Η κατάσταση των ούλων θα μπορούσε να αποκαλύψει πολλά στοιχεία σχετικά με τη συνολική υγεία. Σύμφωνα με πλήθος ερευνών, οι σοβαρές ασθένειες των ούλων σχετίζονται με τέσσερις επικίνδυνες νόσους
Μερικές από τις συχνότερες χρόνιες παθήσεις είναι και οι παθήσεις των ούλων, που επηρεάζουν από 20 έως 50% των ανθρώπων παγκοσμίως. Αν και τα πρώτα στάδια της νόσου των ούλων (ουλίτιδα) είναι θεραπεύσιμα και αναστρέψιμα, ορισμένοι άνθρωποι αναπτύσσουν μια χρόνια και μη αναστρέψιμη μορφή της νόσου (περιοδοντίτιδα), που μπορεί να οδηγήσει και σε απώλεια δοντιών.
Υπάρχουν όμως και ερευνητικά στοιχεία που αναδεικνύουν ότι οι ασθένειες των ούλων αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης και άλλων προβλημάτων υγείας, που δε σχετίζονται απαραίτητα με τη στοματική υγιεινή.
Η Christine Bryson, Ανώτερη Λέκτορας Ιατρικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin αναλύει τις τέσσερις πιο συχνές παθήσεις που σχετίζονται με την υγεία των ούλων.
Νόσος Αλτσχάιμερ
Ορισμένες μεγάλες μελέτες και μετα-αναλύσεις συγκλίνουν στο ότι η μέτρια ή σοβαρή νόσος των ούλων συνδέεται σημαντικά με την άνοια. Ειδικότερα, μια μελέτη απέδειξε ότι η πάθηση από χρόνια νόσο των ούλων για δέκα ή περισσότερα χρόνια σχετίζεται με 70% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ σε σχέση με τους μη πάσχοντες. Ακόμα, έχει αποδειχθεί ερευνητικά η σχέση μεταξύ της νόσου των ούλων και της εξαπλάσιας μείωσης της γνωστικής ικανότητας.
Αρχικά, θεωρήθηκε ότι τα βακτήρια ήταν άμεσα υπεύθυνα για αυτή τη συσχέτιση. Το βακτήριο P. gingivalis, κοινό σε χρόνιες παθήσεις των ούλων, βρέθηκε στους εγκεφάλους ανθρώπων που είχαν πεθάνει από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Εντοπίστηκαν όμως και τοξικά βακτηριακά ένζυμα που ονομάζονται gingipains, τα οποία εκτιμάται ότι επιδεινώνουν τη νόσο των ούλων, εμποδίζοντας την απενεργοποίηση της ανοσολογικής απόκρισης και συνεπώς παρατείνοντας τη φλεγμονή.
Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο αν τα βακτήρια στον εγκέφαλο, μια τροποποιημένη ανοσολογική απόκριση ή άλλοι παράγοντες, όπως η βλάβη από τη συστηματική φλεγμονή, εξηγούν τη σχέση.
Καρδιαγγειακή νόσος
Σε μια μεγάλη μελέτη σε πάνω από 1.600 άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών, η νόσος των ούλων συνδέθηκε με σχεδόν 30% υψηλότερο κίνδυνο πρώτου καρδιακού επεισοδίου. Η συνάφεια αυτή διατηρήθηκε ακόμη και μετά την προσαρμογή των ερευνητών για άλλες παθήσεις (όπως ο διαβήτης και το άσθμα) ή συνήθειες του τρόπου ζωής (όπως το κάπνισμα, η εκπαίδευση και ο γάμος) που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.
Μελέτες έχουν επίσης αναδείξει ότι η συστηματική φλεγμονή, που προκαλείται από τη χρόνια νόσο των ούλων, προκαλεί τα βλαστικά κύτταρα του σώματος να παράγουν μια υπεραντιδραστική ομάδα ουδετερόφιλων (ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων). Αυτά τα κύτταρα μπορεί να βλάψουν το τοίχωμα των αρτηριών, καταστρέφοντας τα κύτταρα που καλύπτουν τις αρτηρίες, προκαλώντας τη συσσώρευση πλακών.
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2
Αλληλένδετη φαίνεται πως είναι η σχέση μεταξύ του σακχαρώδους διαβήτη και της νόσου των ούλων. Για παράδειγμα, ο διαβήτης τύπου 2 αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου των ούλων, αυξάνοντας τη φλεγμονή στα ούλα. Αντίστοιχα όμως, η νόσος των ούλων συμβάλλει στη διαταραχή της σηματοδότησης της ινσουλίνης και στην αντίσταση στην ινσουλίνη, που μπορούν να επιδεινώσουν τον διαβήτη τύπου 2.
Καρκίνος
Όσοι ασθενείς ανέφεραν ιατρικό ιστορικό αποδείχθηκε ερευνητικά ότι είχαν 43% μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου και 52% μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου. Άλλες έρευνες ανέφεραν επίσης ότι τα άτομα με χρόνιες παθήσεις των ούλων είχαν 14-20% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης οποιουδήποτε τύπου καρκίνου. Η ίδια μελέτη έδειξε επίσης 54% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος.
