Την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου, ο Τζο Μπάιντεν θα ορκιστεί ως ο 46ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Τίποτα όμως δεν θα είναι σαν τις άλλες φορές. Οι κάτοικοι της Ουάσινγκτο, κλήθηκαν να παραμείνουν στα σπίτια τους και να παρακολουθήσουν την τελετή ορκωμοσίας από τους τηλεοπτικούς δέκτες τους, για τον φόβο του κορονοϊού θες, για τον φόβο των φανατικών οπαδών του Τραμπ; Όπως και να ‘χει ο Μπάιντεν και η Κάμαλα Χάρις θα ορκιστούν μονάχοι…
Κατά συνθήκη, οι νέοι πρόεδροι των ΗΠΑ υψώνουν το δεξί τους χέρι και τοποθετούν το αριστερό σε μια Βίβλο ενώ δίνουν τον όρκο για τη θητεία τους. Το 1789, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον (George Washington) ορκίστηκε σε μια Αγία Γραφή που είχε δανειστεί από τη μεγαλύτερη Μασονική Στοά της Νέας Υόρκης (St. John’s Lodge), και στη συνέχεια φίλησε τη Βίβλο. Ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ (Dwight D. Eisenhower) είπε μια προσευχή στο τέλος, αντί να φιλήσει τη Βίβλο το 1953. Ο Θεόδωρος Ρούσβελτ (Theodore Roosevelt) δεν χρησιμοποίησε Βίβλο όταν ορκίστηκε το 1901 και ο Τζον Άνταμς (John Quincy Adams) ορκίστηκε σε νομικό βιβλίο, με την δικαιολογία ότι ορκίζεται στο σύνταγμα. Ο Λίντον Τζόνσον (Lyndon B. Johnson) ορκίστηκε σε ένα Ρωμαιοκαθολικό προσευχητάριο στο προεδρικό αεροσκάφος, ενώ οι Χάρι Τρούμαν, ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο Τζωρτζ Μπους, ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Ντόναλντ Τραμπ ορκίστηκαν σε δύο Βίβλους. Να θυμηθούμε όμως ορκωμοσίες άλλων εποχών, που άλλαξαν την Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
30 Απριλίου 1789: Τζώρτζ Ουάσινγκντον
Ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον (George Washington) ήταν ο ήρωας της Αμερικανικής Επανάστασης και ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Ουάσινγκντον έπρεπε να αναλάβει τα καθήκοντά του στις 4 Μαρτίου, αλλά ο βαρύς χειμώνας εκείνης της χρονιάς εμπόδισε πολλούς από τους εκπροσώπους και τους γερουσιαστές να ταξιδέψουν στη Νέα Υόρκη, την προσωρινή πρωτεύουσα της νεοσυσταθείσας Δημοκρατίας, για να παραστούν στην ορκωμοσία. Η μετακίνησή τους έγινε δυνατή μόνο στις αρχές του Απριλίου, όταν η άνοιξη χάιδεψε τη γη. Στις 30 Απριλίου, από το μπαλκόνι της Ομοσπονδιακής Αίθουσας όπου συνεδρίασε το Κογκρέσο, ο Ουάσινγκτον έδωσε τον όρκο που ισχύει από τότε: «Ορκίζομαι να διατηρήσω, να προστατέψω και να υπερασπιστώ το Σύνταγμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Θεός να με βοηθήσει (So help me God)»…
4 Μαρτίου 1801: Τόμας Τζέφερσον
Για την εκλογή του Κονγκρέσου χρειάστηκαν 36 ψήφοι. Ο Τόμας Τζέφερσον (Thomas Jefferson), ο τρίτος Πρόεδρος των ΗΠΑ, προτιμήθηκε από τον Ααρών Μπουρ (Aaron Burr). Ο Τζέφερσον περίμενε όλη την ώρα σε μια πανσιόν ακριβώς απέναντι από το Καπιτώλιο. Ήταν τα εγκαίνια της Ουάσινγκτον ως νέα πρωτεύουσα και το κτήριο του Καπιτωλίου βρισκόταν ακόμη υπό κατασκευή. Η ορκωμοσία έγινε το μεσημέρι υπό τους ήχους μπάντας πεζοναυτών. Ήταν επίσης η πρώτη τελετή ορκωμοσίας στην οποία ο απερχόμενος πρόεδρος δεν έδωσε το «παρών»: Ο Τζον Άνταμς, που ηττήθηκε από τον Τζέφερσον είχε κόψει και την «καλημέρα» στον πρώην φίλο του και είχε αποχωρήσει… νύχτα από τον Λευκό Οίκο.
