Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει οι αποκαλύψεις αθλητριών για σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση που υπέστησαν, μετά τη θαρραλέα εξομολόγηση της Σοφία Μπεκατώρου.
Η δύναμη ψυχής της χρυσής ολυμπιονίκη έδωσε το έναυσμα για να μοιραστούν τις προσωπικές τους ιστορίες τόσο η διεθνής πολίστρια Μάνια Μπίκοφ, όσο και η κολυμβήτρια τεχνικής κολύμβησης Ραμπέα Ιατρίδου.
Τα στόματα ανοίγουν και στο χώρο του ελληνικού αθλητισμού, ο οποίος φαίνεται ότι κρύβει πολλά μυστικά που αναμένεται το επόμενο διάστημα να συνταράξουν τη χώρα. Ενδεχομένως ένα ελληνικό κίνημα #metoo να είναι σε εξέλιξη και η Σοφία Μπεκατώρου να γίνει, αυτή τη φορά, σημαιοφόρος, της προσπάθειας να μάθει ο κόσμος για τη σεξουαλική παρενόχληση, αλλά και για ακόμη χειρότερα περιστατικά, που έχουν λάβει χώρα σε διάφορα αθλήματα, κι όχι μόνο.
Η αποκάλυψη της Ιατρίδου
Με αφορμή τις αποκαλύψεις των συναθλητριών της, η Ραμπέα Ιατρίδου εξομολογήθηκε σε ανάρτησή της στο Facebook την σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη από ιδιώτη γιατρό.
Έπειτα από τραυματισμό της, επισκέφτηκε ιατρό του ασφαλιστικού της φορέα, ο οποίος την εξέτασε γυμνή χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος. Παρόμοια περιστατικά έχουν βιώσει και εξακολουθούν και βιώνουν πολλές γυναίκες.
Μ. Μπίκοφ, Ρ. Ιατρίδου
Η περιγραφή της είναι ανατριχιαστική: «Ο γιατρός, μου ζήτησε αμέσως να μείνω με το εσώρουχο. Αφού έκανε σύντομες ερωτήσεις και με εξέτασε στο ειδικό κρεβάτι πιάνοντας συνεχώς το σώμα μου σε σημεία που δεν δικαιολογούσε η εξέταση, μου ζήτησε να σηκωθώ και να σκύψω. Στάθηκα αντικριστά του και πήγα να σκύψω εμπρός. Οχι μου είπε, όχι έτσι, θα γυρίσεις και θα σκύψεις μπροστά μου. Είχα πανικοβληθεί, το ένιωθα τελείως λάθος αλλά δεν ήξερα πως να αντιδράσω, το όχι είχε κολλήσει σαν λυγμός στο λαιμό μου και δεν κατάφερε να βγει. Εκανα αυτό που μου ζήτησε και ο σιχαμένος στάθηκε ακριβώς πίσω μου και χούφτωσε με πρόφαση την εξέταση μηρούς και γλουτούς».
Δείτε την ανάρτησή της:
H αποκάλυψη της σεξουαλικής κακοποίησης της Ολυμπιονίκη μας Σοφία Μπεκατώρου έσκασε σαν βόμβα λες και τα εγκλήματα αυτής της κατηγορίας είναι κάτι σπάνιο για την «πολιτισμένη» κοινωνία μας και όλοι δήλωσαν σοκαρισμένοι που ο Ελληνικός πρωταθλητισμός δεν είναι αγνός και δεν στελεχώνεται από ενάρετους ανθρώπους…
Μετά το σοκ η βροχή του εύκολου σχολιασμού και η ευκαιρία των πολλών να κρίνουν πίσω από τα πληκτρολόγιά τους και αρκετών κομπλεξικών να νιώσουν ανώτεροι κατηγορώντας το θύμα είτε ευθέως είτε με υπονοούμενα για τον χρόνο που διάλεξε να δημοσιοποιήσει την ιστορία της.
Στην ανάγνωση της ιστορίας της έμεινα για ώρες σιωπηλή. Σκέφτηκα πόσα έχει πετύχει αυτή η γυναικάρα με το εθνόσημο στο στήθος της και στα πανιά της και προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση της. Σκέφτηκα πως θα αισθανόμουν, τι θα σκεφτόμουν, τι θα έκανα. Τι θα επέλεγα να κάνω και πως θα το έπνιγα μέσα μου.. Σίγουρα δεν μπορείς να το νιώσεις σκέφτηκα αν δεν το έχεις ζήσει.
