Γράφει ο
Γαστρεντερικά συμπτώματα όπως δυσκοιλιότητα, διάρροια και κοιλιακός πόνος αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας ατόμων με το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου. Μολονότι πρόκειται για χρόνια λειτουργική διαταραχή που δεν θεραπεύεται, οι πάσχοντες μπορούν να πετύχουν μείωση των συμπτωμάτων και συντήρηση της ύφεσής τους μέσα από παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν φάρμακα, φροντίδα της ψυχικής υγείας και, κυρίως, «σωστή» διατροφή.
Η σωστή διατροφή, σύμφωνα με τις συστάσεις των ειδικών, αποκλείει λιπαρά, προϊόντα καφεΐνης, ορισμένα γαλακτοκομικά, γλυκαντικές ουσίες και λαχανικά όπως λάχανο και φασόλια που συχνά πυροδοτούν τα συμπτώματα και προτάσσει τα μικρά γεύματα για αποφυγή κοιλιακών κραμπών και διάρροιας, στα οποία θα κυριαρχούν οι υδατάνθρακες και, για όσους βρίσκονται σε φάση δυσκοιλιότητας, οι φυτικές ίνες. Ιδίως για τους τελευταίους, ένα τρόφιμο-σύμμαχος που πρέπει να συμπεριλάβουν στη διατροφή τους είναι ο λιναρόσπορος, χάρη στη μοναδική του ιδιότητα ως φυσικού καθαρτικού.
Για την ευεργετική του δράση έναντι της δυσκοιλιότητας ευθύνεται, πέραν των φυτικών ινών, μια άφθονη στο σπόρο υδατοδιαλυτή κολλώδης ουσία η οποία αυξάνει το περιεχόμενο του εντέρου και μαλακώνει τα κόπρανα χωρίς να ερεθίζει τα εντερικά τοιχώματα.
Λιναρόσπορος ή λινέλαιο;
Διάφορες έρευνες έχουν αναζητήσει την ιδανική μορφή κατανάλωσης του λιναρόσπορου ώστε να εξασφαλιστεί η μέγιστη πρόσληψη των σημαντικών για τη λειτουργία του εντέρου σσυστατικών του, χωρίς όμως να έχουν καταλήξει σε σύμπνοια. Μελέτη του 2012 δημοσευθείσα στο Journal of Human Nutrition and Dietetics, έδειξε ότι, ολόκληρος ή αλεσμένος, ο σπόρος θα επιτύχει την ίδια σχεδόν ανακούφιση έναντι των συμπτωμάτων. Στον αντίποδα, πολλοί ειδικοί σε θέματα διατροφής τάσσονται υπέρ του αλεσμένου λιναρόσπορου, καθώς είναι ευκολότερος στην πέψη και στην ακέραιη μορφή του μπορεί να περάσει από το έντερο σας δίχως να έχει χωνευθεί, με συνακόλουθη μεγάλη απώλεια των οφελών που έχει για την υγεία.
Εσχάτως, στο μικροσκόπιο των ειδικών τέθηκε και ένα προϊόν του παράγεται από τον σπόρο, το λινέλαιο. Χάρη στην υψηλή του περιεκτικότητα σε α-λινολενικό οξύ, τη φυτική ουσιαστικά μορφή των απαραίτητων ω-3 λιπαρών οξέων, το έλαιο του λιναρόσπορου συμβάλλει στην πήξη του αίματος και την κατασκευή των κυτταρικών μεμβρανών του εγκεφάλου ως βασικό δομικό υλικό. Η αυξημένη πρόσληψη αυτών των οξέων μπορεί επίσης να θωρακίσει την καρδιά έναντι των καρδιαγγειακών κινδύνων. Τέλος, μπορεί να αποτελέσει σύμμαχο ατόμων που πάσχουν από φλεγμονώδεις παθήσεις όπως η αρθρίτιδα και τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (ΙΦΝΕ).
Σε αντίθεση με τον λιναρόσπορο, το έλαιό του στερείται έρευνας και επιστημονικών πορισμάτων που να επιβεβαιώνουν τη θετική του επίδραση στη μείωση των συμπτωμάτων από το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Ωστόσο, μπορεί να συμπεριληφθεί στη διατροφή για την προαγωγή της συνολικής υγείας, αρκεί βέβαια να καταναλώνεται ωμό· το μεγείρεμα καταστρέφει τα πολύτιμα ω-3 λιπαρά οξέα του.
