Ο δημοσιογράφος Γιάννης Χατζηγεωργίου αποκάλυψε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook πως ο Νίκος Μουτσινάς κοσμεί το εξώφυλλο του Down Town Κύπρου που θα κυκλοφορήσει την Κυριακή.
Συγκεκριμένα, δημοσίευσε στο προφίλ του το εξώφυλλο και με ένα μακροσκελές κείμενο έκανε γνωστό πως ο παρουσιαστής στη συνέντευξή του είναι πιο αποκαλυπτικός από ποτέ σχετικά με την προσωπική του ζωή.
Διαβάστε τι έγραψε ο Γιάννης Χατζηγεωργίου:
Κάτι -σπάνια- μακροσκελές, αλλά οφειλόμενο…
Αυτό είναι το εξώφυλλο του «Down Town» που θα κυκλοφορήσει την Κυριακή με τον «Φιλελεύθερο», την μεγαλύτερη εφημερίδα της Κύπρου, σε συνεργασία με την LGBTQ+ κοινότητα, την ACCEPT και τον Οργανισμό Νεολαίας – γενναία κίνηση της εφημερίδας, αν σκεφτεί κανείς την μαζικότητά της και το ετερόκλητο κοινό που τη διαβάζει καθημερινά, σε έναν τόσο μικρό τόπο όπου όλοι «γνωριζόμαστε». Σημαντικοί άνθρωποι του Πολιτισμού, όπως η κορυφαία Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο σπουδαίος Χρήστος Χωμενίδης, η Νατάσσα Μποφίλιου, η Σώτη Τριανταφύλλου, η Κάτια Δανδουλάκη, η Αννίτα Σαντοριναίου κ.α μάς κάνουν την τιμή και μιλάνε -χωρίς κανείς τους να συζητήσει για «μαρκίζες»- για «διαφορετικότητα», «διακρίσεις», «αποδοχή», στο πιο «πολύχρωμο» τεύχος της χρονιάς – θεματικό, χωρίς άλλους τίτλους. Και τους ευχαριστούμε πολύ για τον ευθύβολο πάντα Λόγο τους, σε ό,τι κι αν τους έχουμε ζητήσει μέσα στα χρόνια.
Σημασία, όμως, σ’ αυτό το τεύχος που θα κυκλοφορήσει σε τρεις μέρες έχει και το κεντρικό πρόσωπο – στην πιο τολμηρή του συνέντευξη: ο Νίκος Μουτσινάς. Επιλέχθηκε -επίτηδες- ο πιο εμπορικός-mainstream άντρας αυτή τη στιγμή στην ελληνική τηλεόραση, ο «αφρός» της δημοσιότητας, για να «πει» αυτά που δεν θα έπρεπε να μην θεωρούνται αυτονόητα – ή δεδομένα. Ειδικά αυτός! Σε μία στιγμή απρόσμενης εξομολογητικής διάθεσής του -το βράδυ της προηγούμενης Τρίτης- που δεν είχε καμία σχέση με όσες συνεντεύξεις έδωσε μέχρι σήμερα -κι είναι δεκάδες, στα 15 περίπου χρόνια της αναγνωρισιμότητάς του-, ούτε με την υφή της «χαλαρής» καθημερινής του εκπομπής με την μεγάλη τηλεθέαση και το «μαζικό κοινό». Ομολογώ πως στοιχημάτιζα, όταν τον πήρα τηλέφωνο για να του προτείνω αυτή την «διαφορετική» συνέντευξη και το συγκεκριμένο εξώφυλλο-ιδέα του Θανάση, πως θα έλεγε «όχι» (κι άλλα που, λόγω οικειότητας μεταξύ μας, δικαιολογούνται). Ευτυχώς, με διέψευσε. 2576 λέξεις – ούτε μία για «πέταμα».
Κατανοώντας ίσως ο ίδιος, στα 43 του πια, πως αυτά τα «δώρα» που πήρε από μικρός -την αποδοχή και την αγάπη κυρίως- έφτασε η στιγμή, στην καλύτερη και πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής του, να τα «επιστρέψει» μέσω και κάποιων πραγμάτων που αποφάσισε να πει, για πρώτη φορά, για μερικούς νεότερους, που ίσως και να είναι λιγότερο τυχεροί στη ζωή τους σήμερα, στο περιβάλλον που ζουν, στον τόπο που «ανδρώνονται».
Για όλα αυτά τα «μπράβο», τα «ζήτω», αλλά, κυρίως, γι’ αυτά τα «τον βλέπουν και παιδιά!» που ακόμη -δυστυχώς- υπάρχουν και ίσως λεχθούν απ’ τη Δευτέρα από κάποιους (όπως ήταν κάποτε τα: «φαλακρός», «πο@στάρα», «βλάκας», «ηλίθιος», «χωρίς πατέρα», «ατάλαντος», «ποιος νομίζει ότι είναι;», «είναι ή δεν είναι gay;» που «άκουσε» ο ίδιος στο παρελθόν), ένα «Νίκο μου, θα σ’ αγαπώ πάντα!», κι ένα «ευχαριστώ» μέσα απ’ την καρδιά μου για το θάρρος και την τόση εμπιστοσύνη, είναι τα ελάχιστα «χρωστούμενα»…
«-Φοβήθηκες ποτέ γι’ αυτό που είσαι;
-Όχι. Γιατί δεν θεωρώ ότι είναι κάτι «διαφορετικό». Γι’ αυτό και δεν φοβήθηκα!