Η περίπτωση Μπίκοφ
Την επόμενη ημέρα ήρθε η ανάρτηση της φίλης Μάνιας Μπίκοφ για τον γιατρό της εθνικής υδατοσφαίρισης που υποχρέωνε τις αθλήτριες να κατεβάζουν το μαγιό τους, να ταράξει τα δικά μου νερά με μια αλυσιδωτή αντίδραση που με πήγε πολλά χρόνια πίσω, σαν μια πτώση μια τσουλήθρα που δεν μπόρεσα να σταματήσω πριν προσγειωθώ σε ένα ιατρείο της Θεσσσαλονίκης, σχεδον 27 χρόνια πριν. 
Στη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας είχα μόνο άνδρες προπονητές και συνοδούς στις αποστολές και ήταν όλοι τους άψογοι, δεν είχα ποτέ παράπονο.
«Ο γιατρός, μου ζήτησε να μείνω με το εσώρουχο»
Λίγο πριν τα 19 μου, στην επανεκκίνηση εντατικών προπονήσεων μετά από ολιγόμηνη παύση για τις πανελλαδικές εξετάσεις σε μια στιγμή ανωριμότητας στο γυμναστήριο του Τζίμη Σαμαρά, χωρίς καλό ζέσταμα δέχτηκα μια πρόκληση για μια άσκηση που κατέληξε σε άσχημη θλάση του δικεφάλου του δεξιού ποδιού. Κάλεσα αμέσως τον αθλίατρο που με παρακολουθούσε αλλά λόγω φόρτου θα με έβλεπε το επόμενο απόγευμα αργά. Ο φόβος μου πως κάτι κακό έχει γίνει με οδήγησε να κλείσω ραντεβού και σε ορθοπεδικό του ασφαλιστικού φορέα κοντά στο σπίτι.. Ο γιατρός, μου ζήτησε αμέσως να μείνω με το εσώρουχο. Αφού έκανε σύντομες ερωτήσεις και με εξέτασε στο ειδικό κρεβάτι πιάνοντας συνεχώς το σώμα μου σε σημεία που δεν δικαιολογούσε η εξέταση, μου ζήτησε να σηκωθώ και να σκύψω. Στάθηκα αντικριστά του και πήγα να σκύψω εμπρός. Οχι μου είπε, όχι έτσι, θα γυρίσεις και θα σκύψεις μπροστά μου. Είχα πανικοβληθεί, το ένιωθα τελείως λάθος αλλά δεν ήξερα πως να αντιδράσω, το όχι είχε κολλήσει σαν λυγμός στο λαιμό μου και δεν κατάφερε να βγει. Εκανα αυτό που μου ζήτησε και ο σιχαμένος στάθηκε ακριβώς πίσω μου και χούφτωσε με πρόφαση την εξέταση μηρούς και γλουτούς, Με ένα εξίσου σιχαμένο χαμόγελο μου συνταγογράφησε λίγο μετά φάρμακα. Μόλις έκλεισα την πόρτα πίσω μου ξέσπασα σε κλάμα και έσκισα τη συνταγή σε χιλιάδες κομματάκια. Εκανα ώρα να γυρίσω στο σπίτι μέχρι να μη φαίνεται το κλάμα μου γιατι αν έλεγα τι έγινε ο πατέρας μου θα πήγαινε και θα τον πετούσε από το μπαλκόνι αφού πρώτα τον είχε κάνει τόπι στο ξύλο..
Το ίδιο βράδυ πήγα στο ιατρείο του αθλίατρου μου σαν φοβισμένο κουτάβι.. «Βγάζουμε παπουτσάκια και καλτσούλες και ανεβαίνουμε στο κρεβατάκι» μου είπε γλυκά. «Γιατρέ να βγάλω τη φόρμα;» «Όχι βέβαια» απάντησε ήρεμα, «δε χρειάζεται για την εξέταση». Η εξέταση περιλάμβανε εντολές κίνησης, εκτέλεση και ακόλουθη ερώτηση για το είδος και την ένταση του πόνου και το μόνο που άγγιξε ήταν ο αστράγαλος και η κνήμη μου για να διορθώσει κίνηση.. Με τις θεραπείες και την αγωγή σε λίγες ημέρες ήμουν πάλι σε θέση να κολυμπήσω αλλά το σκηνικό στον πρώτο γιατρό έκανα χρόνια να το ξεπεράσω και ο τρόπος που διάλεξα για να το διαχειριστώ ήταν να το διακωμωδήσω ώσπου τελικά το ξέχασα. Ημουν μικρή, φοβισμένη και εντελώς άβγαλτη.
