Η αλματώδης αύξηση καταστροφών σχετιζόμενων με το κλίμα, αυτόν τον αιώνα, σε συνδυασμό με την παγκόσμια πανδημία του κοροναϊού, δείχνουν ότι οι πολιτικοί και οι επιχειρηματικοί ηγέτες συνεχίζουν να είναι ανίκανοι να σταματήσουν τον πλανήτη απ’ το να μετατραπεί σε «μια ακατοίκητη κόλαση» για εκατομμύρια, σύμφωνα με ανακοινώσεις του ΟΗΕ.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη Μείωση του Κινδύνου Καταστροφών, τις τελευταίες δύο δεκαετίες ο αριθμός των καταστροφών από ακραία καιρικά φαινόμενα σχεδόν διπλασιάστηκε από 3.656, που ήταν την εικοσαετία 1980 -1999, σε 6.681.
Όπως αναφέρει το Reuters, η μεγαλύτερη επιδείνωση παρουσιάζεται στις πλημμύρες και τις καταιγίδες, αλλά σημαντικές αυξήσεις καταγράφηκαν επίσης σε ξηρασίες, ανεξέλεγκτες πυρκαγιές και καύσωνες.
Αυτοκαταστρεφόμαστε
«Είμαστε άγρια καταστροφικοί. Αυτό είναι το μόνο συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε» δηλώνει η Μάμι Μιζουτόρι, ειδική εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών, συμπληρώνοντας πως «η επιδημία Covid-19 δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πιο πρόσφατη απόδειξη ότι οι πολιτικοί και οι επιχειρηματικοί ηγέτες δεν έχουν ακόμη συντονιστεί με τον κόσμο γύρω τους»
Τα τελευταία 20 χρόνια, υπήρξαν σχεδόν 7.350 καταγεγραμμένες μεγάλες καταστροφές, συμπεριλαμβανομένων σεισμών και τσουνάμι, που προκάλεσαν πάνω από 1,2 εκατομμύρια ζωές και επηρέασε 4,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Προκλήθηκαν επίσης στην παγκόσμια οικονομία, απώλειες 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σχεδόν δηλαδή το διπλάσιο ποσό σε σύγκριση με την προηγούμενη εικοσαετία.
Σύμφωνα πάντως με μελέτη ερευνήτριας Ντεμπαράτι Γκούχα – Σαπίρ του Βελγικού Κέντρου Έρευνας για την Επιδημιολογία των Καταστροφών υπηρεσίες διαχείρισης καταστροφών έχουν σώσει πολλές ζωές μέσω της βελτίωσης της προετοιμασίας και πρόληψης.
Οι χώρες που έχουν κάνει μεγάλα βήματα στις εκκενώσεις περιοχών με εκατομμύρια κατοίκους, όπως η Ινδία και το Μπαγκλαντές, έχουν οδηγήσει σε μεγάλη μείωση του αριθμού των θυμάτων.
Τα βιομηχανικά όμως έθνη αποτυγχάνουν παταγωδώς ως προς τη μείωση των εκπομπών ρίπων του θερμοκηπίου» σε σχέση με τον συμφωνημένο στόχο περιορισμού της θερμοκρασίας 1,5 βαθμού Κελσίου.
Οι ηγέτες των κρατών στη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή το 2015
«Σχεδόν όλα τα έθνη», αναφέρει η έρευνα, δεν έχουν κάνει επίσης ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν το κύμα των θανάτων και των νέων κρουσμάτων κοροναϊού, παρά τις έντονες προειδοποιήσεις ειδικών και υπηρεσιών του ΟΗΕ.
«Είναι λυπηρό που σπέρνουμε τους σπόρους της ίδιας μας της καταστροφής. Παρά τα επιστημονικά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, μετατρέπουμε το μόνο μας σπίτι σε μια μη κατοικήσιμη κόλαση για εκατομμύρια ανθρώπους.
Τι έρχεται
Η Γκούχα – Σαπίρ προειδοποίησε ότι αν τα ακραία καιρικά φαινόμενα συνεχίζουν να αυξάνοντα με τον ίδιο ρυθμό τα επόμενα 20 χρόνια, «το μέλλον της ανθρωπότητας φαίνεται πραγματικά πολύ θλιβερό».
Για να αποτρέψουμε κάτι τέτοιο, ο κόσμος πρέπει να δράσει άμεσα και να επενδύσει στην αποτροπή και μείωση του κινδύνου καταστροφών και στην προσαρμογή μας στις απαιτήσεις της κλιματικής αλλαγής.
Όπως αναφέρει η Μιζουτόρι, τα μέλη του ΟΗΕ συμφώνησαν να θέσουν εγχώριες και διεθνείς στρατηγικές προκειμένου να μειωθούν οι κίνδυνοι καταστροφής ως το 2020, αλλά μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί πάνω από 90.
«Έχουν όλα να κάνουν με την κυβερνησιμότητα…Αν θέλουμε να σώσουμε αυτόν τον πλανήτη από τη μάστιγα της φτώχιας, την περαιτέρω εξαφάνιση ειδών και της βιοποικιλότητας, την έξαρση του αστικού κινδύνου και των χειρότερων συνεπειών της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη»
