Γράφει : Κώστας Ντελέζος
Σε νέα εποχή, με τη χρήση drones για τη διανομή αλληλογραφίας και μικροδεμάτων σε απομακρυσμένες ή δυσπρόσιτες περιοχές, ετοιμάζονται να περάσουν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Ηδη, τα ΕΛΤΑ συμμετέχουν μαζί με άλλους πέντε εταίρους στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «FlyVETUp» που στόχο έχει τη χρήση drones στις ταχυδρομικές υπηρεσίες.
Η υλοποίηση του προγράμματος ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2020 και θα ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Νοέμβριο. Συγκεκριμένα, τα ΕΛΤΑ θα μπορούν μέσω των drones να μεταφέρουν σε απόσταση έως 20 χιλιομέτρων, πέραν της αλληλογραφίας και μικρά δέματα που θα περιέχουν εφημερίδες, έγγραφα ή και φάρμακα.
Το νομοθετικό πλαίσιο που, μεταξύ άλλων, θα προβλέπει τη χρήση drones στις ταχυδρομικές υπηρεσίες, ετοιμάζει ο υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης και σήμερα πρόκειται να το παρουσιάσει στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Ο τίτλος του νομοσχεδίου είναι «Αναδυόμενες Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών και άλλες διατάξεις». Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα πρώτο θεσμικό πλαίσιο των εφαρμογών της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, δίνοντας έμφαση στη ρύθμιση ζητημάτων που προκύπτουν από τις εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης, του Διαδικτύου των Πραγμάτων (Internet of Things) κ.ά.
Στόχος είναι η ρύθμιση βασικών ζητημάτων που αποτελούν ήδη πραγματικότητα σε κλάδους της τεχνολογίας και σύντομα θα ενταχθούν στην καθημερινότητα των πολιτών. Επίσης, στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται διατάξεις για την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, για τον προσδιορισμό-οριοθέτηση των ευθυνών των κατασκευαστών προϊόντων τρισδιάστατης εκτύπωσης, αλλά και ρυθμίσεις για ζητήματα που αφορούν στη χρήση της τεχνολογίας blockchain στα ηλεκτρονικά έγγραφα (π.χ. συμβόλαια). Ακόμη, περιλαμβάνει μια σειρά απλουστεύσεων, με κυριότερη την κατάργηση του Μητρώου Αρρένων.
Βασική επιδίωξη του Κυριάκου Πιερρακάκη, είναι η αξιόπιστη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης να περνά μέσα από τα κατάλληλα θεσμικά εργαλεία, ώστε να περιοριστούν οι κίνδυνοι κατάχρησης.
Οι βασικές προβλέψεις του νομοσχεδίου
- Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ): Θα προβλέπεται η υποχρέωση των εταιρειών να ενημερώνουν τους εργαζόμενους όταν χρησιμοποιούν συστήματα ΤΝ για να φτιάξουν το εργασιακό τους προφίλ (profiling). Επίσης, οι εταιρείες που χρησιμοποιούν εφαρμογές ΤΝ για την παροχή προϊόντων και υπηρεσιών θα υποχρεώνονται να ενημερώνουν τους καταναλωτές που ψωνίζουν (π.χ. από e-shop), εάν θα κρατείται ή όχι το καταναλωτικό προφίλ τους.
- Τρισδιάστατες εκτυπώσεις: Θεσμοθετείται για πρώτη φορά η ευθύνη όλων των μερών που εμπλέκονται σε αυτές (π.χ. των κατασκευαστών, των διανομέων και γενικώς όσων εμπλέκονται στη διαδικασία).
- Internet of Things (IoT) ή Διαδίκτυο των Πραγμάτων: Εισάγεται η υποχρέωση σε κρίσιμες υποδομές του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να ενημερώνουν την αρμόδια Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας για τη χρήση εφαρμογών IoT.
- Blockchain: Είναι ένας κατανεμημένος λογιστικός κατάλογος (distributed ledger), δημόσιος ή ιδιωτικός, στον οποίο συναλλαγές ή δεδομένα συνδέονται μεταξύ τους. Για πρώτη φορά, νομοθετείται η χρήση της τεχνολογίας αυτής για συμφωνητικά, και όχι μόνο. Για παράδειγμα, νομοθετούνται τα «έξυπνα συμβόλαια», δηλαδή συμβόλαια που έχουν συνταχθεί και «σφραγιστεί» με τεχνολογία blockchain και αυτό τα κάνει απολύτως ασφαλή. Με αυτήν την τεχνολογία δεν θα μπορεί να διαγραφεί οτιδήποτε και άρα προστατεύεται η ασφάλεια και η ακεραιότητα του εγγράφου και της συναλλαγής.
Οπως έχει τονίσει ο Κυριάκος Πιερρακάκης, η συζήτηση γύρω από τις αναδυόμενες τεχνολογίες και τη ρύθμισή τους αποτελεί ένα από τα πιο ζωηρά νομικά και πολιτικά debate στον δυτικό κόσμο. Καθώς ακόμα δεν μπορούμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια το μέγεθος και την έκταση των αλλαγών που θα φέρουν οι νέες εφαρμογές στην καθημερινότητα, στην εργασία και στην αλληλεπίδρασή μας εν γένει, οι κυβερνήσεις καλούνται να δώσουν λύση σε μια εξίσωση με πολλούς αγνώστους και πολλές μεταβλητές: Να ισορροπήσουν ανάμεσα στην αποτελεσματική προστασία των πολιτών και στην ενθάρρυνση της πλήρους ανάπτυξης νέων εφαρμογών.
Το σχέδιο νόμου αναμένεται να κινηθεί στη λογική της ελάχιστης δυνατής ρυθμιστικής παρέμβασης, ώστε να δώσει χώρο για τη δημιουργία οικοσυστημάτων καινοτομίας, αλλά και ταυτόχρονα να απλώσει ένα δίχτυ ασφαλείας για όλους.