Με αφορμή την εξιστόρησή σου Μάνια, που με αφορμή την εξιστόρηση της Σοφίας, το ξέθαψες από τη μνήμη σου, το ξέθαψα κι εγώ από τη δική μου.. Σαφώς και δεν εξισώνεται σε καμία περίπτωση με αυτή ενός βιασμού αλλά η παρενόχληση και η κακοποίηση ανεξάρτητα από την βαρύτητα του περιστατικού γεμίζουν με αισθήματα ντροπής το θύμα.
Πολύ φοβάμαι πως πολλές αθλήτριες έχουν ανάλογες ή πολύ πιο σοβαρές ιστορίες να διηγηθούν. Το λάθος δεν είναι ότι πνίξαμε τις ιστορίες μέσα μας. Το λάθος είναι ότι δεν είχαμε την αίσθηση ότι θα μας (υπο)στηρίξουν για να τις πούμε και φυσικά φοβόμασταν τον σχολιασμό και την κριτική από τους «δικαστές» γι’ αυτό δεν είχαμε το θάρρος. Η κάθε γυναίκα χρειάζεται τη στήριξη μας αν και όταν αποφασίσει να μιλήσει, όταν βρει το θάρρος μέσα της.
Κύμα συμπαράστασης
Η αποκάλυψη της Μπεκατώρου αλλά και η άθλια ανακοίνωση της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, έχει προκαλέσει κύμα αντιδράσεων, θετικών και αρνητικών.
Στον απόηχο των επικρίσεων για τη στάση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, που ζήτησε από τη Σοφία Μπεκατώρου «να γίνει πιο συγκεκριμένη» στις καταγγελίες της, ο πρόεδρος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πειραιώς και μέλος του ΔΣ της ΕΙΟ Γιάννης Παπαδημητρίου υπέβαλε την παραίτησή του, λέγοντας πως θέλει να «υπερασπιστεί το κύρος του θεσμού της Ομοσπονδίας και την ιστορία του αθλήματος», ζητώντας από τη Δικαιοσύνη να επισπεύσει τις διαδικασίες «ώστε να διαλευκανθεί σε βάθος η καταγγελία που θίγει την τιμή και την υπόληψη όσων εργάζονται για την πρόοδο και την ανάπτυξη του αθλήματος».
Ο Κ. Μητσοτάκης και η Μαρέβα
Η τόλμη της της Σοφίας Μπεκατώρου να καταγγείλει τη σεξουαλική βία που υπέστη αφυπνίζει συνειδήσεις τονίζει σε ανάρτησή του στα social media ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος όπως αναφέρει είχε συνομιλία με την ίδια για την οδυνηρή της εμπειρία.
Τη στήριξή της στην Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου, με αφορμή την αποκάλυψη που έκανε για την απόπειρα βιασμού σε βάρος της, εξέφρασε η Μαρέβα Μητσοτάκη.
«Η αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου καταδεικνύει ότι το συγκλονιστικό γεγονός της κακοποίησης είναι μια πληγή που δεν κλείνει με τον χρόνο και οπωσδήποτε δεν απαλύνεται όταν τα στόματα παραμένουν κλειστά. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μια μορφή βίας κατά των γυναικών και η πιο ακραία αλλά και επίμονη μορφή έμφυλης διάκρισης», αναφέρει στη δήλωσή της σχετικά με την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη.
Ολα ξεκίνησαν από την Σοφία Μπεκατώρου
Η Σοφία Μπεκατώρου συγκίνησε το Πανελλήνιο όταν έκανε την ανατριχιαστική περιγραφή της περιπέτειάς της:
«Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα, κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δεν σταμάτησε ό,τι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη, έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου. Γύρισα στο δωμάτιό μου, όπου η συναθλήτριά μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματά μου. Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ό,τι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου, γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας, που συμπεριλάμβανε και την ανδρική, βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσαν να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά. 
Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα. Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό. Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χώρων.Αυτός ο μισάνθρωπος, που δεν είχε όρια, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, τη συναισθηματική μου ευφορία και την προσήλωση στον στόχο μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε μεγάλη συνοχή και δύναμη, τη θεσμική του θέση, ώστε να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του ένστικτο», ανέφερε, μεταξύ άλλων η Σοφία Μπεκατώρου στη διαδικτυακή Ημερίδα, με θέμα «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην Ανέχεσαι», που διοργάνωσε το υφυπουργείο Αθλητισμού.
