Εξι πολύτιμα μαθήματα ζωής από την 86χρονη Σοφία Λόρεν

«Μερικές φορές όταν λέω ότι είμαι 86, δεν το πιστεύω. Νιώθω 20 χρονών», εξομολογείται η ίδια λάμποντας στο εξώφυλλο του AARP

317

Η ηλικία δεν είναι τίποτα άλλο από ένας αριθμός και για την, πέντε φορές βραβευμένη με Golden Globe, Σοφία Λόρεν, ο αριθμός 86 δεν αντικατοπτρίζει την εφηβική ενέργεια που αισθάνεται.

«Μερικές φορές όταν λέω ότι είμαι 86 ετών, δεν το πιστεύω. Νιώθω 20 χρονών», εξομολογείται η ίδια λάμποντας στο εξώφυλλο του AARP (Δεκέμβριος 2020 – Ιανουάριος 2021), το περιοδικό αμερικανικής οργάνωσης που εστιάζει σε ζητήματα που αφορούν άτομα άνω των 50 ετών.

Η Λόρεν που αποδεικνύεται ως μία από τις πιο παραγωγικές κυρίες του κινηματογράφου καθώς υποδύεται επιζήσασα του Ολοκαυτώματος στην νέα ταινία του Netflix «The Life Ahead», μοιράζεται την σοφία των έξι βασικών μαθημάτων που έμαθε να τηρεί με τα χρόνια τα οποία την βοήθησαν να κάνει τη ζωή της ένα ζωντανό «όνειρο».

«Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, χαίρομαι για τον εαυτό μου… Αυτό είναι που έχει σημασία», σημειώνει ως βασικό κανόνα ευζωΐας.

Ο στενός σύνδεσμος με τα παιδιά και τα εγγόνια της είναι ένα συστατικό επιτυχίας.

«Οι δύο γιοι μου έχουν δύο παιδιά, αλλά είμαι μακριά (στην Γενεύη της Ελβετίας), οπότε μιλάμε στο τηλέφωνο και στέλνουμε φωτογραφίες (ο ένας στον άλλο)», είπε. «Απλώς προσπαθώ να έχω εκείνη τη στιγμή της ευτυχίας κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας, καθώς όλοι περιμένουμε ένα καλύτερο αύριο».

«Να απολαμβάνουμε μικρά πράγματα» και «να διώχνουμε μακριά την αρνητικότητα». Αυτές είναι μερικές πρακτικές που ακολουθεί, καθώς επίσης και το «να μεγαλώνουμε με φυσικότητα». Οπως η ίδια σημειώνει επίσης: «Γιατί να αλλάξει κανείς το σώμα του και να γίνει κάποιος άλλος αφ′ ης στιγμής είναι ευτυχισμένος μέσα του;», λέει και συμπληρώνει: «Ποτέ δεν το σκέφτηκα αυτό – ποτέ. Μ′ αρέσει ό,τι έχω. Μ′ αρέσει ο εαυτός μου».

Ολοκληρώνοντας τις κατευθυντήριες γραμμές της για μια καλή ζωή, η Λόρεν – της οποίας ο σύζυγός της για πάνω από 40 χρόνια, Κάρλο Πόντι, πέθανε σε ηλικία 94 ετών τον Ιανουάριο του 2007 – σημείωσε την ακλόνητη δέσμευσή της για «αποδοχή του τι είναι (η απώλεια)».

«Ήμουν πολύ λυπημένη όταν ο σύζυγός μου πέθανε επειδή δεν μπορεί ποτέ κανείς να ξεπεράσει αυτό το είδος συναισθήματος», είπε. «Ποτέ. Κάθε φορά που το σκέφτεται κανείς, υπάρχει μια στιγμή της μοναξιάς, η οποία είναι πολύ έντονη, αλλά αυτή είναι η ζωή».

ΠΗΓΗ: nypost.com

Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις