Τι γινόταν επί ΣΥΡΙΖΑ με τις ελλείψεις στο νοσοκομείο; Ό,τι ακριβώς γίνεται και σήμερα
Σε συνέντευξή του ο βουλευτής Κεφαλονιάς κος Καππάτος αναρωτήθηκε, αναφερόμενος στην κριτική που του ασκώ, τι γινόταν επί ΣΥΡΙΖΑ και αν το νοσοκομείο είχε ελλείψεις.
Αντιπαρέρχομαι τη λογική του επιχειρήματος “κυρία ο Γιαννάκης άρχισε πρώτος” και υπενθυμίζω δύο δημοσιεύσεις μου πριν από έναν χρόνο περίπου, όταν και πάλι είχα φτάσει στα όρια της παραίτησης και λίγο πριν εκείνος, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, υποσχεθεί ότι θα κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο Υγείας.
Δουλεύω στο ΕΣΥ από το 2001 και έχω υποστεί τα αποτελέσματα των πολιτικών όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν από τότε, της Νέας Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένης. Διαπιστώνω από τότε την ίδια ανυπαρξία σχεδιασμού, την ίδια μικροκομματική θεώρηση των τεράστιων προβλημάτων του χώρου της υγείας.
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια των μνημονίων, που το δημόσιο σύστημα υγείας θυσιάστηκε στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, έγινε ξεκάθαρο ότι τα φαινόμενα αυτά δεν οφείλονταν στην ανοησία, την ανικανότητα και την ανηθικότητα αυτών που μας κυβέρνησαν ή τουλάχιστον όχι μόνο σε αυτές. Οφείλονταν κυρίως στις συνειδητές πολιτικές επιλογές που οδήγησαν, αφενός στη δημιουργία του χρέους αυτού και αφετέρου στα μέτρα που πάρθηκαν για την πάση θυσία αποπληρωμή του και την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ παρά τις όποιες καταστρεπτικές συνέπειες.
Και στην περίοδο της πανδημίας όμως, παρά τους προπαγανδιστικούς κυβερνητικούς ισχυρισμούς, η δημόσια περίθαλψη κάθε άλλο παρά «θωρακίστηκε». Οι 430 επικουρικοί γιατροί και οι 3500 επικουρικοί λοιποί υγειονομικοί είναι σταγόνα στον ωκεανό με δεδομένο ότι πριν την πανδημία έλειπαν από το ΕΣΥ 5000 μόνιμοι ειδικευμένοι γιατροί και 25000 λοιποί υγειονομικοί σύμφωνα με τα επίσημα οργανογράμματα του 2012 – 8500 και 35000 αντίστοιχα σύμφωνα με τις πραγματικές υγειονομικές ανάγκες.
Επίσης σταγόνα στον ωκεανό αποτελούν οι 700 – 710 λειτουργούσες κλίνες ΜΕΘ (το νούμερο το ομολόγησε πριν λίγες μέρες ο ίδιος ο πρωθυπουργός) οι οποίες ήδη είναι ασφυκτικά γεμάτες με περιστατικά της λοιπής νοσηρότητας. Εξακολουθεί η τακτική της μετακίνησης προσωπικού από εδώ και από εκεί για να καλύπτονται τρύπες όπως -όπως ανάλογα με τη συγκυρία. Τυπικό παράδειγμα η «κλινική COVID» του νοσοκομείου Κεφαλονιάς, που υπάρχει όσο υπήρχε και η ΜΕΘ της δωρεάς Βεργωτή.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι το μοντέλο που έχει επιλεγεί για το δημόσιο σύστημα υγείας είναι αυτό του υποχρηματοδοτούμενου, υποστελεχωμένου φτωχού συγγενή της ιδιωτικής περίθαλψης με μοναδικό στόχο τη συγκράτηση των δαπανών. Γι’ αυτό το λόγο, τις ελλείψεις σε προσωπικό καμία κυβέρνηση δεν τις κάλυψε ούτε θα τις καλύψει. Γι’ αυτό και το επικουρικό προσωπικό συνεχώς πολλαπλασιάζεται ενώ το μόνιμο συρρικνώνεται. Γι’ αυτό οι μισθοί δεν αυξάνονται ενώ οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται συνεχώς.
Γι’ αυτό κι εγώ όπου μου δίνεται η δυνατότητα και όσο μπορώ, αφού δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, θα ασκώ την κριτική μου, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά από τις γραμμές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπου συμμετέχω.
Γ. Χριστοδουλάκης
Παθολόγος Επιμ. Α
Γ.Ν. Κεφαλληνίας
ΥΓ.1 Στη συνέντευξη που έδωσε ο βουλευτής στον ραδιοφωνικό σταθμό Cosmos 96,5 παραδέχτηκε ότι όσα έχω αναφέρει είναι αληθή. Τον ευχαριστώ.
ΥΓ2. Το «προνόμιο» της κριτικής δεν μου το έδωσε η ιδιότητα του δημόσιου υπαλλήλου. Μου το έδωσε αφενός το γεγονός ότι πληρώνω φόρους -άρα και βουλευτικές αποζημιώσεις- και ψηφίζω -ευτυχώς δεν μου έχει κοπεί ακόμη το χέρι- όπως ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας και αφετέρου το γεγονός ότι ο εργοδότης μου, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, μου χρωστάει απλήρωτα μεροκάματα χρόνων. Σε κάθε περίπτωση αν δεν του αρέσει η κριτική ο κος βουλευτής μπορεί να εισηγηθεί στο νομοθετικό σώμα, μετά την απαγόρευση των διαδηλώσεων να απαγορευτούν και όλες οι δηλώσεις πλην των δελτίων τύπου και των συνεντεύξεων των κυβερνητικών στελεχών.
