Η Ελλάδα είναι σαν να επέστρεψε 100 ημέρες πίσω, εκεί προς τα τέλη Απριλίου όταν όλα έμοιαζαν «μαύρα» και η καραντίνα πλάκωνε τις ζωές μας. Γιατί όμως συνέβη αυτό;
Γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης
Το δραματικό καμπανάκι κινδύνου από τον Σωτήρη Τσιόδρα «να μη λυγίσουμε τώρα» και η έκκληση του Πρωθυπουργού να ενεργοποιηθεί το «εθνικό εμβόλιο», που είναι το φιλότιμό μας, σφράγισε τη δύσκολη εβδομάδα που πέρασε.
Η κρίση του κοροναϊού είναι εδώ κι επιβεβαιώθηκε από την επιστροφή του Σωτήρη Τσιόδρα στα… σπίτια μας.
Η Ελλάδα, όμως, είναι σαν να επέστρεψε 100 ημέρες πίσω, εκεί προς τα τέλη Απριλίου όταν όλα έμοιαζαν «μαύρα» και η καραντίνα πλάκωνε τις ζωές μας. Παρά το γεγονός ότι εκείνη η περίοδος είχε λιγότερα κρούσματα, αλλά περισσότερους θανάτους και κυρίως έναν χαμό στα νοσοκομεία, τα όσα ζούμε σήμερα είναι εξίσου ανησυχητικά, έστω κι αν δεν είμαστε κλεισμένοι σπίτια μας.
Εχει, όμως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δει κανείς πώς φτάσαμε στο «I am back» του Σωτήρη Τσιόδρα και στον «κόκκινο συναγερμό» στον οποίο έχει μπει η χώρα.
Από τις 23 Μαρτίου, όταν η χώρα μπήκε στον… γύψο και οι πολίτες κλείστηκαν σπίτια τους, πέρασαν 4,5 μήνες. Με επιτυχίες στην αντιμετώπιση της πανδημίας, με πισωγυρίσματα, με αγωνίες κάθε φορά που οι Τσιόδρας και Χαρδαλιάς ανακοίνωναν νέα μέτρα, με λάθη της κοινωνίας και της πολιτείας, με αποθέωση της ατομικής ευθύνης αλλά και με τις αντοχές να έχουν υποχωρήσει.
Αν ήθελε να δει κανείς την επιστροφή στις δύσκολες ημέρες από τον Μάρτιο και μετά θα μπορούσε να καταγράψει τα 5+1 λάθη. Λάθη που έγιναν κυρίως επειδή η κοινωνία δεν άντεχε άλλο τους περιορισμούς αλλά και γιατί κρίθηκε επιτακτική η ανάγκη διάσωσης της οικονομίας. 
Λάθος πρώτο
Το βιαστικό και χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο άνοιγμα των συνόρων
Η κυβέρνηση πιέστηκε από τους τουριστικούς φορείς αλλά και από τους επιχειρηματίες να άρει τους περιορισμούς στα σύνορα ώστε να ξεκινήσει η έλευση χιλιάδων τουριστών. Αλλωστε, και στις άλλες χώρες η ίδια τακτική ακολουθήθηκε.
Ωστόσο, αρχικά οι έλεγχοι ήταν ελλιπείς, επισκέπτες έμπαιναν από τα σύνορα χωρίς έλεγχο, με απλή βεβαίωση ενώ και στα αεροδρόμια δεν υπήρξαν πιο ενδελεχείς έλεγχοι για κοροναϊό. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τον τουρισμό δεν εφαρμόστηκαν παντού, ενώ ήταν αδύνατο να περιμένει κανείς πώς θα δεν θα υπάρξουν συμπτωματικοί τουρίστες.
Αλλωστε μόνο 20 στους 100 ελέγχονταν με κάποιους ειδικούς να λένε ότι θα έπρεπε να υπάρχει υποχρεωτικά αρνητικό τεστ 72 ωρών για όλους τους επισκέπτες σε όλες τις πύλες εισόδου.
Στο βιαστικό άνοιγμα του τουρισμού έρχεται να προστεθεί και η αλλοπρόσαλλη πολιτική αναφορικά με την πληρότητα των πλοίων. Από τη μια ο υπουργός Τουρισμού απέκλεισε ότι θα υπάρξει αύξηση της πληρότητας.
Από την άλλη, ενώ τα κρούσματα ξεπέρασαν τα 100, αποφασίστηκε η αύξηση της πληρότητας από το 65% στο 80%. Και ταυτόχρονα η υποχρεωτική χρήση της μάσκας, ακόμη και στα καταστρώματα, δηλαδή σε ανοικτούς χώρους. 
Λάθος δεύτερο
Το μήνυμα που εξέπεμψε η πολιτεία
Διάφορες αποφάσεις, αλλά και συμπεριφορές πολιτικών παραγόντων έστειλαν λανθασμένο μήνυμα στους πολίτες. Ενα μήνυμα ότι η πανδημία πέρασε και είναι όλα καλά. Ακόμη και υπουργοί δεν φορούσαν πουθενά μάσκες, ακόμη και σε χώρους με υψηλή συγκέντρωση.
