Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1954. Με μαμά φιλόλογο και πατέρα εργολάβο η ανακοίνωση της απόφασής της να ασχοληθεί με το θέατρο δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Ο αρκετά αυστηρός πατέρας ήθελε η κόρη του να σπουδάσει και όχι να γίνει «θεατρίνα», ένα επάγγελμα ταμπού για την εποχή. Από την άλλη η μητέρα της ως πιο ανοιχτόμυαλη την έπεισε προκειμένου να αποφευχθούν οι καβγάδες τους να μπει στο Πανεπιστήμιο ενώ παράλληλα θα δοκίμαζε την τύχη της στο θέατρο.
Το 1975 τελείωσε τη Δραματική σχολή ενώ είχε καταφέρει να πει και στη Φιλοσοφική Αθηνών από την οποία αποφοίτησε κάνοντας το χατίρι της οικογένειάς της. Αμέσως μετά την αποφοίτησή της από τη Δραματική, έπαιξε στο πλευρό του Κάρολου Κουν. Όταν η συνεργασία αυτή τελείωσε και βρέθηκε χωρίς δουλειά, κόντρα στις πιέσεις του πατέρα της που ήθελε να τη δει φιλόλογο αποφάσισε να κάνει τα πάντα προκειμένου το όνειρό της να γίνει πραγματικότητα. Και τελικά το πέτυχε. Πήγε σε ένα καλλιτεχνικό γραφείο και παρόλο που δεν έμεινε πολύ εκεί κατάφερε να εδραιωθεί στο χώρο και να διαγράψει τη δική της πορεία. Μια πορεία που μόνο μικρή δεν είναι.
Από την Γεωργία Τσίντζα
Ο πατέρας της πρώτη φορά την είδε στο θέατρο όταν πήρε τον πρώτο μεγάλο της ρόλο, εκείνη ήταν και η στιγμή που κατάλαβε πως η κόρη του είναι γεννημένη για αυτό και πως αυτός είναι ο χώρος στον οποίο ανήκει.
Η μητέρα της έφυγε από τη ζωή νωρίς. Τη μέρα εκείνη η Αλεξάνδρα Παντελάκη βρίσκόταν στο θέατρο. Μετά το τέλος της παράστασης έφυγε προκειμένου να την προλάβει όμως καθυστέρησε για δέκα λεπτά δεν την πρόλαβε. Αμέσως μετά την κηδεία της έφυγε για να επιστρέψει στο θέατρο. Το γεγονός πως δε σταμάτησε να εργάζεται την έκανε να διαχειριστεί καλύτερα τη συγκεκριμένη κατάσταση.
Βαθιά ανεξάρτητο πνεύμα η Αλεξάνδρα Παντελάκη για πολλά χρόνια δήλωνε κατά του γάμου. Στα 40 της όμως συνειδητοποίησε ότι η μοναξιά δεν έχει πλάκα. Κάπου εκεί, εντελώς ξαφνικά μπήκε στη ζωή της ο σύζυγός της, Τάκης Τζίφος.
Ήρθε στη ζωή της και την άλλαξε αφού όση τη γνώριζαν καλά είδαν μια Αλεξάνδρα που δεν είχαν ξαναδεί, όπως είπαν είδαν «μια στρίγγλα να γίνεται αρνάκι». Άλλωστε ο αγαπημένος της Τάκης από τη πρώτη στιγμή της ενέπνευσε τον σεβασμό στοιχείο απαραίτητο για να επιβιώσει μια σχέση.
Η Αλεξάνδρα Παντελάκη έγινε η μούσα του αφού εκείνος είναι ζωγράφος. Οι δυο τους αποφάσισαν να ενώσουν και επίσημα με έναν πολιτικό γάμο εντελώς απλά και λιτά, που έγινε στο Δημαρχείο της γειτονιάς τους όταν εκείνη ήταν 48 ετών.
Για εκείνη σημαντικό είναι να μπαίνεις στη θέση του άλλου να υπάρχει σεβασμός και κατανόηση στοιχεία που έχει βρει στο πρόσωπο του αγαπημένου της και απτυπώνονται στο χαμόγελό της.
Οι λάθος άνθρωποι που είχε γνωρισει μέχρι να συναντήσει τον σύζυγό της την έκαναν να μη θέλει να αναλάβει την ευθύνη μιας σοβαρής δέσμευσης, όμως πλέον εκείνη ζει το δικό της παραμύθι με τον πρίγκιπα της που για εκείνον είναι πάντα η βασίλισσα του.
Μαζί άλλωστε θα περάσουν και την καραντίνα, κάνοντας μερικές μικρές βόλτες έξω από το σπίτι τους, διαβάζοντας τα αγαπημένα τους βιβλία δίνοντας πάντα ο ένας στον άλλο τα τετραγωνικά που χρειάζεται για να αναπνεύσουν.
Το ίδιο όμορφα όμως κυλά όλα αυτά τα χρόνια και η επαγγελματική της ζωή αφού καταφέρνει να μπαίνει απόλυτα σε κάθε της ρόλο. Και μπορεί όταν ήταν μικρή να σνόμπαρε την τηλεόραση, τώρα την αγαπά.
Ο ρόλος στην σειρά «Ευυχισμέμοι μαζί» αποτελεί ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα της ενώ η «Φωτεινή» που ενσαρκώνει στις «Άγριες Μέλισσες» είναι για εκείνη ένα θείο δώρο, ένας ρόλος που αγάπησε βαθιά, συνδέθηκε μαζί του και το γεγονός πως τώρα θα πρέπει να τον αποχωρηστεί είναι κάτι που τη λυπεί όμως έτσι είναι τα σενάρια και το δικό της σενάριο ζωής έχει πολλές σελίδες ακόμα που πρέπει να συμπληρωθούν.
