Κτήρια «ντυμένα» στα γαλανόλευκα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Συνεχείς αναφορές στη χώρα μας. Το… google doodle αφιερωμένο στο 1821. Και στο τέλος, σαν «επιστέγασμα», η εντυπωσιακή παρέλαση μπροστά στο σύνταγμα το πρωί της 25ης Μαρτίου, με υψηλούς προσκεκλημένους να ξεχωρίζουν.
Την Πέμπτη 25/3 συμπληρώθηκαν και επισήμως 200 χρόνια από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, με το ίδιο το γεγονός της επετείου να κάνει παγκόσμιο… θόρυβο.
Η επιτροπή που ανέλαβε τους εορτασμούς απηύθυνε πρόσκληση σε πρόσωπα που προέρχονταν από τις τρεις χώρες που έπαιξαν σημαίνονται ρόλο στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, δηλαδή), ενώ υπήρξε και ένα κλείσιμο ματιού προς την πλευρά της Αμερικής.
«Ορθώς», θα πει κανείς. Όμως, υπήρξε ένα ζήτημα το οποίο ανέκυψε και άρχισε να σχολιάζεται αρνητικά, με αρκετούς να τονίζουν πως τους έκανε αλγεινή εντύπωση ότι δεν τιμήθηκε αυτό το κομμάτι της ιστορίας: γιατί δεν υπήρξε κάποιος υψηλός προσκεκλημένος από την Αϊτή;
Η Αϊτή, για όσους δεν γνωρίζουν, ήταν η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε τον Αγώνα του 1821 και, παράλληλα, το δικαίωμα των Ελλήνων στην αυτοδιάθεση, ύστερα από επιστολή του Αδαμάντιου Κοραή προς τον πρόεδρο του «Χαϊτίου» Ιωάννη- Πέτρο Βογέρ (Ζαν-Πιερ Μπουαγιέ).
Το μικρό κρατίδιο της Καραϊβικής είχε στείλει τότε, εν μέσω του Αγώνα, σαράντα πέντε τόνους καφέ προς πώληση, για να αγοραστούν καριοφίλια και άλλα πολεμοφόδια. Πέραν τούτου, το ακόμα πιο συγκινητικό και άξιο παρατεταμένων υποκλίσεων είναι το γεγονός πως ξεκίνησαν να έρθουν εκατό Αϊτινοί εθελοντές στην Ελλάδα για να βοηθήσουν στον πόλεμο. Δυστυχώς, και οι 100 πέθαναν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Επομένως, εδώ γεννάται το εύκολο ερώτημα: για ποιο λόγο η Ελλάδα «επέλεξε» να μην έχει ως τιμώμενη χώρα εκείνη που πρώτη από κάθε άλλη στάθηκε στο πλευρό της; Γιατί να γυρίσει έτσι… απροκάλυπτα την πλάτη της στην Αϊτή, ένα κράτος που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας εδώ και πάρα μα πάρα πολλά χρόνια;
Η απάντηση είναι απλή και επαρκής: ο πρόεδρος της χώρας, Ζοβενέλ Μοΐζ φλερτάρει απροκάλυπτα με τη δικτατορία. Μπορεί, τύποις, ως πολίτευμα της χώρας να ορίζεται η ημιπροεδρική δημοκρατία, ωστόσο είναι κοινό μυστικό πως ο Μοΐζ παλεύει- αν δεν τα ‘χει καταφέρει ήδη- να εγκαθιδρύσει τη δική του τυραννία.
Μάλιστα, προ 20 περίπου ημερών, χιλιάδες κάτοικοι της Αϊτής διαδήλωσαν στο Πορτ-ο-Πρενς και σε άλλες πόλεις για να καταγγείλουν την έξαρση των απαγωγών που διαπράττονται από συμμορίες αλλά και εναντίον της απροκάλυπτης προσπάθειας του προέδρου να «επιβάλει μία νέα δικτατορία».
Tens of thousands are currently in the streets right now marching against dictatorship in #Haiti. Civil society & opposition groups renewed their call for Jovenel Moïse to step down. Protestors are angry at the international community who maintain support for Moïse. pic.twitter.com/PBokckdPNT
— ED (@EtantDupain) February 28, 2021
Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ η πενταετής θητεία του προέδρου ολοκληρωνόταν τον Φλεβάρη που μας πέρασε, «χάρη» σε μια ψηφοφορία που ακυρώθηκε λόγω νοθείας ο Μοΐζ επανεξελέγη έναν χρόνο αργότερα και τώρα δηλώνει πως θα παραμείνει στο θώκο του και θα εκτελεί τα (παράνομα) καθήκοντα του έως και τον Φεβρουάριο του 2022.
Επομένως, δεδομένου της αδιαπραγμάτευτης αρχής πως ουδεμία χώρα πρέπει να συνδιαλέγεται με δικτάτορες, η Ελλάδα αποφάσισε (σωστά) να μην καλέσει κάποιον εκπρόσωπο από την Αϊτή, έστω κι αν ιστορικά αυτό μοιάζει με λάθος.
Μοιάζει, όμως.
Δεν είναι…
