Πολλοί γονείς παιδιών που έχουν διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού αναρωτιούνται αν μια γάτα θα ταίριαζε ως κατοικίδιο για την οικογένεια. Τώρα, νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Veterinary Science δείχνει ότι τόσο τα παιδιά με αυτισμό όσο και οι ίδιες οι γάτες ωφελούνται όταν συνυπάρχουν σε ένα νοικοκυριό.
Η Gretchen Carlisle, ερευνήτρια επιστήμονας στο Ερευνητικό Κέντρο για την Αλληλεπίδραση Ανθρώπων και Ζώων του Πανεπιστημίου του Missouri, μελέτησε τη δυναμική των κατοικιδίων και από τις δύο πλευρές.
«Είναι σημαντικό να εξετάσουμε όχι μόνο το πώς οι οικογένειες με παιδιά που έχουν διαταραχές του φάσματος του αυτισμού μπορεί να ωφεληθούν από αυτά τα υπέροχα ζώα συντροφιάς, αλλά και το αν η σχέση αυτή είναι αγχωτική για τις γάτες που υιοθετούνται σε έναν νέο και ίσως απρόβλεπτο περιβάλλον. Στη μελέτη μας, βρήκαμε ότι οι γάτες προσαρμόστηκαν καλά στις νέες τους οικογένειες και στρεσάρονταν ολοένα και λιγότερο με την πάροδο του χρόνου», σημειώνει η ειδικός.
Η ίδια και η ομάδα της παρακολούθησαν γάτες που υιοθετήθηκαν από οικογένειες με τουλάχιστον ένα παιδί με αυτισμό. Οι γάτες εξετάστηκαν μέσω ενός προφίλ, σχεδιασμένο για να εντοπίζει εκείνες με ήρεμο χαρακτήρα. Οι ερευνητές επισκέφθηκαν τα σπίτια για να ελέγξουν τις γάτες δύο έως τρεις ημέρες μετά την υιοθεσία τους και κάθε έξι εβδομάδες για διάστημα 4,5 μηνών.
Για να εξετάσουν το στρες των γατιών, οι επιστήμονες αναζήτησαν τα επίπεδα της ορμόνης του στρες κορτιζόλης στα κόπρανα των ζώων, διαπιστώνοντας ότι όσο περνούσε ο καιρός η ορμόνη μειωνόταν.
«Οι γάτες τείνουν, επίσης, να χάνουν βάρος επειδή όταν είναι στρεσαρισμένες δεν τρώνε, αλλά βρήκαμε ότι τα συγκεκριμένα ζώα τελικά πήραν λίγο βάρος μετά την υιοθεσία τους από τις οικογένειες και το διατήρησαν με την πάροδο του χρόνου. Επομένως και τα δύο ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι γάτες προσαρμόστηκαν καλά», υποστηρίζει η Δρ. Carlisle.
Τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού ενδεχομένως να έχουν αισθητικά ή προβλήματα ευαισθησίας και περιστασιακά προβληματικές συμπεριφορές, που συνοδεύονται από δυνατά, ξαφνικά ξεσπάσματα. Λόγω αυτής της ανησυχίας, ο έλεγχος των γατιών για έναν ήρεμο και εύκολο χαρακτήρα μπορεί να αυξάνει τις πιθανότητες ώστε παιδιά και ζώα να ταιριάξουν καλύτερα.
«Η έρευνα αυτή μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους σε καταφύγια ζώων να ξεπεράσουν τα εμπόδια που μπορεί να προκύψουν στη διαχείριση όταν γάτες επιστρέφονται εκεί επειδή δεν ταίριαξαν καλά με την οικογένεια που τις υιοθέτησε», σημειώνει η ειδικός και καταλήγει:
«Προφανώς, τα καταφύγια θέλουν να βρουν ένα σπίτι για όλες τις γάτες, αλλά κάποιες οικογένειες ενδεχομένως να χρειάζονται ένα πιο συγκεκριμένο ταίριασμα. Και η χρήση αντικειμενικών μετρήσεων, βασισμένων σε έρευνες για τον έλεγχο του χαρακτήρα τους μπορεί να συμβάλει στην αύξηση των πιθανοτήτων μιας επιτυχημένης και μακροχρόνιας υιοθεσίας. Η ελπίδα μας είναι ότι και άλλοι επιστήμονες θα προσθέσουν στοιχεία στην εργασία της διερευνητικής μας μελέτης, ώστε τόσο οι γάτες όσο και τα παιδιά να ωφεληθούν».
