Με το χρυσό μετάλλιο στην τσέπη γυρνάει από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στο Κάλι της Κολομβίας, ο νεαρός σφυροβόλος Γιάννης Κορακίδης, που δε μπόρεσε να κρατήσει τη συγκίνησή του όταν ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος. Ο ταλαντούχος αθλητής κατέκτησε την πρώτη θέση με βολή στα στα 79 μέτρα και 11 εκατοστά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20.
Είναι ένα ακόμη από τα χρυσά παιδιά του στίβου, που θα συνεχίσουν να μας κάνουν περήφανους τα επόμενα χρόνια με πρωτεργάτη τον Μίλτο Τεντόγλου που κατέκτησε πριν από λίγες εβδομάδες το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με τον κόσμο να τον υποδέχεται πανηγυρικά κατά την επιστροφή του στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Η στιγμή της ανάκρουσης του Εθνικού Ύμνου που έκανε τον Κορακίδη να λυγίσει
Ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στη συγκεκριμένη διοργάνωση και το τρίτο χρυσό μετάλλιο της χώρας μας στην ιστορία της διοργάνωσης και το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε αγώνισμα ρίψεων.
Ο νεαρός Γιάννης Κορακίδης όταν άκουσε τον εθνικό ύμνο στο βάθρο των νικητών, έβαλε το χέρι στο σημείο της καρδιάς και δε μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή του.
Αφιέρωσε το μετάλλιο στον προπονητή και στην οικογένειά του
Στον προπονητή του, Ιωάννη Χρίστογλου και την οικογένειά του, αφιέρωσε ο Γιαννης Κορακίδης το χρυσό μετάλλιο που κατέκτηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής, στο Παγκόσμιο Πρτάθλημα Κ20.
«Τι να πω για αυτό τον αγώνα. Είχε τα πάντα, είχε λύπη, είχε χαρά, είχε κλάμα.. αλλά φεύγουμε από την Κολομβία με ένα χρυσό μετάλλιο. Το σώμα μου το ένιωθα σε τρομερή κατάσταση και πίστευα σε εμένα και στις δυνατότητες μου, μέχρι και στην τελευταία προσπάθειά μου», είπε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Κορακίδης.
«Την ώρα του αγώνα, σκεφτόμουν ότι ήταν ο προπονητής μου απέναντι μου και μου έστελνε την ενέργεια του» δήλωσε.
«Νιώθω μόνο υπερηφάνεια για ότι έχω καταφέρει και αν δεν ήταν ο προπονητής μου μαζί, ο Ιωάννης Χρίστογλου, δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Θέλω να αφιερώσω το μετάλλιο μου σε αυτόν και στην οικογένεια μου, που πίστεψαν σε εμένα όλον αυτόν το χρόνο. Όσες δυσκολίες και αν πέρασα, αυτοί ήταν πάντα δίπλα μου», κατέληξε.
