Άλλη μια σχολική χρονιά αρχίζει!
Άλλη μια φορά οι θερινές διακοπές δίνουν τη θέση τους σε ένα σχολικό έτος που αν γεννά ένα συναίσθημα στις καρδιές μαθητών και καθηγητών αυτό είναι αγωνία!
Γράφει ο Νίκος Χριστοδούλου / Έφηβος βουλευτής Κεφαλλονιάς & Ιθάκης
Παραδοσιακά την επιστροφή στις τάξεις συνόδευε ένα άρτιο μείγμα μελαγχολίας και ανακούφισης μιας και μετά από τρείς μήνες παύσης η ρουτίνα έχει επανακτήσει την χαμένη της λάμψη!
Φέτος τα πράγματα είναι αλλιώτικα!
Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν εξαιρετικά περίπλοκα καθώς μετέβαλλαν πλήρως μια καθημερινότητα που φάνταζε πως δεν θα άλλαζε ποτέ!
Αρχικά,η αλλαγή αυτή μας βρήκε στα μισά του χρόνου!
Η κοινωνία σαστισμένη από τον καλπάζοντα ρυθμό της πανδημίας είδε τη πρώτη εκείνη καραντίνα ως μονόδρομο!Για την εκπαιδευτική κοινότητα το φαινόμενο παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον:
Έμοιαζε σαν επιτάχυνση των θερινών διακοπών!
Το μεγαλύτερο μέρος της ύλης είχε βγεί και ήταν πολλοί λίγοι αυτοί που ανησυχούσαν ή ακόμη αντιλαμβάνονταν τον κίνδυνο η κατάσταση αυτή να μην αποτελέσει μεμονωμένο περιστατικό!
Έτσι έφτασε η επόμενη χρονιά!
Και πολύ σύντομά το «μεμονωμένο» περιστατικό επαναλήφθηκε!
Τότε τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα!
Ο ενθουσιασμός έδωσε τη θέση του στον εκνευρισμό ο οποίος αντικαταστάθηκε από την κόπωση την οποία ακολούθησε η οργή!
Τα «κενά» του εξ αποστάσεως μαθήματος έγιναν πολύ γρήγορα αντιληπτά!
Δεν πρόκειται πλέον για υποκατάστατο της δια ζώσης διδασκαλίας αλλά για μπάλωμα!
Βεβαίως το μεγαλύτερο πρόβλημα,και αυτό είναι το ανησυχητικό,δεν ήταν τόσο οι όποιες επιπτώσεις και δυσλειτουργίες στη διδακτική διαδικασία και άρα οι ποσοτικές και ποιοτικές ελλείψεις γνώσεων των μαθητών.
Σχετικά με αυτό δε, πολλοί επιχειρηματολογούν ότι δώθηκε περισσότερος χρόνος στα παιδιά για διάβασμα στο σπίτι και ως ένα βαθμό δεν έχουν άδικο!
Όχι!!
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στη κοινωνική συμπεριφορά κυρίως μαθητών αλλά και εκπαιδευτικών!
Ο ρόλος του σχολείου ώς κέντρου κοινωνικοποίησης και διαλόγου ανεστάλη!
Όσοι μάλιστα τήρησαν με ευλάβεια τα μέτρα απομονώθηκαν υπερβολικά πολύ ,ενώ η συνεχής επαφή με τον υπολογιστή επηρέασε την ψυχολογία και την συγκέντρωσή των περισσότερων!
Η ανακούφιση και η αποφόρτηση που παλιότερα νιώθαμε γυρίζοντας στο σπίτι από το σχολείο είχε χάσει πια το νόημα της μιας και είχαν γίνει πλέον το ένα και το αυτό!
Στο τέλος, εκείνη η χρονιά άφησε μια γεύση αγανάκτησης σε όλους πλήν ίσως των υποψηφίων των πανελλαδικών που η ιδέα ότι ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους επικαλύπτει άλλα συναισθήματα!
Ένα είναι βέβαιο!
Η κατάσταση αυτή πρέπει να τελειώσει εδώ!Να μην επαναληφθεί!!
Αυτή η χρονιά πρέπει να είναι δημιουργική και παραγωγική για όλους και ειδικά τους μαθητές!
Από τα παιδιά της τρίτης δημοτικού που φτάσανε 8 χρονών και δεν ξέρουν πως είναι να πηγαίνει κανείς κανονικά σχολείο μέχρι τα παιδιά της τρίτης λυκείου που θα κληθούμε να δώσουμε πανελλαδικές έχοντας κάνει δύο από τα τρία χρόνια του λυκείου στο σπίτι!!
Με τον υγειονομικό κίνδυνο να μην αποτελεί πλέον κάτι πρωτόγνωρο και με τη βοήθεια των εμβολίων δεν υπάρχει πλέον καμιά δικαιολογία!
Είναι θλιβερό που η πολιτεία από τις κατηγορηματικές δηλώσεις περί αποφυγής νέου lockdown έχει περάσει σε μια φάση προετοιμασίας του κοινού γι αυτό ,ενώ την ίδια ώρα δεν κρίνει σκόπιμο να λάβει ούτε ένα μέτρο για την προστασία μαθητών και καθηγητών στα σχολεία παρά επαναλαμβάνει αμετανόητη τα περσινά λάθη που συνέβαλλαν στο ακόλουθο κομφούζιο!
Είναι χρέος όλων μας,στον βαθμό που περνά από το χέρι μας,να βοηθήσουμε ώστε να είναι αυτή η χρονιά μια πραγματική «επιστροφή στην κανονικότητα»!
Εύχομαι σε όλες και όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς Κεφαλονιάς και Ιθάκης καλή σχολική χρονιά με κέφι και δύναμη και ειδικά στους συμμαθητές μου που ήρθε πλέον η σειρά μας να περάσουμε την εμπειρία των Παννελλαδικών εξετάσεων!!
