Ο Σεκενένρε Τάο Β’, με το υποκοριστικό “ο Γενναίος”, βασίλεψε στην Αίγυπτο σχεδόν 1.600 χρόνια πριν από την εποχή μας, κατά τη διάρκεια της 17ης δυναστείας (-1625 έως -1549). Ηγήθηκε των αιγυπτιακών στρατευμάτων κατά των ασιατικής καταγωγής εισβολέων Υξώς (Hyksôs), των πρώτων ξένων που κατέκτησαν το Δέλτα του Νείλου.
Βασιζόμενη κυρίως σε τρισδιάστατες εικόνες, η μελέτη που διεξήχθη από τον αρχαιολόγο Ζάχι Χαουάς και την καθηγήτρια Ακτινολογίας του Πανεπιστημίου του Καΐρου Σάχαρ Σαλίμ, υποδηλώνει ότι ο φαραώ σκοτώθηκε από τους αντιπάλους του κατά τη διάρκεια μιας “τελετής εκτέλεσης”, αφότου πιάστηκε αιχμάλωτος στο πεδίο της μάχης, σύμφωνα με ανακοίνωση του αιγυπτιακού υπουργείου Αρχαιοτήτων.
Η ανάλυση των όπλων (τσεκούρι, δόρυ και μαχαίρια) που ανήκαν στους Υξώς έδειξε τη “συμβατότητά τους με τα τραύματα” της μούμιας και των νέων εκδορών, μέχρι τότε κρυμμένων από το έργο των ταριχευτών, που αποκαλύφθηκαν, συνέχισε.
Χάρη στην προσεκτική μελέτη του σκελετού του, οι Αιγύπτιοι επιστήμονες εκτίμησαν ότι ο φαραώ “ήταν 40 ετών όταν πέθανε”.
Εδώ και δεκαετίες, οι ερευνητές προσπάθησαν να καθορίσουν τις συνθήκες θανάτου αυτού του βασιλιά, του οποίου η μούμια — ανακαλύφθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα και φυλασσόταν στο Κάιρο — φέρει ορατά σημάδια των τραυμάτων στο πρόσωπο, ενώ χρησιμοποιήθηκε από τη δεκαετία του 1960 η ιατρική απεικόνιση στα οστά του.
Σύμφωνα με διάφορες θεωρίες, ο φαραώ σκοτώθηκε από τον ίδιο τον βασιλιά των Υξώς ή δολοφονήθηκε στον ύπνο του από συνωμότες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η κακή κατάσταση στην οποία βρισκόταν η μούμια του μπορεί να δείχνει ότι ο φαραώ ταριχεύτηκε βιαστικά, μακριά από το βασιλικό εργαστήριο μουμιοποίησης.