4 Μαρτίου 1829: Άντριου Τζάκσον
Ο Άντριου Τζάκσον (Andrew Jackson), ο έβδομος πρόεδρος και ιδρυτής του Δημοκρατικού Κόμματος, εισήγαγε την παράδοση (σεβαστή μέχρι το 1977) να ορκίζεται στην κορυφή της μεγάλης σκάλας στην ανατολική πρόσοψη του Καπιτωλίου. Ο Τζάκσον ήταν ο πρώτος λαϊκιστής πρόεδρος και ήθελε να «ανοίξει» την τελετή στους πολίτες. Ο νέος πρόεδρος πάτησε στα ακριβά χαλιά του Καπιτωλίου με τις λασπωμένες μπότες του με τα σπιρούνια και ξοπίσω του ακολούθησαν χιλιάδες! Ο κόσμος έφτασε κατά κύματα και 20.000 πολίτες, περισσότεροι από τον τότε πληθυσμό της Ουάσιγκτον, εισέβαλαν – κυριολεκτικά – στον Λευκό Οίκο, όπου γιόρτασαν με μπίρες και αλλά ποτά και μεθυσμένοι προέβησαν σε έκτροπα: έριξαν στα χαλιά ποτά, έσπασαν καρέκλες και άλλα έπιπλα, θρυμμάτισαν πορσελάνινα αντικείμενα και προκάλεσαν ζημιές χιλιάδων δολαρίων. Ο νέος πρόεδρος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το κτήριο κακήν κακώς. Έπειτα από το ιστορικό πάρτι ο Τζάκσον κέρδισε το ψευδώνυμο: «King Mob».
4 Μαρτίου 1861: Αβραάμ Λίνκολν
Ακόμα πιο σημαίνον γεγονός από την ορκωμοσία ήταν η διαδρομή του Αβραάμ Λίνκολν (Abraham Lincoln) με το τρένο προς την Ουάσιγκτον: Γλύτωσε από μια απόπειρα δολοφονίας στη Βαλτιμόρη και αναγκάστηκε να καταφύγει γρήγορα στην πρωτεύουσα. Ωστόσο, στην εναρκτήρια ομιλία του προσπάθησε για άλλη μια φορά να αποτρέψει τον επικείμενο εμφύλιο πόλεμο. Η έκκλησή του προς τους σκλάβους της Νότιας Αμερικής: «Δεν είμαστε εχθροί, αλλά φίλοι» και η πρόσκλησή του να ακούσει τους «καλύτερους αγγέλους της φύσης μας», δεν βοήθησαν. Ο Λίνκολν δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας όσον αφορά τη σθεναρή του βούληση για τη διατήρηση της Ένωσης: «Η απόσχιση δεν θα είναι ανεκτή». Τα υπόλοιπα τα έγραψε η Ιστορία.
4 Μαρτίου 1933: Φράνκλιν Ρούσβελτ
Ο Φράνκλιν Ν. Ρούσβελτ (Franklin D. Roosevelt), ο 32ος πρόεδρος, άνοιξε την 15λεπτη εναρκτήρια ομιλία του με τη φράση που θα άλλαζε την ιστορία των ΗΠΑ: «Το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο ίδιος ο φόβος». Παρόντες στην τελετή ορκωμοσίας ήταν περίπου 150.000 άνθρωποι, αλλά για πρώτη φορά εκατομμύρια Αμερικανοί κατάφεραν να παρακολουθήσουν την ομιλία ζωντανά από το ραδιόφωνο. Ήταν η αρχή μιας νέας φωτεινής ελπίδας μετά το σκοτάδι της Μεγάλης Ύφεσης. Η ιστορία για εκείνη την ημέρα καταγράφει ότι «ακόμη και ο ήλιος βγήκε από έναν ουρανό γεμάτο σύννεφα τη στιγμή κατά την οποία ο Ρούσβελτ ορκίστηκε». Το «New Deal», το μεγαλύτερο πρόγραμμα δημόσιας παρέμβασης σε μια οικονομία που είχε πληγεί από την κρίση, άρχισε τότε.
