Η βουτιά θανάτου που έκαναν τα μέλη μιας οικογένειας Γάλλων από το μπαλκόνι του 7ου ορόφου της σικ πολυκατοικίας στην οποία ζούσαν στο Μοντρέ της Ελβετίας, έχει όλα τα στοιχεία ενός κινηματογραφικού δράματος.
Ο ένας μετά τον άλλο, πατέρας, μητέρα, έφηβος γιος, 8χρονη κόρη και θεία, σύμφωνα με την ελβετική αστυνομία, στις 24 Μαρτίου, λίγο μετά τις 7 το πρωί, πάτησαν σε ένα χαμηλό σκαμνάκι τοποθετημένο πίσω από το στηθαίο του μπαλκονιού του διαμερίσματος στο οποίο κατοικούσαν και βούτηξαν στο κενό από ύψος είκοσι μέτρων, σε μια ενέργεια που εκ πρώτης μοιάζει προσχεδιασμένη και σκηνοθετημένη στην εντέλεια από τους ίδιους, χωρίς να υπάρχει κανένα ίχνος πάλης που να μαρτυρά βίαιη πτώση ή άλλη παρέμβαση τρίτου.
Το μπαλκόνι από το οποίο έγινε η βουτιά θανάτου.Η πρώτη εκτίμηση των Ελβετών αστυνομικών όπως αποτυπώθηκε στο ανακοινωθέν που εκδόθηκε την Τρίτη 29 Μαρτίου, είναι πως έχουμε να κάνουμε με μια ομαδική αυτοκτονία τα αίτια της οποίας αναζητώνται στο παρελθόν της οικογένειας, στις συνήθειες και τις απόψεις που πρέσβευαν. Η βουτιά στο κενό της οικογένειας δεν διήρκησε πάνω από πέντε λεπτά.
Ο 40χρονος Γάλλος Ερίκ Νταβίντ, οι δίδυμες Γαλλο-αλγερινές αδελφές Ναρίν και Ναρζίς Φεραούν 41 ετών, και η 8χρονη κόρη του ζευγαριού σκοτώθηκαν ακαριαία. Ο 15χρονος γιος νοσηλεύεται σε κώμα.
Αυτόπτες μάρτυρες δεν έχουν εντοπιστεί και κανείς δεν εμφανίζεται να έχει ακούσει το παραμικρό που θα κινούσε υποψίες.
Η πολυκατοικία στην οποία κατοικούσε η οικογένεια.
“Πριν ή και κατά τη διάρκεια της “βουτιάς” κανείς, ούτε καν οι δύο αστυνομικοί που έκαναν περιπολία στην κοντινή πλατεία από τις 6:15 το πρωί, δεν άκουσε κραυγή ή τον παραμικρό θόρυβο”, αναφέρεται στην ανακοίνωση της αστυνομίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συλλέξει οι Ελβετοί αστυνομικοί που έχουν αναλάβει να ερευνήσουν την οικογενειακή ομαδική αυτοκτονία, η οικογένεια “από την αρχή της πανδημίας έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για σενάρια συνωμοσίας και θεωρίες επιβιωτισμού”.
Η οικογένεια ζούσε σε αυτάρκεια, αποτραβηγμένη από την κοινωνία. Μόνο η δίδυμη αδερφή της μητέρας εργαζόταν έξω από το σπίτι, όπως αναφέρουν οι αστυνομικοί που ερευνούν την υπόθεση.
Η αστυνομία έσπευσε στο σημείο όπου δεν βρέθηκε κανείς αυτόπτης μάρτυρας.Στην κοινωνία του Μοντρέ δεν είχε χτυπήσει κανένα καμπανάκι από το γεγονός ότι τα δύο παιδιά δεν ήταν εγγεγραμμένα στο σχολείο. Μόνο ο έφηβος γιος φαινόταν στα σχολικά μητρώα ως κατ ‘οίκον διδαχθείς, κάτι που μάλιστα είχαν διαπιστώσει οι αρμόδιες αρχές με επίσκεψη στο σπίτι.
“Όλα αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν τον φόβο της παρέμβασης των αρχών στη ζωή τους”, υπογραμμίζει η ελβετική αστυνομία.
Ποιοι ήταν οι συνωμοσιολόγοι αυτόχειρες
Ο πατέρας, Ερίκ Νταβίντ είχε μεγαλώσει στη Μασσαλία σε μια από τις καλύτερες γειτονιές της πόλης και ήταν απόφοιτος Πολυτεχνείου.
Όσο για τις δίδυμες αδελφές Φεραούν, ήταν γιατροί, η μία οδοντίατρος και η άλλη οφθαλμίατρος, έχοντας ξεκινήσει τις σπουδές τους στις προπαρασκευαστικές τάξεις του σχολείου της γαλλικής ελίτ Henri-IV στο Παρίσι.
Η αστυνομική έρευνα έχει καταλήξει σε ένα πρώτο συμπέρασμα ότι πρόκειται για “ομαδική αυτοκτονία”.Αλγερινής καταγωγής, ήταν εγγονές του συγγραφέα και μάρτυρα της Αλγερινής Επανάστασης Μουλούντ Φεραούν, ο οποίος συνδεόταν με τον Αλμπέρ Καμί και η γαλλική Πολιτεία τον τίμησε πρόσφατα στις εκδηλώσεις μνήμης για την Αλγερία.
Τι είναι οι επιβιωτιστές – Ένα κίνημα με ακροδεξιές ρίζες
Ο επιβιωτισμός είναι η προετοιμασία για κάτι ακραίο που πρόκειται να συμβεί. Το τελευταίο διάστημα, ειδικότερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχει πάρει διαστάσεις κινήματος με πολλούς ανθρώπους να αναζητούν τρόπους να προετοιμαστούν να επιβιώσουν σε ακραίες συνθήκες.
Το κίνημα των survivalist, των επιβιωτιστών δηλαδή, γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και συχνά συνδέεται με ακροδεξιές ιδεολογίες. Ο επιβιωτισμός που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη δεν έχει τις περισσότερες φορές τέτοια ακραία μορφή. Οι απόψεις αυτών που περιγράφουν τον εαυτό τους ως νεο-επιβιωτιστές ή prepper είναι ανησυχητικές σύμφωνα με τον Μπερτράν Βιντάλ, κοινωνιολόγο που είναι ειδικός σ’ αυτό το κίνημα:
“Οι επιβιωτιστές οργανώνονται σε κοινότητες. Προσπαθούν να μοιραστούν τα μέσα για να υπερβούν τις αντιξοότητες. Με αυτή τη λογική χρησιμοποιούν το μύθο του τζιτζικιού και του μερμηγκιού. Από τη μια πλευρά είναι τα τζιτζίκια που δεν είδαν ότι έρχεται ο χειμώνας και η καταστροφή. Αυτοί είμαστε εμείς. Και από την άλλη πλευρά, είναι οι Survivalist, οι Επιβιωτιστές, τα μερμήγκια, που οργανώνονται, αποθηκεύουν πράγματα και δημιουργούν κοινότητες- αποικίες.
Θα είναι οι εκλεκτοί της Αποκάλυψης, οι εκλεκτοί του επόμενου κόσμου, οι νικητές, ενώ εμείς τα τζιτζίκια θα είμαστε οι χαμένοι. Σχεδόν μας αξίζει να πεθάνουμε όταν τελειώσει αυτός ο κόσμος, όπως το έχουν φανταστεί ή το εύχονται οι Survivalist”.
