Η άσκηση αποτελεί μια από τις πρωταρχικές και τυπικές στρατηγικές διαχείρισης που προτείνονται σε διαβητικούς ασθενείς.
Μαζί με την διατροφή και την αλλαγή του τρόπου ζωής, η άσκηση είναι αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας και της πρόληψης του διαβήτη, της παχυσαρκίας και των καρδιαγγειακών παθήσεων.
Ερευνητικά και πρακτικά έχει αποδειχθεί ότι η άσκηση (αερόβια, με βάρη, ή συνδυασμός και των δυο) συμβάλλει θετικά. Προάγει την ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, κρατώντας την σε σταθερά και εντός φυσιολογικών ορίων επίπεδα.
Οφέλη από την άσκηση
- Συμβάλλει στο να βελτιωθεί η δράση της ινσουλίνης
- Στον έλεγχο του σωματικού βάρους αφού βοηθάει στων μείωση του σωματικού λίπους
- Βελτιώνει την μυϊκή αντοχή, την οστική πυκνότητα και την αντοχή των οστών
- Συμβάλλει στην μείωση των παραγόντων που οδηγούν σε καρδιαγγειακά νοσήματα
Τα οφέλη της άσκησης διαρκούν όσο το άτομο ασκείται
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι ο διαβήτης συνδέεται με πολυάριθμες επιπλοκές στην υγεία.
Μεταξύ αυτών είναι και η μείωση της της μυϊκής δύναμης και της ικανότητας για άσκηση.
Ερευνητικά αποτελέσματα δείχνουν ότι η μείωση της μυϊκής δύναμης αυξάνει την μείωση και άλλων φυσιολογικών λειτουργιών. Επίσης, η μείωση της ικανότητας για άσκηση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Ερευνητές απέδειξαν ότι αν μυϊκή δύναμη ασθενών με διαβήτη βελτιωθεί, βελτιώνεται η ικανότητα τους για άσκηση.
Κατά αυτόν τον τρόπο παρεμποδίζεται η απώλεια φυσικών λειτουργιών, ενώ μειώνεται και πιθανότητα συ νοσηρότητας και θνησιμότητας αυτών των ασθενών.
Τα περισσότερα ερευνητικά πρωτόκολλα που μελετούν την επίπτωση της μυϊκής ενδυνάμωσης στην εμφάνιση ή θεραπεία του διαβήτη περιλαμβάνουν τόσο ασκήσεις αντίστασης (ενδυνάμωσης) όσο και αερόβιου τύπου (περπάτημα ή τρέξιμο).
Από τα αποτελέσματα των ερευνών φάνηκε ότι η μετρίου έντασης προπόνηση με βάρη και η αύξηση της συνολικής μυϊκής μάζας μειώνει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2.
Για τα άτομα που έχουν ήδη διαγνωσθεί, η τακτική άσκηση δύναμης και η αύξηση της μυϊκής μάζας συμβάλλει στην:
- Καταπολέμηση της αντίστασης στην ινσουλίνη
- Μείωση του σωματικού λίπους και των υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα
Περισσότερο όμως τα άτομα ωφελούνται όταν στο προπονητικό τους πρόγραμμα περιλαμβάνονται τόσο ασκήσεις με αντιστάσεις όσο και αερόβιες ασκήσεις.
Συστάσεις για την πρόληψη και θεραπεία του διαβήτη
- Συστηματική φυσική δραστηριότητα τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, η οποία θα περιλαμβάνει αερόβιες και αναερόβιες ασκήσεις
- Η αερόβια άσκηση σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής και συνολικής θνησιμότητας για άτομα με διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2. Η άσκηση αυτού του είδους μειώνει την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (ΗA1), τα τριγλυκερίδια, την αρτηριακή πίεση και την αντίσταση στην ινσουλίνη σε ασθενείς με τύπου 2 Διαβήτη. Η προπόνηση σε υψηλή ένταση βοηθά στην ενίσχυση της ικανότητας των μυών να χρησιμοποιούν οξυγόνο και βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και τον γλυκαιμικό έλεγχο
- Η προπόνηση με αντιστάσεις έχει πιο μόνιμο αποτέλεσμα γιατί δημιουργούνται νέες μυϊκές ίνες. Επίσης, συμβάλλει στην αποτροπή της πιθανότητας να μειωθεί η μυϊκή μάζα, γεγονός που επιτρέπει στο άτομο να διαχειριστεί την αντίσταση στην ινσουλίνη
Αναπόσπαστο μέρος του προγράμματος θα πρέπει να αποτελούν η ισορροπημένη διατροφή, η μείωση του καπνίσματος και η μειωμένη κατανάλωση αλκοόλ.
Επιπλέον, όλα τα ερευνητικά δεδομένα συγκλίνουν ότι τα προγράμματα άσκησης και διατροφής πρέπει να εξατομικεύονται και να προσαρμόζονται για κάθε άτομο ξεχωριστά.
Για να επιτευχθούν οι στόχοι κάθε ατόμου λοιπόν καλό θα είναι να απευθύνονται οι ασθενείς σε εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθούν εξατομικευμένες οδηγίες διατροφής και άσκησης.
Όμως, αυτό που πρέπει τελικά να θυμόμαστε είναι το γεγονός ότι όσες περισσότερες θετικές αλλαγές κάνουμε στον τρόπο ζωής και σκέψης μας, τόσο περισσότερο διατηρούμε και βελτιώνουμε την υγεία μας.
