Οι τουρίστες της Ισπανίας θα μπορούν σύντομα να επιλέγουν ξενοδοχείο όχι απλώς βάσει του εάν έχει θέα ή πισίνα αλλά και εάν το προσωπικό εργάζεται σε καλές συνθήκες.
Έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες να πείσει πλατφόρμες όπως η Booking.com και η TripAdvisor να περιλαμβάνουν κριτήρια εργασιακών συνθηκών στην αξιολόγηση των ξενοδοχείων, ο ισπανικός οργανισμός, που έχουν δημιουργήσει οι καμαριέρες, Las Kellys αποφάσισε να συστήσει τη δική του πλατφόρμα κρατήσεων.
Την περασμένη εβδομάδα η καμπάνια συγκέντρωσης χρημάτων που λάνσαρε για αυτό το σκοπό, ξεπέρασε το ελάχιστο όριο των 60.000 ευρώ που απαιτούνταν για να στηθεί η ιστοσελίδα και η αντίστοιχη εφαρμογή για κινητά, και πλέον οδεύει στη συγκέντρωση του μέγιστου στόχου των 90.000 ευρώ.
Θέλουμε να μπούμε σε μια νέα εποχή του τουρισμού όπου οι εργασιακές συνθήκες των ανθρώπων και ο ανθρώπινος παράγοντας θα βρίσκονται επάνω από το οικονομικό συμφέρον, δήλωσε η εκπρόσωπος του οργανισμού, Vania Arana.
Τα ξενοδοχεία που πληρούν τα κριτήρια του οργανισμού πρέπει να συμμορφώνονται με τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις στην εργασία και τις συνθήκες εργασίας, με τις ρυθμίσεις υγείας και ασφάλειας, να έχουν ισότιμο καθεστώς μισθοδοσίας, να απασχολούν ευάλωτα άτομα αλλά και τις εργαζόμενες στην καθαριότητα των δωματίων με καθεστώς in-house.
Ο οργανισμός Las Kellys ξεκίνησε το 2014 ως μια ομάδα στο WhatsApp και το 2016 τα μέλη της δημιούργησαν στη Βαρκελώνη μια ένωση η οποία, έπειτα από απογοήτευση για την αδιαφορία του σωματείου που εκπροσωπεί τα συμφέροντά της, μετεξελίχθηκε σε εμπορικό σωματείο, το Sindicato Las Kellys Cataluña.
Επιμέρους ομάδες εκπροσωπούν τον οργανισμό σε μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, αλλά και στις Βαλεαρίδες και στα Κανάρια.
Ο οργανισμός συστάθηκε σε απάντηση της όλο και αυξανόμενης τάσης των ξενοδοχείων, ιδιαίτερα των μεγάλων αλυσίδων, να έχουν ενοικιαζόμενους από εταιρείες. Ένα από τα παράπονα του Las Kellys είναι ότι αυτές οι εταιρείες τους απασχολούν ως καθαρίστριες, οι οποίες σύμφωνα με τις εθνικές συμβάσεις αμοιβής πληρώνονται λιγότερο από τις καμαριέρες.
Μέχρι πρόσφατα, τα ξενοδοχεία απασχολούσαν τις καμαριέρες τους ως υπαλλήλους και ως εκ τούτου προστατεύονταν από μια συμφωνία που τους εγγυάται μηνιαίο μισθό 1.200 € (1.025 £) για 40ωρη εργασία την εβδομάδα, καθώς και παροχές ασθένειας και μητρότητας.
Ενώ ορισμένες εξωτερικές συμβάσεις μπορεί να φαίνεται ότι προσφέρουν την ίδια αμοιβή και τους ίδιους όρους, υπάρχει ένα πλεονέκτημα: καθορίζουν επίσης πόσα δωμάτια πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί κατά τη διάρκεια μιας βάρδιας έξι ωρών, κατά μέσο όρο μεταξύ 25 και 30, κάτι που δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό.
Ως αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι εργάζονται απλήρωτες υπερωρίες για να καλύψουν το ποσό τους, μειώνοντας την ωριαία αμοιβή τους στα 3 € ή 4 €, κάτω από τον κατώτατο μισθό. Εάν δεν εκπληρώσουν το όριο τους, απολύονται.
Η πανδημία, που ανάγκασε τα ξενοδοχεία να κλείσουν, έφερε απόλυτη ανακούφιση στις γυναίκες αυτές που εργάζονταν με επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Σε πολλές περιπτώσεις οι εταιρείες που χειρίζονται την εξωτερική ανάθεση εργασίας δεν μπήκαν στον κόπο να εφαρμόσουν το πρόγραμμα άδειας και απλώς έκλεισαν την επιχείρηση, δήλωσε η κ. Arana.
«Περίπου 16.000 συνάδελφοι που είχαν συμβόλαια για να εργαστούν τους καλοκαιρινούς μήνες έμειναν στον αέρα και δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν τίποτα», είπε.
Οι γυναίκες αναγκάστηκαν να επιβιώσουν με τράπεζες τροφίμων και φιλανθρωπίες από κοινοτικές ομάδες και την εκκλησία. Η κυβέρνηση προσέφερε μόνο μια εφάπαξ πληρωμή 1.000 ευρώ, και αυτό μόνο εάν ο μισθός τους ήταν κάτω από 400 ευρώ το μήνα.
Τώρα που τα ξενοδοχεία άνοιξαν και πάλι, η κατάσταση είναι χειρότερη. Μια γυναίκα ήρθε σε εμάς επειδή μια εταιρεία που “νοικιάζει” εργαζόμενους, την πλήρωνε με 39 € για περισσότερες από οκτώ ώρες την ημέρα. Τους απάντησε ότι θα έκανε αναφορά στον Kellys και μόλις εστάλη επιστολή την απέλυσαν, δήλωσε η κ. Arana.
