Κίνηση “Πληττόμενων” Κατοίκων από τους Δασικούς Χάρτες
Νομού Κεφαλληνίας και η Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων Κεφαλληνίας και Ιθάκης
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ η ΟΧΙ ; ο Χαρακτηρισμός των εκτάσεων ως Δασικές(Δημόσιες) στην Κεφαλλονιά και Ιθάκη και η δήλωση τους στο κτηματολόγιο σαν Ιδιοκτησία του Δασαρχείου Κεφαλλονιάς Αγνοώντας τους Νόμιμους Τίτλους Κυριότητας των Ιδιοκτήτων τους, μόνο με μια αεροφωτογραφία του 1945;
Παράνομο με Βάση του ΙΟΝΙΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ που βρισκόταν σε Ισχύ μέχρι τις 26 Φεβρουάριου 1946 και του ΝΕΟΥ Ελληνικού Αστικού Κώδικα που διατήρησε όλα τα θεμελιώδη ιδιοκτησιακά δικαιώματα που ίσχυαν στα Ιόνια Νησιά. Υπάρχει κάποιο νομοθέτημα που υποδεικνύει στον ιδιόκτητη(ΚΥΡΙΟ) ενός κτήματος(βοσκότοπο) τον τύπο της βλάστησης και το μέγεθος που πρέπει να διατηρεί για να μη το χάσει από τους παράλογους χαρακτηρισμούς που θα ΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ μελλοντικά το 2021 σαν ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΟ ΔΙΚΑΙΟΜΑ του Δασαρχείο; Πρώτα γίνεσαι κύριος του πράγματος και μετά έχεις το δικαίωμα να το χαρακτηρίσεις , Όχι το αντίθετο.
Κίνηση “Πληττόμενων” Κατοίκων από τους Δασικούς Χάρτες
Νομού Κεφαλληνίας και η Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων Κεφαλληνίας και Ιθάκης
Με αφορμή την ανάρτηση στο KefaloniaPress την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021 κείμενο με Θέμα “Μπορούν οι ιδιοκτήτες δασών να τα διαχειρίζονται όπως θέλουν χωρίς έλεγχο;”
Συνιστούμε στην Πολιτική Διοίκηση, Δασαρχείου και Κτηματολογίου και όσους πραγματικά ενδιαφέρονται αληθινά για Κράτος Δίκαιου, να δώσουν μια αναδρομική μάτια στην ανάρτηση της ιδίας Δικηγόρου Σοφίας Ε. Παυλάκη στο KefaloniaPress τις 10 Ιανουαρίου 2017 “Κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου στα δάση των Ιονίων Νήσων” https://www.kefaloniapress.gr/topika/perivallon/article/399870/mporoyn-oi-idioktites-dason-na-ta-diacheirizontai-opos-theloyn-choris-elegcho/
και στο NEWS.GR το Θεμα (Τι πρέπει να γνωρίζουν οι πολίτες: Οι θεμελιώδεις αρχές της Διοίκησης 26/03/2017 https://www.news.gr/ellada/koinonia/article/150627/ti-prepei-na-gnorizoyn-oi-polites-oi-themeliodeis.html )
Εν προσθέτω θα θυμίσουμε και ένα επίκαιρο Θέμα από το ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ Τόμος 47 Σελίδα 1498: ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΙΕΡΡΙΝΑΣ KΟΡΙΑ ΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΑΓΓΕΛΗ Δικηγόρου, Δ.Ν.:
Η νομοθετική πρακτική σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασών δεν εμφανίζει ομοιομορφία σε όλη την ελληνική επικράτεια, αλλά διαμορφώθηκε ανάλογα με της υφιστάμενες κατά περιοχές πραγματικές καταστάσεις κάτω από την επίδραση των διεθνών πράξεων, οι οποίες αρχικά αναγνώρισαν την ανεξαρτησία και θεμελίωσαν το νεοϊδρυθέν Ελληνικό Κράτος, αργότερα δε επεκύρωσαν τις προσαρτήσεις των εν τω μεταξύ απελευθερωθέντων νέων περιοχών, σε συσχετισμό πάντα με τις νομικές καταστάσεις που προέκυψαν από την εφαρμογή των Οθωμανικών Νόμων, οι οποίοι ακόμη και σήμερα, 170 χρόνια μετά την απελευθέρωση επηρρεάζουν αισθητά τη νομολογιακή πρακτική.
Κατ’ αρχήν γίνεται δεκτό ότι τα δάση κατά τεκμήριο είναι δημόσια, μέχρι της αναγνωρίσεώς τους ως ιδιωτικών. Η αναγνώριση αυτή μπορεί να γίνει είτε διοικητικώς με αίτηση στο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών, η οποία επισφραγίζεται από απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, είτε δικαστικώς με αναγνωριστική αγωγή της κυριότητάς των ενώπιον των τακτικών δικαστηρίων. Η κρίση του Συμβουλίου δεν εμποδίζει την προσφυγή στα τακτικά δικαστήρια και την εκεί επίλυση των αντιστοίχων διαφορών.
Το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου πηγάζει από το σύστημα της Οθωμανικής Νομοθεσίας, σύμφωνα με την οποία όλη η γη εθεωρείτο ότι ανήκε στον Σουλτάνο, εξαιρετικά δε και με περιορισμούς επιτρεπόταν η κτήση κυριότητας ή η παραχώρηση διηνεκούς εξουσιάσεως (τεσσαρούφ) σε ιδιώτες, είτε για καλλιέργεια, είτε για βοσκή ζώων, με αποτέλεσμα το Τουρκικό Κράτος να είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης.
Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 16.6.1830 «περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος». και την από 97.1832 Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως, τα δημόσια και τα εκκλησιαστικά κτήματα (βακούφια), καθώς και η εγκαταληφθείσα ακίνητος περιουσία των μουσουλμάνων περιήλθαν αυτοδικαίως στην κυριότητα του Ελληνικού Κράτους. Με ειδική ρύθμιση διατηρούντο οι ιδιοκτησίες των Μουσουλμάνων, οι οποίοι επιθυμούσαν να εξακολουθήσουν να διαμένουν στην Ελλάδα, διαφορετικά τους παρείχετο η ευχέρεια να τις πωλήσουν εντός έτους.
(Λόγω του μεγάλου μεγέθους του κειμένου διαβάστε τη συνέχεια εδω Απαντηση βαση της Ανατισης που εγινε στο KefaloniaPress-1
