Στην μεγάλη κουβέντα που έχει ανοίξει σχετικά με τις καταστροφές που προκαλούν τα ανεπιτήρητα ζώα και την δραματική κατάσταση με τους κλειστούς αγροτικούς δρόμους, συνυπεύθυνοι μαζί με τη δημοτική αρχή είναι και οι πρόεδροι των κοινοτήτων.
Επειδή κάποιοι είτε κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, είτε πράγματι δεν καταλαβαίνουν, τα όσα έχουμε κατ’επανάληψη γράψει για το θέμα των ανεπιτήρητων παραγωγικών ζώων (γιδιών, κατσικιών, βοδιών κ.λ.π.) διευκρινίζουμε:
Οι πρόεδροι τον κοινοτήτων (είτε κάτω είτε πάνω από 300 κατοίκους) ασκούν διοίκηση με σαφείς αρμοδιότητες σύμφωνα με το νόμο.
Ανάμεσα σε αυτές, ο πρόεδρος:
- «μεριμνά για την καλή κατάσταση του δικτύου εσωτερικής και αγροτικής οδοποιίας της κοινότητας» (παρ. 1 α του άρθρου 82 του νόμου 3852/2010 )
- «είναι υπεύθυνος για την προστασία της δημοτικής περιουσίας στα όρια της κοινότητας και έχει καθήκον να αναφέρει αμελλητί στον δήμαρχο ή στον αρμόδιο αντιδήμαρχο ζημίες ή προσβολές των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του δήμου» (παρ. 1 η του άρθρου 82 του νόμου 3852/2010 ).
- « μεριμνά για την καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων και συνεργάζεται με την αρμόδια υπηρεσία του δήμου για την καλή τήρηση αυτής» και άλλες πολλές.
Το θέμα είναι το εξής για όλους τους προέδρους των κοινοτήτων που …κάνουν πως δεν βλέπουν τα γίδια να κυκλοφορούν ελεύθερα στους χώρους ευθύνης τους και δρόμους να κλείνονται αυθαίρετα:
Οι αρμοδιότητες ήταν πάντα του δήμου αλλά με ανακοινώσεις και έγγραφα στις δημοτικές υπηρεσίες που πιθανόν καταχωνιάζονται σε ένα γραφείο δεν σημαίνει ότι έβγαλαν την ευθύνη από πάνω τους. Ο πρόεδρος είναι ο συνδετικός κρίκος των κατοίκων με το δήμο και όπως περιγράφεται στις αρμοδιότητες του, οφείλει να συγκαλέσει συνέλευση των κατοίκων της κοινότητας και στην συνέχεια να φέρει το ζήτημα προς συζήτηση ακόμα και στο δημοτικό συμβούλιο, ώστε να του προσάψει μεγαλύτερη βαρύτητα και να ασκήσει επιπλέον πίεση για την επίλυση του.
Ο νομοθέτης είναι σαφής πάνω σε αυτό:
Ο πρόεδρος της κοινότητας έως και τριακοσίων (300) κατοίκων διατυπώνει επίσης γνώμη στο δημοτικό συμβούλιο για:
- τη συντήρηση των δημοτικών και αγροτικών οδών, τη συντήρηση, καθαριότητα και λειτουργία των πλατειών, δημοτικών αλσών, κήπων, υπαίθριων χώρων αναψυχής και γενικά όλων των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της περιοχής της κοινότητας
- την κυκλοφορία και τη συγκοινωνία της περιοχής της κοινότητας,
την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, την αναβάθμιση της αισθητικής περιοχών, καθώς και για την καθαριότητα αυτών - την προστασία της δημόσιας υγείας και την προστασία των κατοίκων από την ηχορρύπανση
- την περισυλλογή και εν γένει τη μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα
- εκφράζει επίσης γνώμη και διατυπώνει προτάσεις προς το δημοτικό συμβούλιο, για την εκτέλεση νέων έργων εντός της κοινότητας, καθώς και για τη συντήρηση και τη λειτουργία των έργων που έχουν εκτελεστεί
- με ευθύνη του προέδρου ή του συμβουλίου κοινότητας, σε συνεργασία με τον τυχόν ορισμένο κατά τόπο αρμόδιο αντιδήμαρχο, καλούνται οι κάτοικοι και οι φορείς της κοινότητας, τουλάχιστον μια φορά κατ’ έτος σε συνέλευση και προτείνουν στα αρμόδια όργανα του δήμου, ανάλογα με το χαρακτήρα των αναγκών των κατοίκων της κοινότητας και τις προτεραιότητες για την τοπική ανάπτυξη, τις δράσεις που πρέπει να αναλάβει ο δήμος.
Ας απαντήσει λοιπόν ο κάθε πρόεδρος και ιδιαίτερα εκεί στη Θηνιά που το πρόβλημα έχει φτάσει μέχρι τα ποινικά δικαστήρια, πότε έγινε συνέλευση με τους κατοίκους, πότε πάρθηκαν εγγράφως αποφάσεις παρουσία τους, πότε ο πρόεδρος έφερε αυτές τις αποφάσεις για το σοβαρό πρόβλημα των ανεπιτήρητων ζώων και των φραγμένων δρόμων στο δημοτικό συμβούλιο?
Από την δημαρχία Παρίση που ξεκίνησε το πρόβλημα να παίρνει διαστάσεις όπου ταυτόχρονα νομοθετήθηκε με το άρθρο 17 του νόμου 4056/2012 η αντιμετώπιση του προβλήματος με τα ανεπιτήρητα ζώα μέχρι και σήμερα στη δημαρχία Μιχαλάτου, οι πρόεδροι κοροϊδεύουν τον κόσμο αφού μεταθέτουν μονίμως τις ευθύνες στο δήμο για να μην έρθουν οι ίδιοι αντιμέτωποι με τους κτηνοτρόφους.
Η δημοτική αρχή σαφώς και έχει την ευθύνη για την περισυλλογή, μεταφορά, φύλαξη, διατροφή και διατήρηση των ανεπιτήρητων παραγωγικών ζώων, όπως ο νόμος ρητά ορίζει, αλλά αν οι πρόεδροι που γνωρίζουν τι γίνεται στην περιοχή τους δεν υποδείξουν και δεν κινηθούν δυναμικά, φυσικά και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
Οι παραστάσεις στον εισαγγελέα θα είχαν νόημα αν δημοτική αρχή και πρόεδροι είχαν πράξει τα όσα ορίζουν οι νόμοι, γιατί στην προκειμένη περίπτωση είναι συνυπεύθυνοι για την ασυδοσία που υπάρχει. Οι επιθέσεις μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο προς τους κατοίκους με φράσεις όπως ”τι θέλετε τώρα να σας κάνω εγώ αφού παρατήσατε τα χωριά σας ” κρίνονται επιεικώς απαράδεκτες.
Ελένη Δ. Χιόνη