Διοργανώθηκαν πάρτι, εγκαίνια και πανηγύρια παρουσία βουλευτών από όλα τα κόμματα. Επίσης, οι παρουσίες των πολιτικών στα μέσα ενημέρωσης δεν έδειχναν ότι η χώρα δεν έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο. Ετσι, οι πολίτες λειτούργησαν στη λογική «αφού οι πολιτικοί δεν τηρούν τους κανόνες γιατί να το κάνουμε εμείς».
Λάθος τρίτο
Η κυβέρνηση άφησε να κυριαρχήσουν οι θεωρίες συνωμοσίας
Μπορεί για κάποιους οι συνωμοσιολόγοι και ψεκασμένοι του κοροναϊού να κινούνται στη σφαίρα του γραφικού, ωστόσο, η σπορά που αφήνουν αποφέρει πάντα καρπούς. Θεωρίες για την προέλευση του ιού, για την αποτελεσματικότητα της μάσκας, για το εμβόλιο κι αν με αυτό θα μας βάλουν «τσιπάκι», για τις… ευθύνες του 5G προκάλεσαν την αμφισβήτηση σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
Ολα αυτά σε συνδυασμό με εκπροσώπους της Εκκλησίας, γιατρούς ή και πολιτικούς που έκαναν δηλώσεις οι οποίες προκαλούσαν σύγχυση στους πολίτες. Η πρόσφατη παρέμβαση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ήρθε με καθυστέρηση καθώς «πέρασε» σε πολύ κόσμο η θεωρία του «ψεύτικου ιού» με αποτέλεσμα ούτε μέτρα να λαμβάνουν, ούτε να πληρώνουν πρόστιμα.
Λάθος τέταρτο
Η χαλάρωση του πληθυσμού
Είτε από την κούραση που προκάλεσε το lockdown, είτε γιατί ήρθε το καλοκαίρι και οι πολίτες δεν μπορούσαν να μείνουν σπίτι, παρατηρήθηκε μια επικίνδυνη χαλάρωση των μέτρων. Από τις πλατείες που έδερναν παιδιά οι αστυνομικοί, φτάσαμε στα ανεξέλεγκτα πανηγύρια, στα γεμάτα μπιτς μπαρ, στα πριβέ πάρτι και στα μπαράκια που δεν έπεφτε καρφίτσα.
Οι επιχειρηματίες αδυνατούσαν να ελέγξουν τους πολίτες, τα μέτρα δεν τηρήθηκαν ουσιαστικά ποτέ και ο κοροναϊός έκανε καθημερινά… πάρτι σε κέντρα διασκέδασης, γάμους, βαφτίσεις και φυσικά στις τουριστικές περιοχές. 
Λάθος πέµπτο
Το έγκλημα με τα μέσα μεταφοράς και η Εκκλησία
Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν συνδυάστηκε με μέτρα για τις μετακινήσεις των εργαζόμενων με ΜΜΜ. Ετσι καθημερινά χιλιάδες πολίτες συνωστίζονταν στα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και το μετρό, χωρίς μάσκες και αποστάσεις.
Την ίδια στιγμή, στις εκκλησίες παρατηρήθηκαν φαινόμενα συνωστισμού και αδιαφορίας για την τήρηση συγκεκριμένων μέτρων καθώς όλα ερμηνεύονταν με… όρους θρησκείας. Οτι δηλαδή ο κοροναϊός δεν κολλάει στον οίκο του Θεού, δεν κολλάει με το κουταλάκι της Θείας Μετάληψης, δεν απαιτείται η χρήση μάσκας κ.λπ.
Η πολιτεία δεν μπόρεσε να ελέγξει έτσι σημεία υψηλής συγκέντρωσης του πληθυσμού, όπως τα ΜΜΜ και οι λατρευτικοί χώροι.
Λάθος έκτο
Η καθημερινή ενημέρωση και η ρήξη
Κρίθηκε σωστό να σταματήσει η καθημερινή παρουσία των κ. Τσιόδρα και Χαρδαλιά. Οι πολίτες πίστεψαν ότι «ξεμπέρδεψαν» με τον ιό αφού δεν υπήρχε αυτή η συνεχής εγρήγορση, η ενημέρωση και οι συμβουλές των ειδικών.
Οι εκκλήσεις των λοιμωξιολόγων από τα κανάλια δεν ακούγονταν πλέον, ειδικά από τη στιγμή που ο πρωταγωνιστής της πρώτης φάσης της πανδημίας, ο κ. Τσιόδρας, είχε σχεδόν εξαφανιστεί.
Δεν είναι, πάντως, λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι τις τελευταίες εβδομάδες υπήρξε διάσταση απόψεων μεταξύ επιστημόνων και πολιτικών. Οι μεν πρώτοι διαφωνούσαν με το βιαστικό «άνοιγμα» στον τουρισμό και τη χαλάρωση των μέτρων. Οι δεύτεροι παρασκηνιακά ήταν έξαλλοι με τους λοιμωξιολόγους που «τρόμαζαν» τους πολίτες με τις προειδοποιήσεις τους.
Ετσι ένα αρραγές στην αρχή μέτωπο φάνηκε να χάνεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κινητοποίηση της κοινωνίας.