20 Ιανουαρίου 1961: Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι
Ο πρώτος Καθολικός πρόεδρος, ο πρώτος που χρησιμοποίησε το τηλεοπτικό μέσο, ο πρώτος που περιβάλλεται από διανοούμενους, καλλιτέχνες, αλλά και μερικούς γκάνγκστερ, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι (John F. Kennedy) ήταν επίσης ο πρώτος πρόεδρος που επικοινωνούσε με Αμερικανούς μέσω ενός πολιτικού αφηγήματος: Από τα Νέα Σύνορα έως τον μύθο του Camelot , καθώς «έδωσε τα φώτα σε μια νέα γενιά Αμερικανών». Όλα στην εναρκτήρια ομιλία του τροφοδότησαν τη «μαγεία μιας νέας αρχής» για την οποία ο Herman Hesse έχει γράψει ύμνους. Η πιο διάσημη φράση του: «Μην αναρωτιέστε τι μπορεί να κάνει η χώρα σας για εσάς, αλλά τι μπορείτε να κάνετε εσείς για τη χώρα σας», παρέμεινε για πάντα στο «χρυσό βιβλίο» της δημόσιας ρητορικής.
22 Νοεμβρίου 1963: Λίντον Τζόνσον
Ήταν η πρώτη ορκωμοσία εντός αεροπλάνου αυτή του Λίντον Τζόνσον (Lyndon B. Johnson) και πιθανότατα θα παραμείνει και η μοναδική. Αυτό συνέβη λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, στο διάδρομο του αεροδρομίου του Ντάλας, στο προεδρικό αεροσκάφος (Air Force One) που είχε ήδη αρχίσει να ζεσταίνει τους κινητήρες για να απογειωθεί για την Ουάσιγκτον. Ήταν ο Ρόμπερτ Κένεντι, Γενικός Εισαγγελέας και αδελφός του Τζον, εκείνος ο οποίος προκάλεσε την τελετή ορκωμοσίας μόλις οι γιατροί επιβεβαίωναν το θάνατό του αδελφού του. Η ιστορική φωτογραφία απαθανατίζει τον Τζόνσον, τη σύζυγό του στα δεξιά, και τη Τζάκι (Jacqueline Kennedy), τη χήρα του δολοφονημένου προέδρου, στα αριστερά, που φορούσε ακόμα το ροζ ταγιέρ Chanel που βάφτηκε με το αίμα του συζύγου της.
20 Ιανουαρίου 1981: Ρόναλντ Ρέιγκαν
Ο 40ος Πρόεδρος, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν (Ronald Reagan) , ήταν ο πρώτος που ορκίστηκε στη δυτική πλευρά του Καπιτωλίου, εκείνη που βλέπει προς το εμπορικό κέντρο και στην πράσινη λωρίδα που εκτείνεται από το Μνημείο του Λίνκολ. «Στην παρούσα κρίση, η κυβέρνηση δεν είναι η λύση στα προβλήματά μας, η κυβέρνηση είναι το πρόβλημα», ήταν η πιο διάσημη φράση της εναρκτήριας ομιλίας του, πριν αρχίσει τη θητεία του που σημαδεύτηκε από μια μακρά φιλελεύθερη περίοδο, κάτω από τη σημαία φορολογικών περικοπών και περικοπών δαπανών. Ήταν επίσης η αρχή της τελικής μονομαχίας με το κομμουνιστικό στρατόπεδο, το οποίο ο Ρέιγκαν αναγκάστηκε να ασχοληθεί με ένα τεράστιο πρόγραμμα εξοπλισμού και μια νέα δυναμική εξωτερική πολιτική μετά τις πληγές που είχε ανοίξει ο πόλεμος του Βιετνάμ.
20 Ιανουαρίου 2009: Μπαράκ Ομπάμα
Ο Μπαράκ Ομπάμα (Barack Obama), ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος και ορκίστηκε μπροστά από το μεγαλύτερο πλήθος που συγκεντρώθηκε ποτέ σε τελετή ορκωμοσίας: σχεδόν 2 εκατομμύρια άνθρωποι αψήφησαν το κρύο, αλλά ζεστάθηκαν από την ιστορικότητα της ημέρας, τον ήλιο και τον γαλάζιο ουρανό. Στο κλιμακοστάσιο, που είχε ανεγερθεί κάποτε από μαύρους σκλάβους, ο Ομπάμα ζήτησε μια νέα εποχή ενότητας και διαλόγου στην αμερικανική πολιτική και κοινωνία και υποσχέθηκε να βγάλει τη χώρα από τη χειρότερη οικονομική κρίση, μετά τη Μεγάλη Ύφεση. Η τελευταία υπόσχεση τηρήθηκε, με τη μεγαλύτερη φάση ανάπτυξης στην ιστορία των ΗΠΑ, αλλά ο διάλογος και η ενότητα, αυτά τα ανέλαβε αργότερα ο Τραμπ!
