταργει τον το κρατος εχοντα του θανατου, τουτ’εστιν τον διαβολον( Αποστολος Παυλος , επιστολη προς Φιλιππησιους) και ανοιγει τω ληστη τον Παραδεισον.Αρχη δηλ.του σχεδιου της Θειας οικονομιας με την Υπαπαντη και περας αυτης με την Ανασταση και την εις ουρανους θειαν Αναληψιν.
   Περα ομως απο αυτα τα δυο γεγονοτα, μπορουν να συνοψισθουν και καποια αλλα σημεια με την ευκαιρια της σημερινης εορτης.
   α) Ο Ιδιος ο Κυριος ερχεται πλεον σαν ανθρωπος να εκπληρωσει τον Νομον τον οποιον ως Θεος προαιωνιος θετει στην συμφωνια του με τον Ισραηλ στους χρονους μετα την Εξοδο μεσω του προφητου Μωυσεως.Ο Ιδιος οριζει οπως ειναι γραμμενο στο βιβλιο της Εξοδου “Αγιασον μοι παν πρωτοτοκον πρωτογενες διανοιγον μητραν”. Και ο Ιδιος εσχατως ως τεσσαρακονθημερον νηπιον τω Ναω τω νομικω προσαγεται και Τουτον εισδεχετα Συμεων ο πρεσβυς.Παρατηρωντας την Εικονα της Υπαπαντης, εικονιζεται και ο Ιωσηφ ο δικαιος κρατωντας δυο νεοσσους περιστερων τα οποια προσφερονται και αυτα εις το Αγιαστηριον του Κυριου.Τα δυο αυτα περιστερια συμβολιζουν τας δυο Διαθηκας Παλαιαν και την Καινης που συμφωνα με τον χρυσορροα πατερα αγιο Ιωαννη τον Χρυσοστομο ειναι δυο αδελφες οι οποιες τον Εναν Δεσποτην δορυφορουσιν. Αρα λοιπον εχουμε την εκπληρωση των προρρησεων της Παλαιας Διαθηκης στον καιρο της Καινης, γεγονος που καθιστα την Παλαια Διαθηκη παιδαγωγον εις Χριστον, εναντια σε καποιους που ακομα και στις ημερες μας την παραθεωρουν και προσηλωνονται περισσοτερο στο να αναγινωσκουν τα βιβλια της Καινης Διαθηκης.Και στην σημερινη εορτη ο Κυριος εκπληρωνει τις σχετικες προρρησεις θα ελεγε κανεις , με την δικη Του παρουσια στο Ναο και το γεγονος της Υπαπαντης του καθως και τα οσα προσεφεραν η Παναγια Μητηρ και Θεοτοκος και ο Ιωσηφ ο δικαιος τα οποια αναφερονται και στην Παλαια Διαθηκη.
   β) Στο σχετικο αναγνωσμα απο το βιβλιο του προφητη Ησαιου γινεται λογος για την Φοβερα παρουσια Του Κυριου καθημενου επι θρονου υψηλου και επηρμενου και Χερουβιμ και Σεραφειμ κυκλοθεν Αυτου κραζοντα το Αγιος Αγιος Αγιος Κυριος Σαβαωθ, καθως και τον καθαγιασμο του Ησαιου απο εν Σεραφιμ, το οποιο με ενα αναμμενο καρβουνο ηγγισε το στομα του λεγοντας “τουτο ηψατο των χειλεων σου και αφελει τας ανομιας σου και τας αμαρτιας σου περικαθαριει”.Αποτελει και αυτο μια προτυπωσις του εν Χριστω μυστηριου. Το αναμμενο καρβουνο συμβολιζει τον ανθρακα-Χριστο τον εκκαιοντα αμαρτιας και φωτιζοντα διανοιας. Η λαβιδα με την οποια το Σεραφειμ, ηγγισε το στομα του Ησαιου, συμβολιζει την Παρθενο και Θεοτοκο Μαρια η οποια σαν λαβιδα μυστικη δεχθηκε εντος της τον ανθρακα Χριστο, τον οποιον σαν σημερα υποβασταζουσα εφερεν εν τω Ναω.Η Παναγια με την κυοφορια της ανεδειχθη θυμιατηριον θειον εν ω ο ανθραξ Χριστος και φλογοφορον οχημα του Λογου και παλατιον και πολυτελες ενδιαιτημα, χωρις να καταφλεχθει, οπως και η καιομενη και μη φλεγομενη βατος.
   γ)Η ευλαβεια και το δεος αλλα και η χαρα που ενιωσε ο δικαιος λευιτης Συμεων,δεχομενος τον Χριστον εις τας αγκαλας αυτου”Νυν απολυοις τον δουλον Σου Δεσποτα κατα το ρημα Σου εν ειρηνη”.Αυτη η ευλαβεια του Συμεων παρακινει και εμας να νιωθουμε την ιδια χαρα , το ιδιο δεος την ιδια ευλαβεια και κατανυξη σε καθε Θεια Λειτουργια και κατα την Θεια Μεταληψη, που μεσω αυτης δεχομεθα τον ιδιο το Χριστο, οπως και ο Συμεν ο δικαιος , ο οποιος αποκληθηκε και Θεοδοχος, αλλα εμεις γινομαστε κατι παρα πανω απο θεοδοχοι, γιατι οχι απλως δεχομαστε τον Χριστο αλλα τον κοινωνουμε, τον τοποθετουμε εντος της υπαρξεως μας και γινομαστε θεοφοροι, χριστοφοροι και πνευματοφοροι, επειδη εχουμε μεσα μας τον Χριστον συνοικουντα συν Πατρι και Πνευματι. Αμην.

Comments are closed.