Ώρα περίπου 11.00 έφτασε ο κ. Χαρδαλιάς στο νησί, με ειδικό αεροπλάνο.
Επιθεώρησε το αεροδρόμιο, την πυροσβεστική. Κατά τις 11.00 έφτασα στο
ταχυδρομείο. Στην πόρτα κάτι μύριζε άσχημα, σε έπιανε δυσφορία. Ανοίγω
την γυάλινη πόρτα να κόψω νούμερο προτεραιότητας. Βγαίνοντας έξω να
περιμένω στην ουρά, βλέπω μια γηραιά Κυρία που περίμενε καρτερικά
κάποιον υπάλληλο να της δώσει μάλλον… βοήθημα. Είδα τη συναλλαγή και
παράλληλα μου προσδιορίστηκε από που προερχόταν η δυσάρεστη οσμή σε
απόσταση ενός – ενάμιση μέτρου.
Βγαίνοντας έξω πλησίασα όσο άντεχα τη γυναίκα και ρώτησα στοιχεία της,
αν την έχουν βοηθήσει οι δομές. Μου είπε το όνομά της, και μετά έμαθα
ότι οι δομές έχουν προσπαθήσει να τη βοηθήσουν αλλά μάταια! Φήμες
τριγύρω μου αποκάλυψαν: Ότι είχε πεθάνει η αδελφή της άλλοτε και δεν
επέτρεπε μια εβδομάδα να μπουν μες στο σπίτι να την πάρουν. Ότι οι
δομές πήγαν να της καθαρίσουν το σπίτι αλλά δεν ήθελε η ίδια βοήθεια.
Άλλη φορά έπεσε κάτω, λιποθύμησε και νομίζω άνθρωποι της πυροσβεστικής
προσπάθησαν να την βοηθήσουν. Μάταια! δεν ήθελε να την ακουμπήσουν.
Εκεί που πήγε ο κ. Χαρδαλιάς στην Πυροσβεστική τον ενημέρωσαν σχετικά;
Επειδή κάπου άκουσα ότι και η πυροσβεστική την γνωρίζει και είχε
παρέμβει άλλοτε αλλά μάταια. Τα στοιχεία της υπάρχουν αλλά δεν κρίνω
σωστό να δωθούν δημόσια παρά μόνο στον κ. Χαρδαλιά και να του ζητηθεί
λύση! Ανθρώπινη λύση και για την ίδια αυτή τη γυναίκα.
Οι δικοί μας άστεγοι δεν είναι απαραίτητα άστεγοι. Ούτε είναι
ανώνυμοι. Μπορεί και να ζουν κοντά στις εργατικές κατοικίες. Οι δικοί
μας άνθρωποι που αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, για τη
δημόσια εικόνα να βλέπει και να μυρίζει κανείς κάτι τόσο απάνθρωπο μες
στο λιθόστρωτο, που θέλουμε και Τουρίστες, μα κυρίως η δική τους Υγεία
εν μέσω Κορονοιού δεν είναι ένα θέμα που πρέπει να μας βοηθήσει να
λύσουμε η επίσκεψη Ειδικών Κλιμακίων;
Ο δικός μας άνθρωπος, είναι γυναίκα μεγάλη, δίχως οικογένεια,
περήφανη, δεν της αρέσει να την αγγίζουν και καλά κάνει! Δεν τίθεται
θέμα παρέμβασης με Εισαγγελικό επειδή οι κάτοικοι δεν είμαστε Αθηναίοι
αλλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ και δεν θέλουμε να κάνουμε κτηνωδία πάνω σε μια γυναίκα
για να βοηθήσουμε μόνο την πάρτη μας και όχι την ίδια – παρά μόνο να
την κακοποιήσουμε. Υπάρχει κάποιος που να μπορεί να μιλήσει στον
Χαρδαλιά για αυτό το απόκοσμο θέαμα που είναι ντροπή για τον όποιο
πολιτισμό μας να το αφήσουμε στην άκρη;
12.00 η ώρα στη Βεργωτή, έτυχε και παρκάρισα παραδίπλα από το
Επιμελητήριο και ξαναβλέπω μπροστά μου τη γυναίκα, να ξαποσταίνει σε
ένα δροσερό πεζούλι πριν ανηφορίσει τον μικρό γολγοθά της προς τις
εργατικές κατοικίες. Κρατούσε στα χέρια κάτι που είχε… κλέψει στη
διαδρομή της από το Ταχυδρομείο ως το Επιμελητήριο. Κρατούσε ένα
Μπουκέτο με Γιασεμιά.
Δεν τίθεται θέμα Εισαγγελικού σε Γιασεμιά! Χρειαζόμαστε Πολιτισμένη
λύση για αυτή τη γυναίκα με το ζεστό βλέμμα που αν και περπατώντας
σκορπά δυσφορία όμως παρόλα αυτά δεν έχει χάσει την όσφρησή της ούτε
και τα πιο εκλεπτυσμένα συναισθήματα που βλέπεις σε μοναχικό άνθρωπο.
Ζητείται Πρωτότυπη και Μοναδική λύση για όσα συμβαίνουν μόνο στο δικό
μας νησί με την Ευαισθησία και το Άρωμα από Γιασεμιά μας, που
συνυπάρχουν ακόμη και μες στις Ψυχές των ανθρώπων μας. Επειδή αλλιώς
το ειδικό κλιμάκιο δεν είδε και δεν μύρισε τίποτα από τα προβλήματα
και την Κοινωνική ευαισθησία της Αληθινής Κεφαλονιάς.
Μαρία Μαγουλά
