Κάποιες φορές η γαλήνια ηρεμία ενός ανθρώπου σε συνδυασμό με τον υπέροχο πνευματικό του πλούτου αναδεικνύουν την σπάνια, πολύ σπάνια προσωπικότητα του.
Μία τέτοια προσωπικότητα ήταν ο Γεράσιμος Σταματάτος. Όταν μιλούσε ο Γεράσιμος όλοι σιωπούσαν για να τον ακούσουν, κυρίως όμως για να μάθουν. Ακόμη και αυτοί που έπρεπε να τους εξηγήσεις πολλές φορές τι ακριβώς ήθελε να πει. Βλέπεις… ο Γεράσιμος στην πραγματικότητα δεν συζητούσε, θα μπορούσα να πω ότι δίδασκε.
Η μοναδική εκφορά του λόγου του και η σπάνια γλώσσα που χρησιμοποιούσε, εμπλουτισμένη με αυτούσια ευαγγελικά και φιλοσοφικά αποσπάσματα, σε έκαναν να τον θαυμάζεις και να τον χαίρεσαι γιατί στο πρόσωπό του έβλεπες έναν ιδανικό εκπρόσωπο του αξεπέραστου κεφαλλονίτικου πνεύματος και κουλτούρας. Ο Γεράσιμος αποδήμησε εις Κύριον σε ηλικία 101 χρόνων. Η Κεφαλονιά μας έγινε φτωχότερή. Ο Γεράσιμος όμως άφησε πίσω μία πλούσια παρακαταθήκη. Γεράσιμε, σε ευχαριστώ για όλα όσα μας έμαθες, για όλα όσα προσέφερες στο νησί μας και πάνω από όλα σε ευχαριστώ για την φιλία σου με την οποία τίμησες εμένα και την Αννέτα.
Καλό ταξίδι Γεράσιμε.
